Tanım
Bramanyalı sanatçı tarafından sekiz aziz ile Madonna ve çocuk ağrısı boyama, yüzyıllardır sanat severleri büyüleyen İtalyan yeniden doğuşunun bir başyapıtıdır. Bu sanat eseri 16. yüzyılda boyandı ve 205 x 167 cm ölçüyor, bu da onu büyük bir resim ve varlık haline getiriyor.
Bu resmin en dikkat çekici özelliklerinden biri sanatsal tarzıdır. Brramantino, gerçekçiliği soyutlama ile birleştiren sanat eserleri yaratma yeteneği için göze çarpan bir sanatçıydı. Bu resimde, sanatçının Madona ve çocuğun güzelliğini ve lütfunu nasıl yakalamayı başardığını görebiliriz, aynı zamanda soyut ve simetrik bir kompozisyon yarattı.
Resmin bileşimi bir başka ilginç yön. Brramantino, Madona ve çocuğu işin merkezine, Ocho Santos ile çevrili yerleştirdi. Azizlerin düzenlenmesi simetriktir, bu da boyada bir denge ve uyum hissi yaratır. Ek olarak, azizler farklı pozlarda ve kompozisyona çeşitlilik ve dinamizm katan farklı nesnelerle temsil edilir.
Boyada renk kullanımı da dikkat çekicidir. Brramantino, Madona ve çocuğun güzelliğini ve dinginliğini yansıtan yumuşak ve hassas renklerden oluşan bir palet kullandı. Altın ve gümüş tonları, boyaya parlaklık ve parlaklık katan azizlerin kıyafetlerinin auralarını ve detaylarını temsil etmek için kullanılır.
Resmin tarihi bir başka ilginç yön. Milano'daki Gessat'taki San Pietro Kilisesi'ndeki şapeli için Cardinal Ascanio Sforza tarafından görevlendirildiğine inanılıyor. Resim daha sonra bugün hala olduğu Milano'da San Satiro Kilisesi'ne aktarıldı.
Son olarak, bu resim hakkında bahsetmeye değer bazı az bilinen yönler var. Örneğin, Bramantino'nun resimdeki azizlerden birini temsil etmek için kendi imajını kullandığı söyleniyor. Buna ek olarak, resim, işin sol alt kısmında çıplak bir çocuğun varlığı nedeniyle tartışma konusu olmuştur. Bazıları bunun uygunsuz olduğunu savunurken, diğerleri bunun meşru bir sanatsal temsil olduğunu savundu.