AI, Rönesans'ın bir şaheseri tanımladı. Sanat tarihçileri şüpheci.
Çalışmanın sanatın medyada haber yapmasını kimlik doğrulaması için yaygın değildir, ancak geçen yıl Brécy'nin Tondo olarak bilinen anonim ve yüzüncü yıl bir tabloyu, muhtemelen muhtemelen yapıldığını belirlediğinde geçen yıl olan budur. Rönesans devi Rafael. Potansiyel büyük finansal etkileri olan cesur bir ifadeydi, ancak insanların dikkatini çeken şey, araştırmacıların bu sonuca ulaşmak için kullandıkları teknolojiydi: AI.
Son yıllarda, yapay zeka (AI) ve sanat arasındaki kesişme, sanat sanatının sularını daha önce düşünülemez yollarla karıştırdı. Bir zamanlar kutsal bir sanat kimlik doğrulaması alanı olan, bu teknolojik devrimin ortasında, sadece sanat tarihçilerinin otoritesine değil, aynı zamanda sanata nasıl anladığımız ve değer verdiğimizin doğasına da meydan okuyor. İfadenin cüretkarlığı, özellikle İsviçre firması sanat tanıma tarafından yapılan başka bir AI analizi bu ilişkilendirmeyi sorguladığında, izleyen tartışmalarla eşitti.
Nottingham Üniversitesi'nden Christopher Brooke ve Bradford Üniversitesi'nden Hassan Ugail liderliğindeki orijinal analiz, Brcyy Tondo'daki Madonna'yı Rafael'in ikonik Madonna Sixtina ile karşılaştırmak için bir yüz tanıma modeli kullandı. Yapay zekası yüzde 97'lik bir tesadüf belirledi, bu da her iki eserin de muhtemelen aynı el tarafından yaratıldığı sonucuna yol açtı. Yapay zekanın sanat kimlik doğrulamasında bu yenilikçi kullanımı haberdi ve kısa bir süre için teknolojinin geleneksel olarak uzmanların eğitimli gözü tarafından yönetilen bir alanda zafer kazandığı görülüyordu.
Nottingham'ın fahri araştırmacısı Dr. Christopher Brooke, dijital görüntüler analizinde uzmandır ve araştırma makalesinin ortak yazarıdır.
"Bu çalışma," eski öğretmenlerin "resimlerinin aynı sanatçıya sahip olma olasılığını belirlemek için otomatik öğrenmenin yeteneklerini göstermektedir. Bu vaka çalışmasında, doğrudan yüz karşılaştırması %97'lik bir tesadüf sağlar, istatistiksel olarak çok yüksek bir olasılık sağlar. Sanat eserleri aynı yaratıcılar. "
Dr. Christopher Brooke, Fahri Araştırmacı
Bratey Trust'ın fahri bir bilimsel danışmanı olan Profesör Howell Edwards şunları söyledi: “Tondo'nun resmini on beşinci yüzyılda sıkıca yerleştiren ve Victoria kopyası olduğu fikrini dağıtan pigmentlerin Raman spektroskopik analizimiz Bakire deneklerin çocukla yüz tanıma analizi ve Rafael'in Madonna Sistine ile büyük benzerliği. ”
Güven, bu yeni bilimsel kanıtların, Rönesans döneminde flörtünü doğrulayan Profesör Howell Edwards tarafından yapılan pigmentlerinin Raman spektroskopik analizinden sonra Tondo'nun Rafael'e atfedilmesini doğruladığından kesinlikle memnun. Bir resmin atfedilmesinde bilimsel kanıtların artan değerini çok ikna edici bir şekilde göstermektedir.
Timothy Benoy, Debrécy Trust Onursal Sekreteri
Ancak kutlama kısaydı. Otantik resimler ve Rafael'in tahrifatlarının bir karışımı ile eğitilen sanat tanıma modeli, daha sonra önceki bulgularla çelişti ve Brécy'nin Tondo'sunun Rafael'in çalışması olmadığı yüzde 85 kesin olarak onayladı. Sanat Koleksiyonu'nun kurucusu Carina Popovici, şirketinin metodolojisini savundu ve her AI modelinin değerlendirdiği ince farklılıkları vurguladı. Bu "IAS Savaşı", lakap olarak olduğu gibi, AI'nın sanat tarihindeki rolü hakkında daha geniş tartışmaların mikro kozmosu haline geldi.
