Tanım
Parmigianino'nun dışbükey ayna aynası resmindeki kendi portresi, yüzyıllardır sanat severleri büyüleyen İtalyan Rönesansının bir şaheseridir. Sadece 24.4 cm çapında ölçülen çalışma, zarafet, sofistike ve arıtma ile karakterize edilen tavırcı sanatsal tarzın etkileyici bir örneğidir.
Resmin bileşimi özellikle ilginçtir, çünkü Parmigianino yüzünün dışbükey bir aynaya yansıtıldığı yanılsamasını yaratmak için alışılmadık bir teknik kullandı. Görüntü çarpık ve hafif deforme olmuş gibi görünüyor, bu da işte bir derinlik ve hareket duygusu yaratıyor.
Renk aynı zamanda olağanüstü bir boya görünümüdür. Parmigianino, işin koyu siyah arka planıyla kontrast oluşturan yumuşak ve hassas renklerden oluşan bir palet kullandı. Sanatçı ayrıca, resme incelik ve eterik bir his veren yumuşak ve dağınık bir fırça darbesi tekniği kullandı.
Resmin arkasındaki hikaye eşit derecede büyüleyici. Parmigianino, işi sadece 21 yaşındayken 1524'te boyadı ve onu İtalyan Kardinal Lorenzo Cybo'ya arkadaşı ve patronu aday etti. Çalışma sanatçının en önemlilerinden biri olarak kabul edildi ve Avrupa'daki birkaç önemli sergide sergilendi.
Resmin az bilinen bir yönü, 1978'de İtalya'da sergilenen Fontanellato Kalesi'nin çalınmasıdır. Çalışma 1980'de İsviçre'de kurtarılmadan önce iki yıldan fazla bir süre kayıptı. O zamandan beri resim restore edildi ve İspanya'nın Madrid'deki Prado Müzesi'nde sergileniyor.
Özetle, Parmigianino'nun dışbükey ayna aynası resmindeki kendi portresi, tavırcı sanatsal tarzı, olağandışı kompozisyonu, yumuşak renkler paleti ve yaratılışının ve iyileşmesinin arkasındaki büyüleyici hikaye için öne çıkan İtalyan Rönesansının bir şaheseridir.