Tanım
Fauvism CM'den Henri Matisse, sadece Matisse'nin teknik yeteneğinin ana örneğini değil, aynı zamanda yerleşik sözleşmeleri kırmaya çalışan bir döneme ve sanatsal bir felsefenin bir penceresini temsil ediyor.
Resim bizi, suyun ve gökyüzünün mavisinin neredeyse sıvı bir kucaklamaya dönüştüğü, sahnede bulunan karakterleri saran pastoral bir kıyı manzarasına taşıyor. Görüntüyü gözlemlerken, birkaç rahat ve düşünceli pozda düzenlenmiş bir dizi çıplak figür sunuluyor. Bu figürler, yumuşak eğrileri ve antinaturalist renkleri ile, işin başlığı ile mükemmel bir şekilde uyumlu bir huzur ve hedonizm atmosferi uyandırıyor.
Matisse, infazında, Georges Seurat gibi sanatçıların etkilerinden sonra araştıran bir teknik olan özgürce yorumlanmış bir noktailizm kullanıyor. Matisse, neo -impresyonizm kurallarına kesinlikle bağlı kalmadan, gözlerimizin önünde titreşmiş gibi görünen küçük saf dokunuşlar uygulayarak canlı ve aydınlık bir dokunun çalışmasını verir. Gevşek ve cesur fırça darbesi, canlı ve kontrastlı bir renk paleti ile birleştiğinde, şekilleri vurgular ve olay yerinden çıkan zevk ve dinginlik hissini vurgular.
"Lüks, sakin ve şehvetli" renkte renk kullanımı özel ilgiyi hak ediyor. Denizin derin mavisi ve gökyüzü, insan figürlerinin sıcak tonları ve manzaranın yeşili ile tezat oluşturur. Bu renk kombinasyonu, her bir unsurun mükemmel bir uyum içinde birbirleriyle diyalog gibi göründüğü dengeli bir kompozisyon yaratır. Rakamların düzenlenmesi, Rönesans sanatçılarının pastoral kompozisyonlarını hatırlayarak klasik geleneklerle bir bağlantı olduğunu, ancak Matisse'nin modern prizmasıyla yeniden icat ettiğini gösteriyor.
Resmin dikkate değer bir özelliği, zamansız bir his aktarma yeteneğidir. Fauvizm bağlamında ve yirminci yılların başında sağlam bir şekilde kök salmasına rağmen, çalışma çağdaş seyircilerle yankılanmaya devam eden kalıcı bir kaliteye sahiptir. Bu zamansızlık büyük ölçüde Matisse'nin konularının özünü yakalama şeklinden kaynaklanmaktadır: belirli bireyler olarak değil, evrensel bir insanın güzellik ve huzur deneyiminin arketipleri olarak.
Karakterlerin temsilindeki sadelik ve düz renklerin kullanımı, Matisse'nin daha sonraki çalışmalarında alacağı yönü öngörüyor, burada şekillerin basitleştirilmesi ve rengin yüceltilmesinin stillerinin temel taşları olacağı. "Lüks, sakin ve şehvetli" de, Matisse'nin modern sanatın geniş panoramasındaki sanatsal evrimini takdir etmemizi sağlayan bu gelişmenin izlerini görüyoruz.
Bu resim, özet olarak, duygusal ifadenin ana aracı olmak için renk geleneksel bağlarından salındığı Fauvista idealinin hafif ve uyandırıcı bir temsilidir. Henri Matisse, "lüks, sakin ve şehvetliliği" ile bizi, sanat ve yaşamın bir ışık ve renk dansı ile iç içe geçtiği bir dünyaya davet ediyor, yüzyılın ortalarında ajitasyon ve ajitasyon ve değişim ile işaretlenmiş bir barış ve zevk sığınağı . Çalışma, Matisse'nin yaratıcı cesaretinin ve insanın varlığının sadeliğinde güzelliği bulma yeteneğinin bir kanıtı olmaya devam ediyor.