Bu, AI'nın bu tür tartışmalara ilk kez neden olmadığı değildir. Yapay zekanın etkisi, sergi kürasyonundan daha önce atfedilmeyen eserlerin tanımlanmasına kadar sanat dünyasında sessizce büyüyor. Örneğin, AI, Rembrandt gibi sanatçıların resimlerindeki fırça çalışmalarını analiz etmek için daha önce tartışılan eserleri doğrulamaya yardımcı olmak için kullanılmıştır. 2018 yılında, Rutgers Üniversitesi'ndeki araştırmacılar, farklı sanatçıların resimsel stillerini incelemek için yapay zekayı kullandılar, daha önce fark edilmeden ve potansiyel olarak sanatsal evrim anlayışımızı yeniden biçimlendirdiler.
Ancak yapay zeka sanat dünyasına girerken, bu derin insancıl alanda teknolojinin sınırları hakkında sorular ortaya çıkar. Tartışma sadece AI'nın sanatı hassasiyetle doğrulamayacağı değil, aynı zamanda sanat tarihinin temelinde olan kritik yargının yerini alıp alamayacağı veya değiştirmesi gerektiği konusunda da dönüyor. Johanna Drucker ve Claire Bishop gibi akademisyenler şüpheciliklerinde sesli harfler oldular. 2013 makalesinde "Dijital Sanat Tarihi" var mı? Drucker, dijital araçların en erişilebilir sanat tarihini yapmasına rağmen, merkezi metodolojilerini temelden değiştirmediklerini savundu. Piskopos, "dijital sanat tarihine karşı" makalesinde, sanatın veri noktalarına azaltılmasına karşı uyarı, bilginin metriklemesine daha geniş bir eğilimin semptomatik olarak görülen bir hareketi ifade etti.
Bu endişeler liyakat yok. Yapay zekanın sanat tarihine entegrasyonu, formalizmin yeniden canlanmasına yol açmıştır, bu da kültürel bağlamları yerine sanat eserlerinin fiziksel özelliklerine bir yaklaşımdır. Uppsala Üniversitesi Dijital Beşeri Bilimler Profesörü Amanda Wasielewski, bu yaklaşımın geçen yüzyılda geliştirilen zengin teorik çerçeveleri görmezden gelen sınırlı bir sanat anlayışına yol açabileceği konusunda uyarıyor. Desenleri tanımlamak için çok miktarda görsel veriyi analiz eden bir yöntem olan "mesafe görselleştirme" için AI kapasitesi güçlüdür, ancak nitelde ölçülebilir olanı önceliklendirme riskini taşır.
Bununla birlikte, bu endişelere rağmen, bir tehdit yerine AI'nın bir araç olarak artan bir şekilde kabul edilmesi vardır. Wasielewski, Dosya Yönetimi ve Koleksiyon Küratörlüğü gibi görevlerde AI'nın pratik faydalarını tanır. Bu uygulamalar, deneyimlerini değiştirmeden sanat tarihçilerinin ve müze profesyonellerinin çalışmalarını hızlandırıyor. Gerçek zorluk, bu araçların geleneksel tarihi sanat araştırmalarının geleneksel yöntemlerini tamamlayacak şekilde kullanılmasını sağlamaktır.
Popovici ve Alman sanat tarihi profesörü Nils Büttner arasındaki son işbirliği iyi bir örnektir. Farklı yaklaşımlarına rağmen, Popovici tarafından teşvik edilen analiz ve Büttner'in geleneksel yöntemleri, bir resmin Anthony van Dyck'e atfedilmesi konusunda benzer sonuçlara ulaştı. Derneği, AI ve insan deneyiminin bir arada var olma potansiyelini vurgular, her biri güçlü yönlerini masaya katar.
Yapay zeka gelişmeye devam ederken, sanat teknoloji uzmanları ve tarihçiler arasındaki diyalog çok önemli olacaktır. Bu konuşmalar sadece AI'yı sanatta nasıl kullandığımızı değil, aynı zamanda teknolojinin beşeri bilimlerdeki rolünü daha geniş anlamda nasıl tanımladığımızı da şekillendirecektir. Her ne kadar AI kuşkusuz sanat tarihi tuvaline damgasını vurmuş olsa da, insan yorumunun fırça darbeleri ve eleştirel düşünceler görüntüyü tamamlamak için gereklidir.
KUADROS© Dalle, Midjourney ve istikrarlı difüzyon gibi araçlar tarafından oluşturulan yapay zeka ile yapılan resimlerin kopyalarını yapın.
