Tanım
Henri Matisse tarafından 1947 tarihli "Deux Jeune Filles" çalışması, sanatçının renk kullanımı ve konularının özünü yakalama yollarının basitleştirme becerisinin bir kanıtıdır. Bu resimde Matisse, her ikisi de rahat pozisyonlarda, ancak tuvali aşan elle tutulur bir bağlantıyla birlikte oturan iki genci sunuyor. Vücutlarının eğimi ve gözlerinin karşılaşması samimi bir ilişki, belki de dostluk ve hatta kardeşlik önerir.
Kompozisyon kararlı bir şekilde dengelenmiştir, genç kadınların bedenleri orantılı olarak tuvalin alanını işgal eder. Figürleri, Matisse'nin olgun stilinin ayırt edici bir özelliği olan yumuşak ama güvenli vuruşlarla tanımlanmıştır. Basitleştirilmiş çizgiler, figürlerin temel özellikleri için ayrıntı olarak kalmaz, aksine öne çıkın ve onları resmin yerçekimi merkezi haline getirir.
"Deux Jeune Filles" de renk kullanımı, Matisse'nin çalışmalarının çoğunda olduğu gibi, bir canlılık ve yaşam kutlamasıdır. Canlı ve zıt tonlar, özellikle baskın kırmızı ve mavi, sadece figürlere hayat vermekle kalmaz, aynı zamanda bir sıcaklık ve sevgi atmosferi de yaratır. Gölgelendirme veya karmaşık dokular olmadan düz renkli yüzeyler, Matisse'nin daha sonra ünlü kağıt kesimlerinde geliştirdiği tekniklere atıfta bulunur. Bu resim, geleneksel tekniklerle yapılmış olmasına rağmen, daha büyük kemer sıkma ve kromatik saflığa doğru evrimi yansıtmaktadır.
Teknik ustalığına ek olarak, Matisse karakterlerin temsilinde her zaman yenilikçi idi. "Deux Jeune Filles" de yüz ifadeleri ince ama duygu yüklüdür. Soldaki kız, yumuşak ve düşünceli bir görünümle kendi kendine emilen kız, sağdaki daha doğrudan, neredeyse meraklı bir ifade gösteriyor. Bu farklılıklar, minimum olmasına rağmen, rakamlara belirli ve aynı zamanda tamamlayıcı bir bireysellik sağlamayı başararak, izleyiciyi ilişkilerinin doğası üzerinde düşünmeye davet eden bir dinamik oluşturur.
Henri Matisse hakkında konuşmak ve modern sanat üzerindeki etkisinden bahsetmemek, yirminci yüzyılın sanatsal gelişiminin en önemli sayfalarından birini atlamak olacaktır. Üretken ve çok yönlü sanatçı olan Matisse, hayatı boyunca, bulmaya yardımcı olduğu Fauvizm'den, son yıllarında ünlü kağıt kupür çalışmalarına kadar çeşitli medya ve stilleri keşfetti. Kendini yeniden icat etme ve basitleştirmede güzellik bulma yeteneği, sanat tarihinde kalıcı bir miras bıraktı.
Geniş repertuarları içinde, "dans" ve "müzik" gibi diğer eserler, şekil ve rengi uyandırıcı bir şekilde birleştirme yeteneğini paylaşır. Buna karşılık, "Deux Jeune Filles" daha samimi ve daha az büyük bir çalışmadır, ancak evrensel insan duygularını iletişim kurma yeteneğinde eşit derecede güçlüdür.
Sonuç olarak, Henri Matisse'nin "Deux Jeune Filles" iki gencin basit bir temsilinden daha fazlasıdır; İnsan ilişkisinin derin bir çalışması ve Matisse'nin renk ve şekil ekleminde ustalığının açık bir örneğidir. Kompozisyonun görünen çıplaklığı, sadece gözlemcinin dikkatini çekmek için değil, aynı zamanda onu insan bağlantısı ve hissi üzerine sakin bir yansımaya davet ederek temelini vurgular.