Sıklıkla bir görüntüde göründüğünden daha fazlası vardır ve dünyanın en ünlü sanat eserlerinin birçoğu yüzeyin altında gizli sırlar taşımaktadır. En sevdiğiniz resmi tekrar tekrar inceleyebilirsiniz ve yine de yeni bir kriptik sembol veya gizli detay keşfedebilirsiniz. Dünyanın en ünlü sanatçılarından bazıları, resimlerinde kasıtlı olarak gizli mesajlar bırakmakta ve bazıları, otoriteyi alt üst etmek, halkla meydan okumak ya da kendileri hakkında bir şeyler ortaya koymak için popüler komplo teorileri uyandırmaktadır. Yüzyıllar sonra, teknolojik ilerlemeler sayesinde, bu gizli mesajlardan birçokları ilk kez keşfedilmektedir. Kuadros, bu sırları sizin için açığa çıkarmak istedi. İşte en gizemli olduğunu düşündüğümüz ünlü tablolar.
No.1 Son Akşam Yemeği - Leonardo Da Vinci
Leonardo da Vinci'nin İsa ve öğretilerinin Son Akşam Yemeği'ndeki ünlü temsili, son yıllarda bazı popüler teorilerin merkezinde olmuştur; Dan Brown'ın 2003 yılında yayımlanan "Da Vinci Şifresi" romanı ve 2006 yapımı Tom Hanks’in başrolünü üstlendiği kitap uyarlaması gibi. Brown, İsa'nın sağındaki öğrencinin aslında Juan Evangelista kılığına giren Maria Magdalena olduğunu öne sürdü. Ayrıca, İsa ile "Juan" arasındaki "V" şeklindeki oluşumun bir kadın uterusunu temsil ettiğini, bunun da İsa ve Maria Magdalena'nın birlikte bir çocukları olduğu anlamına geldiğini öne sürüyor. Ancak sanat tarihçileri, bu durumun sorgulanabilir olduğunu düşünüyor. Da Vinci'nin Son Akşam Yemeği, ifadeci kompozisyonu ve döneminde bir yenilik olan perspektif kullanımı açısından önemlidir. Da Vinci, resmin orijinalinin boyandığı duvarda yer alan bir çividen yayılan ipler kullanarak, figürleri ve odanın duvarlarını hizaladı. Birçok kişi, John’un dişi görünümünün onun nasıl temsil edildiği nedeniyle olduğunu öne sürüyor. Uzman Mario Taddei, Artnet.com'a şunları söyledi: "Leonardo, ondan önceki son akşam yemeklerini kopyalamak zorunda kaldı ve John bir kadın gibi gözüküyor." Ancak çok daha ikna edici bir gizli mesaj, İtalyan bilgisayar teknisyeni Giovanni Maria Pala tarafından keşfedildi. Pala, Da Vinci'nin "Son Akşam Yemeği" adlı eserinin içinde, soldan sağa okunduğunda 40 saniyelik bir requiem gibi duyulan bir ilahiye karşılık gelen müzik notalarını gizlediğini iddia ediyor.
Manastırın başrahibi tablonun çok geç tamamlandığından şikayet edince, öfkeli sanatçının başrahibin yüzünü ihanetçi Yahudi için model olarak kullanmakla tehdit ettiği söyleniyordu. Sonunda, da Vinci, Judas için mükemmel kötü adam yüzünü bulmak amacıyla Milano'daki hapishaneleri ziyaret etti; o, soldan beşinci sırada oturmaktadır. Sanat tarihçileri, "Da Vinci Şifresi" ve benzeri konuyu ele alan diğer kitaplarda ortaya atılan Son Akşam Yemeği komplolarına dair hiçbir kanıt bulunmadığını söylüyor; ve İsa'nın solundaki figürün, Apoktal Juan'ın değil, onun takipçisi olan Mary Magdalena" dediğini reddediyorlar.
