Tanım
Frédéric Bazille, Pierre-Auguste Renoir'i kolayca resim çiziyor. Resmin kompozisyonu, doğal ışıkla dolu bir çalışmada şövale üzerinde çalışan Renoir'in arkadaşı ve meslektaşı olan Frédéric Bazille'in bir portresi. Kompozisyon ilginç çünkü Renoir, Bazille'i resimde bir hareket duygusu yaratan diyagonal bir açıya yerleştirdi.
Renk bu çalışmanın bir başka ilginç yönüdür. Renoir, izlenimci stilin tipik olan parlak ve parlak bir renk paleti kullanır. Arka planın yeşil ve mavi tonları, Bazille'nin cildinin ve kıyafetlerinin sıcak tonları ile karıştırılır ve göze hoş olan görsel bir uyum yaratır.
Resim tarihi de büyüleyici. 1867'de Renoir ve Bazille'in Paris'te birlikte çalışan genç sanatçılar olduğu zaman boyandı. Resim ilk olarak 1868'de Paris Salonu'nda sergilendi ve burada yenilikçi tekniği ve tarzı için olumlu eleştiriler aldı.
Bu resmin az bilinen bir yönü, Renoir'in aynı görüntünün birkaç versiyonunu yapmasıdır. Orijinal 105 x 76 cm versiyonuna ek olarak, daha küçük bir versiyonu ve Bazille'in ayakta durmak yerine oturduğu bir versiyona da boyadı. Bu farklı versiyonlar, Renoir'in mükemmel görüntüyü oluşturmak için kompozisyon ve teknikle nasıl deneyimlediğini gösteriyor.
Özetle, Frédéric Bazille, Pierre-Auguste Renoir'i kolayca resmediyor. Resmin kompozisyonu, rengi ve tarihi, bu çalışmayı izlenimci hareketin en önemlilerinden biri haline getiren ilginç yönlerdir.