Tanım
Bernardino Luini'nin resmeddiği aziz ve bağışçıları olan bakire ve çocuk, rafine sanatsal tarzı ve uyumlu kompozisyonu için öne çıkan İtalyan Rönesansının bir şaheseridir. Çalışma, Meryem Ana'nın çocuğu kucağında tuttuğu dini bir sahne sunarken, Vaftizci Saint John ve San Jerónimo onun yanında. Arka planda, iki diz çökmüş donör duaya katılıyor.
Leonardo Da Vinci'nin en yetenekli öğrencilerinden biri olan Luini, bu tabloda bir huzur ve bağlılık atmosferi yaratma yeteneğini gösteriyor. Pembe, mavi ve altın gibi yumuşak ve sıcak renklerin kullanılması, uyum ve huzur hissine katkıda bulunur.
Çalışmanın bileşimi dengeli ve simetriktir, Merkezdeki Meryem Ana figürü, azizler ve bağışçılarla çevrilidir. Detaylara dikkat, kumaşların kıvrımlarından yüzlerin ifadesine kadar etkileyicidir.
Resmin tarihi ilginçtir, çünkü 16. yüzyılda Milano'da asil bir aile tarafından özel bir özveri çalışması olarak görevlendirilmiştir. Resim daha sonra San Maurizio Kilisesi'ne, bugün hala görebileceğiniz Milano'daki Maggiore Monastel'e bağışlandı.
Resmin az bilinen bir yönü, Luini'nin karısını, işe kişisel bir dokunuş veren Bakire Meryem figürü için bir model olarak kullanmasıdır.
Özetle, bakire ve çocuk azizleri ve bağışçıları olan Bernardino Luini'yi boyanıyor. Teknik yeteneği dini bağlılıkla birleştiren olağanüstü bir sanat eseridir. Rafine sanatsal tarzı, dengeli kompozisyonu ve yumuşak ve sıcak renk kullanımı, bu resmi İtalyan yeniden doğuşunun bir mücevheri haline getiriyor.