Kuadros çevrimiçi mağazasında Son Akşam Yemeği'nin bir reprodüksiyonunu satın alın
No.2 Adem'in Yaratılışı - Michelangelo
"Adem'in Yaratılışı", Michelangelo'nun Sistine Şapeli'nin tavanında boyadığı dokuz biblik panelin en ünlüsüdür. Ama biliyor muydunuz, bu sahne aslında bir insan beyni içeriyor? Gizli mesaj, bezemeye benzer bir şekilde beyin şekli çizen kanvasın içindedir. Görünüşe göre sanatçı, freskine bunu ekledi; çünkü o dönemde otopsi yapmak Kilise tarafından yasaklanmıştı. Michelangelo'nun insan anatomisi üzerinde uzmandı. 17 yaşındayken, kilisenin mezarlığındaki cesetleri incelemek üzere biraz tüyler ürpertici bir işte çalışıyordu. Dolayısıyla bazıları, bu anatomik tutkuyu Sistine Şapeli'ndeki en büyük başarılarından birine eklemek istemiş olduğunu düşünüyor. Nöroanatomide uzman olan Ian Suk ve Rafael Tamargo'ya göre, ressam, Sistine Şapeli'nin tavanında vücudun belirli kısımlarının dikkatlice gizlenmiş bazı çizimlerini yerleştirdi. Eğer "Adem'in Yaratılışı"ndaki Tanrı'nın etrafındaki beyaz örtüyü incelerseniz, aslında insan beyninin anatomik bir resmini oluşturduğunu göreceksiniz. Suk ve Tamargo, Michelangelo'nun beynin, Tanrı'nın Adem'e hayat vermenin yanı sıra insana da bilgi bahşettiği düşüncesini temsil ettiğine inanıyor.
Bir doktor, Michelangelo'nun insan beynine aşina olduğunu ve nöroanatomiyi simgesel olarak temsil etmek için bilgisini kullandığını söylüyor. Diğer yorumlar daha da ileri gidiyor; bu resim dinî ideolojinin karşısında durarak, her şeyin insandan doğduğunu iletmektedir, bunun tersine değil. Gerçekten de bu oldukça sakrilegious bir düşünce. Bu kadar ünlü bir sanat eseri ve yine de yüzyıllar sonra gizli sırlarını keşfediyoruz.
Kuadros çevrimiçi mağazasında Adem'in Yaratılışı'nın bir reprodüksiyonunu satın alın
No.3 Mona Lisa - Leonardo Da Vinci
Kuadros çevrimiçi mağazasında Mona Lisa'nın bir reprodüksiyonunu satın alın
No.4 Gece Terası Kafesi - Vincent Van Gogh
Bu canlı açık hava resmi, kaygıdan uzak, ortamının cazibesinin tadını çıkaran rahat bir gözlemcinin görüşüdür. Van Gogh'un "gece, gündüzden daha canlı ve daha renkli" yazarkenki ruh halini hatırlatır. İlk bakışta, 1888 yılına ait Vincent van Gogh'un yağlıboya tablosu, tıpkı başlığın tarif ettiği gibi, renkli bir Fransız şehrinde pittoresk bir kafe terasıdır. Ancak, 2015 yılında Van Gogh uzmanı Jared Baxter, tablonun aslında sanatçının "Son Akşam Yemeği"nin versiyonu olduğunu öne sürdü. Detaylı bir inceleme, uzun saçlı bir merkezi figürün etrafında toplanmış 12 bireyi göstermektedir, onlardan biri gölgelerde Judas gibi kaybolmuş görünmektedir. Ayrıca, boyunca küçük gizli haçların olduğu görülmektedir; bunlardan biri Jesus'a benzeyen merkezi figürün üzerinde yer alıyor.
Dini bir alıntı Van Gogh için fazla yerinde olamazdı. Resme dikkatini vermeden önce, ünlü Hollandalı sanatçı, "her yerde İncil'i yaymak" istemekteydi ve babası Theodorus van Gogh, Hollanda reformcu bir kilisenin pastörüydü. Gece Terası Kafesi üzerinde çalıştığı dönemde, Van Gogh kardeşi Theo van Gogh'a, doğrudan resme referansla "şunu söylemeliyim ki, din konusunda büyük bir ihtiyacım var" yazmıştı.
Van Gogh, "Gece Terası Kafesi"ni asla imzalamadı. Ancak, tarihi eserle ilgili üç yazışma parçasında betimlendiğinden, sanat tarihçileri bunun onun tarafından yapıldığına güvenmektedir.
