Tanım
On dokuzuncu yüzyılın düşüşünde ve yirminci yüzyılın şafağında Henri Matisse, modern sanatta devrim yaratacak bir stil hazırlıyordu. 1900 yılında yaratılan "Masadaki Yemekler", sanatçının yetenek ve vizyonunun erken ama önemli bir örneğidir. Bu çalışmada Matisse bize görünüşte basit bir yerli sahne sunuyor: yemekler ve bazı dağınık unsurlar içeren bir masa. Bununla birlikte, ressamın dehası, her gün kromatik ve bileşimsel bir senfoniye dönüştürme biçiminde yatar.
"Bir tablodaki bulaşıkların" bileşimi, nesnelerin düzenlemesinde titizliği yansıtır. Odak noktası olan yemekler, neredeyse geometrik bir uyum yaratacak şekilde yerleştirilir ve bir düzen ve denge duygusu uyandırır. Hareketsiz ve sıradan olan bu nesneler, onlara neredeyse hissedilir bir varlık sağlamayı başaran Matisse fırçasının altında canlanıyor. Sahnede, nesneler fikrini günlük yaşamın sessiz kahramanları olarak güçlendiren hiçbir insan figürü yoktur.
Matisse'nin çalışmasında her zaman merkezi bir unsur olan renk, burada geleceğini büyük bir renkçi olarak duyuran yeni başlayan bir ustalıkla kullanılıyor. Palet, sonraki çalışmalarına kıyasla içermesine rağmen, ince ama şok edici yolların rengini manipüle etme yeteneğine tanıklık eden bir zenginlik ve hassasiyet gösterir. Baskın tonlar - beyaz, sarı ve mavi - Mable ile iç içe, sakin ve rahat bir atmosfer yaratır. Fırça darbeleri, içerilmesine rağmen, izleyiciyi her ayrıntıyı dikkatlice düşünmeye davet eden dokunsal bir doku önerir.
Bu tabloyu gözlemlerken, 1900'de Matisse'nin tarihsel ve kişisel bağlamını düşünmek önemlidir. Bu, kendi sesini ararken farklı stiller ve tekniklerle yaşayan sanatçı için bir geçiş yılıydı. "Masadaki yemekler" ilk daha akademik eserleri ile daha sonra geliştireceği cesur stil arasında bir köprü olarak görülebilir. Bir anlamda, bu resim, sürekli araştırmasını ve yerleşik sözleşmeleri reddetmesini kapsayan bir çalışma olan Matisse'nin evrimine bir pencere.
"Masadaki bulaşıkları" zamanın diğer kaldırma doğasıyla karşılaştırmak da ilginçtir. Matisse gelenekten açıkça ilham alsa da, yaklaşımı farklıdır. Birçok çağdaş sanatçı daha gerçekçi ve ayrıntılı bir temsile meyilli olsa da, Matisse formları basitleştirmeyi ve dikkatlerini renklerin etkileşimine ve unsurların eğilimi üzerine odaklamayı seçiyor. Bu yaklaşım, hareketi kuruculardan ve maksimum üslerden biri olacak olan Fauvizme eğilimi öngörmektedir.
"Masadaki yemekler" aracılığıyla Henri Matisse, bize sadece resimsel ortamın erken alanına bir göz atmakla kalmaz, aynı zamanda gelecekteki büyüklüğünün açıklayıcı bir izini sunar. Çalışma, görünür sadeliğiyle, izleyiciyi günlük yaşamda güzelliği takdir etmeye ve görünüşte banaldaki derinliği keşfetmeye davet eden form, renk ve kompozisyon üzerinde kapsamlı bir çalışma. Bu resim, Matisse cesedinde bir mücevher, onun gibi, her şeyde sanatın nasıl görüleceğini bilen büyük ustaların sessiz önemi ile yankılanan bir parça.