Tanım
"Çiçekler ve Seramik Plaka", Henri Matisse'nin 1911'den kalma bir çalışmasıdır. 53x60 boyutlarındaki bu resim, Fransız sanatçının tam bir hızla devam eden samimi ve canlı bir yönünü ortaya çıkarır, bu da cesur kullanımı ile karakterize edilen bir harekettir. Formların rengi ve basitleştirilmesi.
Bu çalışmada Matisse bizi bir kumaşla kaplı bir masaya benzeyen bir çiçek düzenlemesi ve seramik bir tabak düşünmeye davet ediyor. Kompozisyon ilk bakışta basittir, ancak Matisse'de tipik olduğu gibi, karmaşıklık, yürütülen ayrıntılarda ve elementler arasındaki güçlü kromatik ilişkide yatmaktadır.
Çiçeklerin kırmızımsı ve turuncu renklerinin baskınlığı, seramik yemeğin derin mavisi ile etkili bir şekilde tezat oluşturur ve izleyicinin dikkatini çeken ve sürdüren görsel bir etki yaratır. Belirleyici ama aynı zamanda hassas kavisli vuruşlarla çizilen yapraklar, Matisse'nin inme hassasiyeti ve serbest bırakılması arasındaki sürekli savaşı yansıtır. Bu arada seramikler sadece faydacı bir nesne olmaktan memnun değildir; Karmaşık mavimsi deseni sadece bağlama zenginlik katmakla kalmaz, aynı zamanda çiçeklerin daha sıcak renklerine sahip diyaloglar, işin bileşimini destekleyen bir uyum uyandırır.
Bu resimdeki Matisse tekniğinin analizi, renk ve ışık yönetiminin uygulanmasında dikkate değer bir beceri ortaya koymaktadır. Çalışma farklı kaynaklardan aydınlatılmış gibi görünüyor ve minimum tonlar, nesnelerin daha canlı ve somut olduğu ortaya çıktığı neredeyse surround hafif bir atmosfer olduğunu gösteriyor. Bu renk yönetimi tesadüf değil, çünkü Matisse, her zaman en saf ifadeyi arayan, görselin ötesine aktarmak için rengin duygusal gücüne inanıyordu.
Bu resimde insan karakterleri yoktur, ancak bu tür duygusal yoğunlukla muamele edilen nesnelerin varlığı, sanki sessiz ama güçlü bir anlatının kahramanları gibi neredeyse antropomorfik bir kalite önerir. Çiçekler ve seramik sunma seçimi, Matisse'nin çalışmalarında tekrar eden bir tema olan günlük yaşamda güzelliğe bir övgü olarak yorumlanabilir. İç ve natürmort kompozisyonları genellikle yerli senaryolarda doğal güzellik ve dinginliği araştırdı ve sıradan neredeyse aşkın kalite sağladı.
"Çiçekler ve Seramik Plaka", sanatçı tarafından diğer eserler olarak iyi bilinmese de, basit nesneleri güçlü sanatsal yük unsurlarına dönüştürme yeteneğinin mükemmel bir örneği olarak hizmet eder. Matisse, "Bir Fonografla İç Mekan" (1934) ve "Kedi Söğütleri ile Natürmortla Yaşam" (1919) gibi çalışmalarda bu ifade biçimini keşfetmeye devam etti. .
Henri Matisse'nin önemi sadece tekniğinde değil, dünyayı eşsiz bir mercekle görme yeteneğinde de yer alıyor ve her gün olağanüstü bir şeye dönüştürüyor. "Çiçekler ve Seramik Plaka" sadece ortak nesnelerin bir çalışması değildir; Temellerin bir kutlamasıdır, en basit ve en samimi formlarında güzelliğe bir övgüdür.