Kuadros çevrimiçi mağazasında Gece Terası Kafesi'nin bir reprodüksiyonunu satın alın
No.5 Arnolfini Portresi - Jan Van Eyck
Görüntü Londra Ulusal Galerisi'nde sergilenir ve muhtemelen Giovanni di Nicolao Arnolfini ve eşi Costanza Trenta'yı temsil etmektedir. Çiftin kimliği sadece birkaç olasılığa indirgenmiştir, yalnızca onlar, ressamla yeterince yakın olan Brugge'de yaşadı. Tablo için ilk ipucu çevredir; zengin bir evde, güzel nesneler ve giysilerle doludurlar. Tablo üzerindeki semboller gözden kaçırılması imkansızdır, ancak tek bir yorumu yoktur. Tablo imajının anlamı da tamamen net değildir. Yüzyıllar boyunca, genellikle yeni evli bir çiftin portresi olarak yorumlanmıştır; semboller, bir düğün olayıyla ilgili sembollerden alınmıştır, başta Constanza'nın hamile duruşunun açık sembolü, ki bu moda bir tercih olarak gösterilmiştir. Aslında, çift sonunda çocuk sahibi olamamıştır. Diğer doğurganlık sembolleri ise kırmızı yatak ve halıdır. Ahşap zemin üzerindeki bırakılmış ayakkabılar da, bir gelinin ninesi için yaygın olarak verilen düğün hediyeleri olarak anlama sahiptir. Portaktaki portakal, doğurganlık ve sevgiyi temsil ederken, küçük köpek sadakatin sembolüdür. Ancak odanın ortasındaki aynaya dikkatlice bakarsanız, odaya giren iki figür göreceksiniz. Geniş ölçüde, bunlardan birinin Van Eyck’in kendisi olmasına inanılmaktadır. Aynanın üzerindeki düzyazıda, "Jan van Eyck buradaydı. 1434" yazılı bir Latin yazısı olduğunu da göreceksiniz.
Ancak tablonun en önemli kısmı, gösterilmeyen tarihsel farklılıkta yer almaktadır. Yukarıda belirtilen tabloda 1434 tarihi yer alıyor, oysa Costanza Trenta 1433 yılında ölmüştür. Ayrıca tablo, tamamlandığında farklı bir bağlamda yer alabilir. Bir röntgeni ile gösterildiği gibi, Jan van Eyck birkaç değişiklik yapmış ve bunların belirli bir olayla ilişkili olup olmadığı tartışmaya açıktır.
Kuadros çevrimiçi mağazasında Arnolfini Portresi'nin bir reprodüksiyonunu satın alın
No.6 Elçiler - Hans Holbein Genç
3D gözlüklerin veya Paskalya yumurtası aramanın popüler hale gelmesinden çok önce, Rönesans sanatçıları, izleyicilerini perspektif ile oynamakla, eserleri farklı açılardan görmeye yönlendirdi. Bu tekniğin en ünlü örneklerinden biri, zengin detaylara sahip olan Hans Holbein Genç'in çift portresi Elçiler'dir.
Tablonun, VIII. Henry'ye dair içindeki karışıklık la ilgili siyasi ve dini bir alegori olarak yorumlanması, bir yüzyıldan fazla süredir evrensel olarak kabul edilmektedir.
Resim, altta oldukça etkileyici bir illüzyon sunmaktadir. Resmin alt köşesindeki resmi soldan sağa bakıldığında, bir anamorfik kafatası gibi görünmektedir. Akademisyenler bunun, ölümün her zaman köşede olduğunu hatırlatmak amacıyla tasarlandığına inanmaktadır.
Sol üst köşede, yeşil ve bol bir perdelerin arkasında, ikonik bir pozda İsa'yı bulacaksınız. Bazı sanat tarihçileri, bu ilahi anı, kafatası memento mori ile ilişkilendirdikleri ve ölümden öte bir yeri gösterdiğine inanıyorlar. Bu, ölümden daha fazlasının olduğunu, yani, Mesih aracılığıyla gelecekte bir hayat olduğunu belirtmek için tasarlanan bir semboldür. Diğerleri, gizli simgenin, VIII. Henry'nin vatandaşları üzerindeki bölünmesine işaret ettiğini düşünmektedir.
Elçiler'deki soldaki figür Jean de Dinteville, İngiltere'deki Fransız elçisidir. Bu çift portresinde 30 yaşına girmek üzereydi. Sağda görülen arkadaşının diplomatik arkadaşı Georges de Selve, sadece 25 yaşında olmakla birlikte o dönemde birkaç kez Venedik Cumhuriyeti'nde Fransız elçisi olarak görev yapmıştı.
Meşe üzerine yağlıboya portre, Dinteville'in evinin koridorlarına asılmak üzere yapılmıştır. Ancak Ulusal Galeri, bu şaşırtıcı Holbein tablosunu 1890'dan beri sergilemektedir. 125 yıldan fazla bir süredir, Londra müzesinin en değerli sergilerinden biri olmuştur.
