Tanım
Modern sanatın evriminde temel bir figür olan Henri Matisse, her zaman renk ve resmi sentez kullanarak her gün olağanüstü bir şeye dönüştürme yeteneği ile bilinmektedir. 1919'da oluşturulan bir çalışma olan "Lorrain Sandalyesi", resim sanatındaki alan adının ve evriminin açık bir örneğidir.
Bu çalışmada Matisse, görünüşte basit bir iç mekan sunuyor: resme unvan veren bir Lorraina sandalyesi tuval üzerinde merkezi bir pozisyon kaplıyor. Durgunluk ve istikrarın sembolü olan sandalye, unsurlarda mütevazı görünse de, renk seçimi ve inme jestiyle yaşam ve dinamizm ile dolu bir ortamla çevrilidir.
"Lorrain sandalyesi" düşünürken kişinin yaptığı ilk gözlem, Matisse'nin kendine özgü pullarından biri olan canlı renk paletidir. Yeşil ve mavinin Dünya'nın toprak tonları ile birleştirildiği uyumlu bir kromatik denge fark edilebilir. Bu renk kullanımı tesadüf değildir; Matisse, bu çalışmada açıkça takdir edilen bir şey olan renklerin duygusal ve etkileyici gücüne her zaman derinlemesine inanmıştır.
Sandalyenin tasarımı özellikle gösterişli değildir, ancak temsili neredeyse saygılı görünüyor. Sandalyenin şekli ve yapısı, ışık ve gölgenin kontrastlarıyla basitleştirilir ve vurgulanır. Koltuk, gözlemciyi bir duraklamaya davet ediyor gibi görünüyor, sadece tabloyu değil, kişisel alanın anlamını ve önerdiği samimiyeti de düşünmeye davet ediyor gibi görünüyor.
Boyanın bileşimi, sandalyeye odaklanmış olmasına rağmen, alan algısını zenginleştiren ek unsurlar içerir. Arka planda sezgili perde veya goblen ve zar zor görünür bitişik bir tablo sade bir ortam önerir. Bununla birlikte, çizgi ekonomisi ve resmi basitleştirme, izleyicinin dikkatini temsil edilen alanın daha soyut ve duygusal bir algısına yönlendirerek önemsiz detaylara düşmekten kaçının.
"Lorrain Sandalyesi" nde, nesne ve çevresi arasındaki sessiz ve neredeyse meditatif etkileşime dikkat çeken hiçbir insan figürü olmadığını belirtmek ilginçtir. Karakterlerin yokluğu bizi yokluk ve varlık, yaşadığımız alanlar ve bu alanların bizi nasıl temsil ettiğini ve kendi yollarında hikayelerimizi anlatmaya yönlendirebilir.
Bu çalışma, Fauvista aşaması arasında daha patlayıcı ve uyumsuz renkler ve tarzında daha fazla huzur ve denge arayışı ile karakterize bir denge aradığı Matisse'nin ömrü döneminde yer almaktadır. Bir sonraki çalışmalarında daha belirgin olacak, ancak zaten kendini göstermeye başlayan içgözlem ve iyileştirme algılanmaktadır.
"Lorrain Sandalye", ilk bakışta, bir mobilya parçasının basit bir çalışması gibi görünebilir, ancak Matisse'nin lensi aracılığıyla görsel bir şiir, uyum, şekli ve gücü üzerine bir meditasyon haline gelir. Bu çalışmada Matisse, sanatın sıradanın aşma, günlük yaşamın en sıradan köşelerinde güzellik arayışı ve bulma gücüne sahip olduğunu hatırlatıyor.