Tanım
Francisco de Goya'nın kendi portre resmi, sanatçının kendi varlığının özünü yakalama yeteneğini gösteren bir başyapıt. Resim, 1815'te kariyerinin başında boyanmış Goya'nın kendiliğinden bir portresi.
Goya'nın sanatsal tarzı, gevşek fırça darbeleri tekniği ve Chiaroscuro'nun ustaca kullanımı ile bu çalışmada açıkça görülebilir. Boyanın bileşimi basit ama etkilidir, Goya bir sandalyede oturur ve doğrudan izleyiciye bakar. Yüzündeki ifade ciddi ve yansıtıcıdır, bu da sanatçının o zaman çalışmalarına derinden daldığını gösterir.
Boyadaki renk, samimiyet ve sıcaklık hissi yaratan dünyevi ve sıcak tonlarla ince ve sağduyuludur. Renk paleti, gizemli ve duygusal bir atmosfer yaratan koyu ve zengin tonlarla Goya'nın tarzına özgüdür.
Resim tarihi ilginçtir, çünkü Goya onu sağır bırakan ciddi bir hastalık yaşadıktan sonra boyanmıştır. Engelliliğine rağmen, sanatçı çalışmaya ve böyle başyapıtlar yaratmaya devam etti.
Resmin az bilinen bir yönü, Goya'nın ona arkadaşını ve patronu, bağın sayımı vermek amacıyla boyadığıdır. Ancak, Kont asla tabloyu almadı, çünkü Goya onu ölümüne kadar çalışmasında tuttu.
Özetle, Francisco de Goya ve Lucidas'ın kendi portresi, sanatçının kendi varlığının özünü yakalama yeteneğini gösteren bir başyapıt. Sanatsal teknik, kompozisyon, boyanın rengi ve tarihi bu çalışmayı sanat tarihinde eşsiz ve ilginç bir parça haline getirir.