Leker

Sessiz konsantrasyonla, bir kadın bir kaseye süt döker. Sol eliyle döktüğü kutuyu tutar. Etrafında birkaç nesne var: bir ekmek çubuğu, bir sürahi taş eşya, bir sepet ve pirinç kova. Kadın pencerenin yanında durdurulur, böylece ne yaptığını görebilirsiniz. Işık ellerine düşer; Silueti beyaz duvara karşı karanlıktır. Bu resimde büyüleyici bir ışık ve gölge oyunu var. Bu, Johannes Vermeer'in yoğun bir atmosfer oluşturduğu cinsiyet parçalarından biridir. Sanatçı modelini yakından gözlemlemesine rağmen, tamamen sürdürülemez olan çalışmalarıyla devam ediyor.

Milkmaid 1657-58 civarında Vermeer tarafından boyandı. Küçük görüntü, sanatçının oluşumunun son eserlerinden biri olarak tanımlanabilir, bu sırada diğer ressamların çeşitli temalarını ve stillerini benimsedi ve aynı zamanda doğrudan gözlem ve olağanüstü rafine bir sanatsal duyarlılığa dayanan etkiler getirdi.

Gerrit Dou ve Leiden'deki takipçilerinin ayrıntılı gerçekçiliğinden etkilenen Vermeer, Milkmaid'deki en illüzyonist görüntüsünü yarattı. Modern seyirciler için resim gerçekçiliklerinde neredeyse fotoğrafik görünebilir. Bununla birlikte, kompozisyon çok dikkatli bir şekilde tasarlanmıştır. Bu, ışık ve gölge, renk, konturlar ve bitmiş iş formlarının infaz ve ince ilişkileri sırasında yapılan çeşitli incelemelerden belirgindir. Gibi Bir sürahi suylu genç kadın, 1662 civarında, Vermeer paletini esas olarak kırmızı, mavi ve sarı birincil renklerle kısıtladı ve geometrik şekilleri tercih etti (süt alanında, şekil tarafından oluşturulan dikdörtgen üçgen ve tablo, alanının dikdörtgeninde dengelenmiştir. resmin alanı).

Düşük bir bakış açısı ve ön plandan kadının kafasına şekillendirme piramidal birikimi anıtsallık ve belki de bir haysiyet duygusu verir. Aslında, bazı yazarlar bir aziz veya eski bir kahraman için daha uygun olacak "la sağım" (aslında süt servis eden bir mutfak hizmetçisi) aktivitesi ve karakteri hakkında spekülasyon yaptı.

Bunu görme serveti olan herkes üzerinde dikkate değer bir etkisi olan bu tuvalin olağanüstü kalitesini takdir etmek için, Vermeer'in niyetlerini deşifre etmek yararlı olabilir. İlginç bir şekilde, Vermeer'in Milkmaid'in baştan ayağa incelenmesine rağmen, sanat tarihçileri genellikle ne yaptığı sorusunu görmezden geldiler. Açıkçası, süt döküyor ve bunu özellikle düşünceli bir şekilde yapıyor, ama neden? Sanat tarihçisi Harry Rand soruyu ayrıntılı olarak ele aldı ve teorisi aşağıda bildirildi.

İlk olarak, tanımlayan kadın evin sahibi değildir, yüksek sınıf kadınların kişisel ihtiyaçlarına katılan ve aynı anda çalışan Kameneir adlı diğer hizmetçilerle karıştırılmaması gereken ortak bir hizmetçidir. Hayatın koruyucularında bir tür. Senin sevgilin.

Vermeer'in mütevazı kızı, genellikle Hollandalı fırın olarak bilinen bir ızgara çamur kabına yavaşça süt döküyor. Derin gömülü kenar, kabın hermetik olarak pişirmek için içeriği mühürlemek için bir kapak içerdiğini gösterir. Hollandalı fırınlar karakteristik olarak yavaş ve uzun süreli pişirme için kullanıldı ve demirden veya mevcut boya durumunda seramiklerden yapılmıştı. Rand, içeriğin anahtarının, yumurta ile karıştırıldığı ekmeğin batırıldığı muhallebi yaptığını varsayarak, ölü doğada önünde olan ekmek parçaları olduğunu varsayar. Şimdi örtmek için karışıma süt dökün çünkü ekmek pişirirken düşük ateşte kaynamıyorsa, ekmeğin üst kısmı pudingin lezzetli üst yüzeyini oluşturmak yerine iştahsız kurur. Hizmetçi süt sıçramasını dökerken çok dikkatlidir, çünkü malzemeler ölçülmezse ve doğru bir şekilde birleştirilmezse ekmek ekmeğini kurtarmak zordur.

Alt katta buharda ızgara ile ayak ısıtıcısı Rand'ın hipotezini güçlendirir. Çalışanın mutfağı düzgün ısıtılmaz. En iyi konaklanan evlerde, genellikle iki mutfak, etlerin, ekmeklerin vb. Günlük pişirilmesi için "sıcak" ve tatlılar ve kek pişirme için ayrılmış bir "soğuk" vardı. Soğuk mutfak, önemli tereyağın erimesine neden oldu ve pişirme süresinin kütle veya uyuzlarla katlanmasına izin verdi.

Bu nedenle, Vermeer sadece ortak bir sahnenin görsel bir hikayesini değil, aynı zamanda etik ve sosyal bir değeri de tanımlar. Yerli çalışanın mutfağın ortak bileşenleri ve onları yeni, sağlıklı ve hoş bir ürüne dönüştüren daha önce kullanılamayan sert ekmek ile dikkatli çalıştığı kesin anı temsil eder. Ölçülen davranışı, mütevazı kıyafetler ve ihtiyatlılığı, yiyeceklerini hazırlarken, 17. yüzyılın Hollanda yerli erdeminin en güçlü değerlerinden biriyle iletir.

Hizmetçi, elbette, Rand'ın lezzetli pudinginden çok daha basit bir şey yapıyor olabilir, ekmek ve sütten yapılmış küçük çocuklar için basit bir yulaf lapası, Vermeer'in resminde bulunan malzemeler.