Tanım
Yirminci yüzyılın resimsel sanatının geniş panoramasında Henri Matisse, geleneği inovasyonla birleştirmeyi başaran bir Titan olarak öne çıkıyor. 1915'teki Heem'in 'La Desserte' 'nin natürmortundan sonra, geçmişi çağdaş ve canlı bir mercekle yeniden yorumlama yeteneğinin etkili bir ifadesidir. Bu resim, Jan Davidsz'in Barok natürmortunun yeniden yorumlanması. Heem, Matisse'nin renk ve şekil yönetiminde ustalığını kapsar, iki farklı zaman ve stil arasında bir diyalog yaratır.
72x60 cm'lik bu bileşimi gözlemlerken, dikkat çeken ilk şey, rengin cesur kullanımıdır. Matisse paleti parlak ve doymuş, Barok orijinalinin kasvetli ve görkemli zenginliğinden oldukça farklı. Burada Matisse, meyveler ve diğer unsurlarla dolu masayı yeniden icat etmek için mavi, yeşil ve turuncu tonlar kullanıyor. Renkler düz ve parlaktır, bu da resme neredeyse dekoratif bir kalite sağlar ve yine de derinden etkileyicidir. Rafine doku ve Heem'in kapsamlı nüanslarından farklı olarak Matisse, modernist yaklaşımlarını vurgulayan daha geniş ve daha gevşek fırça darbeleri tercih ediyor.
Kompozisyonun kendisi, on yedinci yüzyılın hareketsiz yaşamlarının klasik yapısına sadık kalır, ancak Matisse onu biraz ayarlanmış bir perspektif ve basitleştirilmiş formlarla dinamize eder. Sahnenin merkezine, meyveler ve çiçekler, tanınabilir olmasına rağmen, ayrıntılı ve stilize bir özü çağrıştıran ayrıntılardan çıkarıldığının öne çıkıyor. Sonraki çalışmalarının çoğuna hükmetecek olan unsurlara ve forma olan ilgisine açık bir baş sallama. Sadece doğal unsurlarla süslenmiş masa, neredeyse törensel bir düzeni yansıtıyor, ancak işin yeni ve canlı bir yaşam haline geldiği renklerin seçiminde.
Bu parçanın yaratıldığı zamanın ve bağlamın etkisini görmezden gelemeyiz. 1915'te dünya I. Dünya Savaşı'nın dehşetinde birleşti. Bu kaosun aksine, Matisse, doğal güzelliğin maksimum ifadesini bulduğu estetik bir sığınak olan sanatıyla bir barış ve uyum limanı sunuyor. Muhtemelen Matisse'nin çalkantılı bir gerçeklikten anlık olarak kaçması bilinçli veya bilinçsiz bir tepkisidir.
Buna ek olarak, "Heem'in 'Deserte' 'nin natürmortundan sonra, Matisse'nin sadece bir taklit olarak değil, sürekli bir konuşma olarak geçmişin sanatına olan ilgisini gösteriyor. De Heem tarafından bir çalışmayı yeniden yaratırken, bir üreme egzersizi ile sınırlı değildir; Bunun yerine Matisse, zamanının estetik kanonlarına uyarlanmış yeni bir yorum sunarak mirasını yeniden teyit ediyor. Bu, sanata olan inancını, her nesil sanatçının daha önce kurulmuş olanlara bir önem katmanı sağladığı evrimsel bir süreç olarak yansıtır.
Bu resim aynı zamanda Matisse'nin, stilizasyonda ve doğu dekoratif motiflerini taklit eden basitleştirilmiş kalıplarda gözlemlenen İslam dekorasyon ve sanata olan ilgisinin muhteşem bir örneğidir.
Özetle, Henri Matisse'nin "Heem'in 'Dessi" nin "natürmortundan sonra, sadece zengin bir yaşam geleneğine ait değil, aynı zamanda bir modernizmin ustasının yeni bir yol oluştururken geçmişe nasıl haraç ödeyebileceğinin bir kanıtıdır. canlı. Çalışma, renk, şekil ve anlamın bir birleşimidir, eski ve modernin parlayan ve dönüşlü bir görsel senfonide birleştiği bir alandır.