Tanım
Rafael'in bu olağanüstü tablosu, aslında sanatçının memleketi Urbino yakınlarındaki San Domenico, Città di Castello kilisesinde bulunan bir sunaktı. Haç'ın her iki tarafında Bakire ve San Juan Evangelista'yı gösterir. St Geronimo Ve María Magdalena önlerinde diz çöküyor.
Ressamın ilk eserlerinden biri olan bu sunak, yün tüccarı ve Banquero Domenico Gavari tarafından San Jerónimo'ya adanmış cenaze şapeli için görevlendirildi.
Çalışmada Mesih'in bedeni çarmıhtan asılır. İki melek, her iki tarafta hassas bulut kıyafetleri üzerinde sallanır ve yaralarından akan kan topu, aşağıdaki sunakta kütle sırasında şarabın servis edildiğini hatırlatan altın sakinliklerdeki kanları toplar.
Güneş ve ay cennette görülebilir, Mesih'in ölümüyle çakışan tutulmayı işaret eder. San Jerónimo ve María Magdalena haç dibinde, Mesih'in bedenine saygı ve merhametle bakıyorlar. Düelloyu belirtmek için Violet Siyahı giymiş bakire, sağdaki evangelist John ile haçın solunda. Her ikisi de izleyiciye bakar ve ellerini bükür.
Sanat korkunç bir şey güzel görünebilir. Bu beceri Çarmıha Gerilme Mond'da da görülebilir. Resim, Mesih'in çarmıhta katlandığı acı ve acıyı en aza indirdi. İsa, ayaklar, eller ve yandaki yaraları dışında tertemiz ve huzurludur. Rafael, Mesih'in yüksek rönesansın resim stiline sadık kalmak için mükemmelliğini vurgular.
Çalışmada, atmosferik perspektif ve manzara Rafael'in izlediği Perugini tarzını sergiliyor. Mesih'in ölümünün acı verici ve korkunç doğasına odaklanmak yerine, Eucharist için sembolik bir kan temsili görevi gören transbstantiasyon doktrini güçlendirir.
Çarmıha gerilme Mond, Ulusal Galeri Londra merkezli Sanat Müzesi'nde analiz edildi. Orada rönesans döneminin tipik pigmentleri tespit edildi.
Rafael, işini Ocher, Berellón, Verdin, Sarı Kurşun Sahneleri ve Yurtdışında doğal pigmentler arasında çizdi. Kırmızı rengin güçlü bir anlamı vardır. Resmin her resminde kırmızı bir dokunuş var. Tüm figürlere resimsel olarak dokunulur ve Mesih'in kanı tarafından kullanılır.
Diğer renkler de boyanın elemanlarını birleştirir. Görüntüde alt yarısında tekrarlanan renkler var. Örneğin, gökyüzünün mavi rengi, San Jerónimo'nun taşıdığı kıyafetlerde ve iki melekten birinin de San Juan'ın kıyafetlerinde olduğu giysilerde yeşil renkte toplandı.
San Jerónimo çarmıha gerilmede yoktu, ancak şapel buna adanmış olduğu için bu sahneye dahil edildi. Haç için bir jest yapar ve çölde bir keşiş olarak yaşarken göğsüne çarptığı taşı tutar. Mesih'in ölümünden sonra meydana gelen mucizeler, prelat sahnelerinde (Altarpiece'in ana paneli altında gösterilen alt boyalı panel) boyanmıştır. Kuzey Carolina Sanat Müzesi, Raleigh ve Ulusal Antik Sanat Müzesi Lizbon'da iki Predela paneli hayatta kalıyor. İlk başta, muhtemelen en azından ek bir panel vardı. Gavari'nin kendisi, ilk doğan Girolamo'yu (İtalyanca'da Jerome) atadığı için sunağı San Jerónimo'ya ayırmayı seçebilirdi.
Altarpiece, Rafael'in Perugia'da yaşarken yakın bir sanatsal ilişki geliştirdiği İtalya şehir merkezindeki önde gelen sanatçı Peruino'dan güçlü bir şekilde etkileniyor. Genel tasarım, 1480'lerin ve 140'ların sonlarında Perugino tarafından boyanmış bir manzarada çarmıha gerilmiş Mesih'in çeşitli versiyonlarına dayanmaktadır ve özellikle S. francesco'nun Perugia'daki dağa manastırının çarmıha gerilmesine benzer, sorumludur. 1502 ve 1506 tamamlandı.
Bu resim meleklerinde kurdelelerde kurdeleler olan melekler, Mesih'in yaralarının kanını toplamak için sakinleri tutar, Bakire ve evangelist Rafael ve Mary Magdalena'nın diğer tarafının diğer tarafına sahip olanlarla neredeyse aynıdır. geçmek. Rafael'in Perugia'nın çalışmalarını Perugia atölyesinde açıklanmadan önce görmesi muhtemeldir. Rafael, Perugino figürlerinin elinden tatlı oval ve küçük özellikleri ve stilize jestleri benimsemenin yanı sıra, Perugino'nun eserlerinin kompozisyonunun simetri, uyumu ve netliği ilkelerini aldı. Ancak Rafael onları uyarladı, onlara daha fazla yumuşaklık ve sofistike. Ancak burada, kimin çalışmasını kimin kopyaladığı tam olarak belli değil.
Rafael'in ilk eserlerinde, kompozisyonlarını Madonna Ansidei'de görebileceğimiz gibi çizimini aktarmasına yardımcı olacak bir paneli olan basit bir geometrik ızgaraya dayandırdı. Görüntünün güçlü simetrisi ve geometrik yapısı, Rafael'in başlangıçta bileşimini ortaya çıkarmak için benzer bir yöntem kullanabileceğini düşündürmektedir. Haç konturunda bir kesi yapmak için bir kural ve pusula ve güneşte ve ayda bir kesi yapmak için bir pusula kullandı. Rakamlar için boyasız alanları terk etme şekli ve resim yaparken inceleme veya değişiklik yapma şekli, ayrıntılı bir çizimde özenle hazırlanmış bir tasarımdan çalıştığını gösteriyor. Bu dönemde Rafael, Perugino'dan türetilen ve burada özellikle perdelerde fark edilen bir teknik olan gölge alanlarını güçlendirmek için sık sık koyu gölgeli fırça darbeleri kullandı. Raphael ayrıca ıslak yüzey boyasını kurutmak ve modellemek için ellerini ve parmaklarını kullandı. Parmak izleri ve avuç içi kafaların gölgesinde, özellikle Mesih'in saçında, yüzünde ve sakalında görülebilir.
Rafael, boyayı imzalamak için haçın dibindeki kahverengi boyayı aşağıdaki bir gümüş yaprak tabakasına çizdi: Rafael / Vrbin / as /.p. Yağmur] ("Rafael de Urbino bunu boyadı"). Vasari, Rafael resmi imzalamamış olsaydı, hiç kimsenin Peruino'nun onu boyadığına inanmadığını söyledi.