Tanım
Sanatçı Biagio D'Antonio'nun melek resmiyle çocuğu seven Madonna, on beşinci yüzyıldan kalma İtalyan rönesansının bir şaheseridir. Bu sanat eseri tapınakta ve altın tekniğinde masada oluşturuldu ve 74 x 54 cm ölçüyor.
Resmin sanatsal tarzı, Floransa öğretmenlerinin açık bir etkisi olan İtalyan rönesansına özgüdür. Kompozisyon simetrik ve dengelidir, Merkezdeki Meryem Ana figürü ve bir melek ve çocuk İsa ile çevrilidir. Detaylara gösterilen dikkat etkileyici, meleğin hassas kanatlarından bakire kıyafetlerinin kıvrımlarına kadar.
Renk, resmin bir başka ilginç yönüdür. Karakterlerin cildinin yumuşak ve sıcak tonları, arka plan ve giysilerin altın ve gümüşü ile tezat oluşturur. Işık ve gölge, sahneye hayat veren üç boyutlu bir etki yaratmak için dikkatle çalışır.
Resim tarihi de büyüleyici. Zamanın en güçlü ve zenginlerinden biri olan Floransa'nın Medici ailesi tarafından görevlendirildiğine inanılmaktadır. Çalışma daha sonra 19. yüzyılda İngiliz sanat koleksiyoncusu Sir William Holburne tarafından satın alındı ve şimdi İngiltere Bath'taki Holburne Müzesi Koleksiyonunun bir parçası.
Resmin az bilinen bir yönü, Biagio D'Antonio'nun üzerinde çalışan tek sanatçı olmadığıdır. Kardeşi Gerino D'A Antonio'nun da çalışmanın yaratılmasında işbirliği yaptığı biliniyor. Kardeşler arasındaki bu işbirliği o zamanlar yaygındı ve daha eksiksiz bir sanat eseri elde etmek için her birinin farklı uzmanlıkları kullanıldı.
Özetle, çocuğu bir melek resim ile süslemek, sanatsal tarzı, kompozisyonu, rengi ve detay dikkati için öne çıkan İtalyan Rönesansının bir şaheseridir. Tarihi ve yaratılışının en az bilinen yönleri onu sanatseverler için daha da ilginç hale getiriyor.