Tanım
Luca Signorelli'nin etinin dirilişi, Orvieto Katedrali'nde bulunan İtalyan Rönesansının bir şaheseridir. Bu çalışma, 700 cm yüksekliğinde ve 2000 cm genişliğinde olduğu için sanat tarihinin en büyük ve en muhteşemlerinden biridir.
Signorelli'nin sanatsal tarzı, detaylara olan ilgisi ve gerçekçi ve etkileyici figürler yaratma yeteneği ile karakterizedir. Etin dirilişinde, sanatçının bu tekniği mezarlarını canlandıran ölüleri temsil etmek için nasıl kullandığını görebiliriz. Rakamlar, bükülmüş bedenleri ve acı ve şaşkınlık ifadeleriyle hareket ediyor gibi görünüyor.
Resmin bileşimi de etkileyici. Signorelli, çalışmanın her santimetresini rakamlar ve detaylarla doldurmak için "korku vacui" tekniğini kullandı. Buna ek olarak, ön plandaki figürleri daha ayrıntılı hale getirmek için "atmosfer" tekniği kullanarak bir derinlik ve perspektif hissi yarattı ve arka plan rakamları daha bulanık.
Renk ayrıca çalışmada önemli bir rol oynar. Signorelli, resimde bir yaşam ve enerji duygusu yaratmak için parlak ve canlı bir palet kullandı. Kırmızı, sarı ve altın tonları özellikle dikkat çekicidir, çünkü diriliş ve ebedi yaşamı sembolize ederler.
Resim tarihi eşit derecede büyüleyici. Signorelli, 1499'da bu işi yaratmak için işe alındı ve on yıldan fazla bir süre üzerinde çalıştı. Resim, Papa Alejandro VI tarafından Sistine Şapeli için görevlendirildi, ancak sanatçının ölümü ve Miguel Ángel'in gelişi nedeniyle asla oraya kurulmadı.
Son olarak, resmin bahsetmeye değer bazı az bilinen yönleri vardır. Örneğin, Signorelli'nin gerçek insanları resimdeki rakamlar için model olarak kullandığına inanılmaktadır. Buna ek olarak, işte bir ağacın arkasında gizli bir figür ve yere sürünen bir yılan gibi bir dizi gizli detay vardır. Bu detaylar boyayı modern seyirciler için daha ilginç ve gizemli hale getirir.