Tanım
1899'da yapılan Henri Matisse'nin "Muerto Nature II ile Muerto Nature" resmi, sanatçının stilistik bir renk kullanımına ve formun basitleştirilmesine, daha sonra Fauvizme katkılarına katkılarını tanımlayacak unsurlara doğru kapsülleyen bir eserdir. . Bu çalışmada Matisse, günlük nesnelerin tuvalin merkezi konuları haline geldiği, yaşam ve duyum ile yüklenen post -impresyonizm prensiplerine hala dalmıştır.
"Portakal II ile ölü doğanın" bileşimi, Matisse'nin uzay organizasyonu için titiz gözünü gösteren unsurların uyumlu bir eğilimidir. Sahne, canlı turuncu tonlarını vurgulayan bir masanın üzerinde duran bol miktarda portakalın oynadığı. Bu meyvelere, mavi süslemeli beyaz bir sürahi ve bazı portakalları destekleyen bir tabak gibi bileşimdeki diğer eşit derecede önemli unsurlar eşlik eder. Bu hüküm sadece stilistik bir egzersiz değil, aynı zamanda yaşamın ve doğal bolluğun görsel bir anlatısı haline gelir.
Renk kullanımı, şüphesiz, bu resmin en önemli yönlerinden biridir. Portakalların sıcak tonları ve aynı zamanda, mavi ve gri tonlarının sessiz ama canlı bir sahnede ortaya çıktığı arka plandaki en soğuk renklerle tamamlanır. Matisse, izleyicinin sanata dönüşen günlük yaşamın sadeliğine dalmasına izin veren sakin ve sakin bir içgözlem atmosferi yaratmayı başarıyor.
Buna ek olarak, Matisse'nin fırça vuruşu, formları sınırlayan ve nesnelere doku veren firma ve güvenli vuruşlarda belirginleşir. Yuvarlak şekilleri ve saten yüzeyleri ile portakallar, izleyiciyi ellerini uzatmaya ve tazeliğini hissetmeye davet ediyormuş gibi neredeyse dokunsal görünüyor. Sürahi ve tabak, pürüzsüz seramiklerinde, portakalların örtük pürüzlülüğü ile kontrast oluşturarak, bütüne ek bir gerçekçilik katmanı ekleyen dokusal bir denge oluşturur.
İlginç bir şekilde, çalışma insan figürleri sunmasa da, insan varlığı nesnelerin eğiliminde ve yerleştirildikleri özende sezgilidir. İncelenen bu portakalları seçip yerleştirerek Matisse veya çevresindeki bir kişiyi hayal etmek kolaydır, bu da basit bir günlük aktiviteyi sanatsal bir tefekkür egzersizine dönüştürür.
Matisse'nin kariyeri bağlamında, "Oranges II ile Ölü Doğa", ilk izlenimci etkileri ile Fauvizmin lideri olarak müteakip gelişimi arasında bir köprü görevi görür. Kromatik cesaretinin göstergelerini ve daha etkileyici bir estetik için eğimini görebilirsiniz ve objektif gerçekliğe daha az bağlı kalabilirsiniz. O halde bu çalışma sadece meyve ve nesnelerin bir temsili değil, aynı zamanda modern sanatın büyük ustalarından birinin büyümesinin ve evriminin bir kanıtıdır.
"Muerta doğasını portakal II ile" tam olarak anlamak için, bunu Matisse'nin hayatı ve o anın sanatı tarihi bağlamında yerleştirmek çok önemlidir. 1899 yılları arasında Matisse, Cézanne ve Van Gogh gibi diğer büyüklerden etkilenen sanatsal sesini yaşıyor ve arıyordu. Cézanne'nin güçlü etkisi, hacimlerin yapılandırılmasında ve şekilleri modellemek için renk kullanımında özellikle belirgin hale gelir.
Sonuç olarak, "Portakal II ile Muerta Doğası", sanatsal gelişiminin önemli bir aşamasında Henri Matisse'nin yaratıcı zihnine bir pencere sunan bir eserdir. Resim, olgunluk çalışmalarını hazırlayan rengin ustaca kullanımı ile terbiyeli, biçim ve içerik arasında özenle elde edilen bir dengeyi yansıtır. Bu tuval sayesinde Matisse, sadece estetik açıdan hoş bir vizyon değil, aynı zamanda günlük yaşamın içsel güzelliğine derin bir yansıma sunuyor.