Kuadros çevrimiçi mağazasında Elçiler'in bir reprodüksiyonunu satın alın
No.7 Venüs'ün Doğuşu - Sandro Botticelli
Botticelli'nin ünlü tablosundaki çıplaklık, 15. yüzyılın sonları için oldukça yenilikçiydi. Ama sanatçının cesareti burada bitmiyor. Bazı sanat tarihçileri, Venüs'ün okyanus dalgalarını süzüldüğü deniz kabuğunun aslında, kadın genital organlarını simgelediğini ve bu bağlamda doğurganlığı çağrıştırdığına inanmaktadır. Bu, Venüs'ün okyanus kökenlerine ait doğuşunu ve insan doğumunu sembolik olarak birbirine bağlayan bir sahne yaratmaktadır.
Aşk tanrıçası Venüs, deniz kabuğunda topluca durmakta ve batı rüzgarı Zephyr tarafından kıyıya sürüklenmektedir. Orada, mevsimler tanrıçalarından biri, yeni doğan ilahı giydirmek için bir örtüyle beklemektedir. Zephyr tarafından taşınan dördüncü figür, Aura (rüzgar nymphleri) veya Chloris, akışkan çiçeklerin ve baharın nymphası olarak değerlendirilmiştir.
Orta Çağ sanatında, Hristiyan etkisi baskındı ve çıplaklık nadiren betimleniyordu. Ancak, hümanizmin ortaya çıkışı, Antik Roma mitlerine tekrar bir ilgi doğurdu ve bu da çıplakların yeniden doğuşunu sağladı.
Bu erken Rönesans döneminde, ahşap paneller üzerinde resim yapmak alışıldık bir durumdu. Ancak, özellikle ahşabın deforme olduğu nemli bölgelerde, tuvalin popülaritesi artmaya başladı. Tuval, tahtadan daha ucuz olduğundan, algılanan durumu, azca daha düşüktü; bu yüzden büyük kamusal sergilere ayarlanmadığı çalışmalara tahsis ediliyordu. Resim, Toskana'daki ilk tuval üretimi olarak sonuçlanmaktadır.
Venüs'ün Doğuşu'nun, bir odayı süslemesi gerekiyordu. Bu tablonun cesareti, ilk olarak yatak odası üzerine asılmak üzere tasarlandığında daha da artmaktadır. Bu yer ve cesur teması, Venüs’ün Doğuşu’nun halk gözünden yaklaşık 50 yıl boyunca gizli kalmasına katkıda bulunmuştur. Resim, eşlik eden bir parça içerir. Yani, kardeşinin tamamlanmasından dört yıl önce tamamlanmış bir parça; İlkbahar, Venüs'ün büyüme yüceldiği dünyayı gösterebilir. Diğer taraf ise, ana figürün kıyafetli olduğu dünyayı çiçek açan dünyayı gösterir. Çiftin bu iki resmin, "aşkın acizliğe karşı galip geldiği" mesajını iletmek için tasarlandığı söyleniyor.
Botticelli, Venüs'ün ayaklarının dibinde defnedilmek istemiştir. Ancak bu sadece resim için değildir. İlahi esin kaynağı, Simonetta Cattaneo da Vespucci için sonsuz bir şekilde yatmak istemiştir. Floransa'nın en güzel kadını ve Rönesans'ın en güzel kadını olarak bilinen Simonetta, Botticelli’nin, Venüs'ün Doğuşu ve İlkbahar dahil olmak üzere birçok eserinin ilham kaynağıdır. 1510'da öldüğünde Botticelli, bu soylu kadının yakınında gömülmek istemiştir; hakkında karşılıksız bir aşk beslediği spekülasyona yer verdi.
Kuadros çevrimiçi mağazasında Venüs'ün Doğuşu'nun bir reprodüksiyonunu satın alın
No.8 Otoportre - Rembrandt
Rembrandt, hayatı boyunca o kadar çok otoportre boyadı, çizdi ve gravür yaptı ki, görünüşündeki değişimler, bir resmi bir diğeriyle karşılaştırarak ruh halini değerlendirme çağrısını yapmaktadır. Böyle bir biyografik okuma, sanatçının doğrudan izleyicinin gözlerinin içine bakmasıyla teşvik edilmektedir. Rembrandt, 1659 yılında bu otoportreyi, birçok yıllık başarıya rağmen maddi bir başarısızlık yaşadıktan sonra boyamıştır. Sint-Anthonisbreestraat'taki geniş evi ve diğer mülkleri, bir önceki yıl, alacaklılar tarafından açık artırmaya çıkarılmıştı. Bu geç dönem eserinde, izleyicinin gözlerine dikilen çukur gözler, içsel bir güç ve onur ifade ediyor gibi görünmektedir. Ancak, bir sanatçının tablolarını sanatçının biyografisi temelinde yorumlamak tehlikeli bir durumdur, özellikle de Rembrandt gibi hayatı idealize edilmiş bir sanatçı için. Başını bu kadar etkili bir şekilde aydınlatan ışık, aynı zamanda Rembrandt'ın sol omzunu da vurgulamakta ve daha az ölçüde, geniş bir hareketle yapılan ellerini de ön plana çıkarmaktadır.
