Tanım
Sanatsal oluşumunun eritme potasında yer alan, 1896'da oluşturulan Henri Matisse'nin "Belle ile (II)" çalışması, daha sonra geleneksel sanat kanonlarıyla kırılacak gizli dahinin erken bir ifadesi olarak sunulmaktadır. Sanatçının akademik aşamasından uzaklaşmaya başladığı bir dönemde, bu tablo bir manzaranın özünü hayatını ve işini karakterize edecek bir incelik ve cesaretle yakalama girişimi olarak ortaya çıkıyor.
"Belle ile (II)" resmi bizi Fransız şehri Lorient'in güneybatısında yer alan bir ada olan Belle-île kıyılarına götürüyor. Etkileyici coğrafya ve adanın canlı atmosferi tarafından çekilen Matisse, bize Roca, Deniz ve Cennetin sakin bir uyum içinde bir arada bulunduğu bir vizyon sunmak için çevresine daldırılıyor.
Kompozisyonu gözlemlerken, tuvalin açık bir bölümü peyzaj elemanlarını organize eder. Ön planın belirgin bir şekilde işgal ettiği kaya kütlesi, gökyüzünü çizen açısal şekiller ve dokularla ortaya çıkıyor. Perspektif bizi yüksek bir ufuk çizgisine götürür, burada deniz gökyüzü ile erimeden önce hafifçe undulas. Yüksek ufuk kullanımı sahneyi çerçeveliyor ve bizi doğal yoğunluk karşısında gözlemci olarak yerleştiriyor.
Matissian dilindeki renk, temel unsur, bu başlangıç aşamasında zaten yol gösteriyor. Kayaların korkunç ve yumuşak tonları mavi ve gökyüzü ile hassas bir şekilde tezat oluşturur ve manzaranın huzurunu gösteren kromatik bir denge oluşturur. Sarch ve Green, kayaları sıçrayan bitki örtüsünden kapanıyor, sahnenin baskın huzurunu kırmadan bir canlılık dokunuşu katıyor.
Bu çalışmada, insan figürlerinin yokluğu doğayı tartışmasız kahraman olarak yerleştirir. Matisse, insan müdahalesinin dürüst ve özgür bir temsilini tercih eder, bu anı zaman içinde ve medeniyetten uzaklaştırılan anı ölümsüzleştiren doğal çevreye bir övgüdür. Bu aynı zamanda doğanın tefekkürünün izleyiciye çevrenin özü ile daha saf ve doğrudan bir bağlantı sağladığı introspektif bir yaklaşımdan da bahseder.
"Belle ile (II)" in olağanüstü yönlerinden biri, Matisse'nin Fauvist hareketinde daha cesur tekniklere ve daha canlı renklere doğru gelecekteki evrimini öngörerek fırça darbesi ile nasıl denemeye başladığıdır. Buradaki görünür fırça darbeleri henüz fovizmin etkisi altında olacak uzun ve sıvılar değildir, ancak fırçayı ele alarak doku ve hareketin nasıl yakalanabileceğine dair ilk araştırmayı gösterir.
Kariyeri daha sonra doymuş renkleri ve basitleştirilmiş şekilleri ile Fauvizme devrim niteliğinde bir dönüş verecek olan Matisse, "Belle ile (II)" de farklı tarzının tohumunu gösteriyor. Bu resim, hala geleneksel tekniklerden kaynaklanmış olmasına rağmen, Matisse'nin böyle bir tutkuyla kucaklayacağı etkileyici özgürlüğe doğru ilerliyor.
Özetle, "Belle ile (II)" sadece bir dünya köşesinin güzelliğini temsil etmekle kalmayıp aynı zamanda Henri Matisse'nin sanatsal sürecinde önemli bir anı da sembolize eden bir eserdir. İçinde, mirasını tanımlayacak sürekli araştırmayı ve evrimi görüyoruz. Bu yaratım, zamansız kompozisyon, renk ve doku dengesi ile, zamanla modern sanatın sınırlarını yeniden tanımlayacak sanatçının ilerlemesidir.