Tanım
Tartışmasız renk ve şekil öğretmeni Henri Matisse, bize 1941'deki "Amaryllis Vazısı" çalışmasında renk ve kompozisyon yapısının sadeleştirilmesi ve yüceltmesinde dehasının açık bir örneği sunuyor. Bu çalışmayı gözlemleyerek, 49x60 cm'lik bir tuval, seyirciler hemen canlı palet ve elementlerin hassas eğilimi tarafından emilir.
"Amaryllis Vazısı" nda Matisse, sanatçının uzay yönetimindeki alanını ortaya çıkaran titiz bir denge ile konumlandırılmış, özellikle amarilis, çiçekli bir vazoyu temsil ediyor. Sahne, mavi pastel arka planın güçlü bir şekilde ortaya çıkan çiçek figürlerini vurgulamak için ideal bir senaryoya dönüştürüldüğü bir kompozisyon sunuyor. Yoğun kırmızımdan turuncu dokunuşlara ve yumuşak sarı, arka planın dinginliği ile kontrast ve zenginleştirici bir görsel dinamizm yaratan sıcak çiçek tonları.
Matisse'nin bu çalışmadaki tekniği sadeliğinde etkilidir; Gereksiz unsurlar veya gereksiz detaylar yoktur. Her fırça darbesi, her zaman uyum ve görsel denge arayan kasıtlı bir kararın sonucu gibi görünmektedir. Güvenli vuruşlar ve tanımlanmış konturlar ile temsil edilen vazo, çiçekleri geleneksel figüratiften kaçan ve görsel lirike daha yakın olan bir lütufla tutar. Yaprakların ve yaprakların eğrisel ve semitransparent vuruşları, tuvalin sonsuzluğunda kutlanmak için doğru zamanı hareketsiz hale getirmiş gibi görünen yumuşak bir rüzgar, bir hareket duygusu yaratır.
Çalışmanın özellikle ilginç bir yönü Matisse'nin ışık ve gölge kullanma şeklidir. Bu aletleri üç boyutlu olarak nesnelere kullanmak yerine, bunları tek tip bir parlaklıkta yıkamayı seçin, sertliği ortadan kaldırın ve sahneye neredeyse eterik bir his verir. Bu birleşik ışık tedavisi rüya hissini güçlendirir ve bizi sessiz ve meditatif bir tefekküre davet eder.
"Amaryllis Vazısı" nda, anlatıları etkileşime sokan veya açık anlatılara sahip olmayan bir insan karakteri yokken, örtük bir sakin, güzellik ve yenilenme hikayesini aktarmayı başarır. Çiçekler, yaşamın ebedi sembolleri ve kırılganlık, tuval üzerinde yüzüyor gibi görünüyor, arka planın sadeliği ile tezat oluşturan bir canlılık iletiyor. Arka plan ve figür arasındaki bu etkileşim, renk ve düzlemin mutlak kahramanlar olduğu Fauvizm ile olan ilişkisini hatırlatan güçlü bir Matissian karakteristiğidir.
Matisse Works Corpus'ta, "Amaryllis Vazısı", sanatçının "anemonlar", "Buket of Buket" veya "Pencerede Defeller" gibi ürettiği diğer çiçek kaldırma doğalarıyla birlikte yerleştirilebilir. Hepsinde, Matisse sadece görünür bir gerçekliği tasvir etmekle kalmaz, aynı zamanda duygusal bir özü, her gün bir yüce haline getiren mistik bir kaliteyi kapsar.
Bir eleştirmen olarak, Matisse'nin sadeliği sofistike ve sıradan olağanüstü olarak metamorfoz etme yeteneğine hayran kalmamak imkansızdır. "Amaryllis Vazısı", görünüşe göre yaklaşımında mütevazı olsa da, bir öğretmenin elinde, her çizginin ve her rengin görkemine ulaşabileceğini hatırlatmak için sanat başkalaşım gücünün bir kanıtıdır. Bu çalışma bize yüzeyin ötesinde görmeyi, en hassas jestlerde sadelik ve derinlikte güzelliği bulmayı öğretir.