2001 yılında, İngiliz sanatçı David Hockney ve Amerikalı fizikçi Charles Falco, Rembrandt ve diğer Eski Ustaların, gerçek sahnelerini ve portrelerini yaratmak için eğik mercekler ve aynalar kullanarak büyük ölçüde dayanmakta olduklarına dair ipuçları bulduklarını duyurdular. Ve Ağustos 2016’da, Birleşik Krallık'ta iki araştırmacı, sanatçı Francis O'Neil ve fizikçi Sofia Palazzo Corner, Rembrandt'ın ünlü otoportrelerini yaratmak için eğik aynalar ve lens kombinasyonları kullanmış olabileceğini açıklayan bir çalışmayı Optik Dergisi’nde yayımladılar. Araştırmacılar, Rembrandt'ın otoportrelerindeki birçok detayı, merkezdeki güçlü ışık ve kenarların görece karanlığı da dahil olmak üzere, eğik aynalar tarafından yansıtılan yansımaları destekleyen bir teori olarak görüyorlar.
Sanatçılar sürekli olarak yeni pigmentler ve yağlar kullanarak daha canlı, aydınlık ve ilginç renkler üretmektedirler. Rembrandt van Rijn de farklı değildi. Bu yaşlı Hollandalı ustanın teknik, yaratıcılık ve titiz çalışması vardı. Ayrıca kimyası da vardı. Onun eserlerinde yapılan yeni bir analizde, bazı eserlerinde nadir bir bileşen kullandığı gösterilmektedir: plumbonacrita adı verilen bir kurşun karbonat minerali, Pb5 (CO3) 3O (OH). Sanatçının paletinin bileşimini bilmek, koruyucuların zamanla eserlerini daha iyi koruma yolları keşfetmesine yardımcı olacaktır.
Kuadros çevrimiçi mağazasında Rembrandt'ın Otoportresi'nin bir reprodüksiyonunu satın alın
No.9 Bachus - Caravaggio
Caravaggio'nun Bachus tablosu, yüzeyinin altında kaynayan tüm mitolojik libertinlerin merakını taşır. Bu sakinliğin altındaki fırtına hissi, onu bu kadar güçlendiren bir sanat eseri haline getirir. Şarap tanrısı Bachus genellikle sarhoş olarak gösterilir; Caravaggio'nun Bachus’u ise sakin ve bağımsızdır. Genellikle aslanlar, leopar ya da keçiler tarafından çekilen bir zafer arabasında görünür; Caravaggio'nun versiyonunda, Bachik geçit töreninin başlaması ya da sona ermesi mümkündür. Yoksa bu Bachus tamamen farklı planlar mı yapıyor?
Bu çalışmada gizli bir şeyin ilk kez keşfedildiği 1922'deydi; bir sanat restorasyonu uzmanı, 1595 tarihli bu resmin kanvasını temizliyordu. Yüzyıllar boyunca toplanmış kir yok olduğunda, gizli bir portre belirmişti. Sol alt köşedeki şarap kadehinde, küçük bir ışık yansımasında, Caravaggio’nun portresi verilmiştir.
Bugün, neredeyse bir asır sonra, araştırmacılar bunu doğrulamıştır. Çok fazla gizli görünmüyor, ancak modern yansıma teknolojisi sayesinde, 2009 yılında sanat uzmanları, sol alttaki şarap kadehinde aslında bir adamın görüntüsünün gizlenmiş olduğunu keşfedebilecekleri. Ve bunun Caravaggio'nun kendisi olabileceği düşünülmektedir. Mina Gregori, The Telegraph'a şunları söyledi: "Caravaggio, dik bir pozisyonda, bir kabinette bir tuvali işaret eden bir kolu uzatarak bir kişiyi boyadı. Görünüşe göre, resim yaparken kendi portresidir."
Kuadros çevrimiçi mağazasında Bachus'un bir reprodüksiyonunu satın alın
KUADROS ©, duvarınızda ünlü bir resim.
