Tanım
Jean-Baptiste-Siméon Chardin'in müzik resminin özelliği, gerçekçi ve ayrıntılı sanatsal tarzı için öne çıkan bir eser. İşin bileşimi, sahnedeki nesnelerin dikkatli bir şekilde eğilimi ile kusursuzdur. Sanatçı, sanki zaman durmuş gibi, resimde sakin ve huzur hissi yakalamayı başarıyor.
Renk bu çalışmanın bir başka ilginç yönüdür. Chardin, sahnede bulunan nesnelerle birbirini mükemmel bir şekilde tamamlayan yumuşak ve ince renklerden oluşan bir palet kullanır. Kahverengi ve gri tonlar boyada baskındır, sıcak ve rahat bir atmosfer yaratır.
Resim tarihi de büyüleyici. Chardin, bir sanatçı olarak kariyerinin apogajında 1765'te müziğin atiklerini boyadı. Çalışma, bir kadının Clavicébalo'ya dokunduğu günlük bir sahneyi temsil ederken, bir erkeğin ona bir kemanla eşlik ettiği bir sahneyi temsil ediyor. Resim, Chardin'in büyük bir hayranı olan Choiseul Dükü tarafından görevlendirildi.
Bu çalışmanın da ilginç olan çok az bilinen yönleri var. Örneğin, Chardin'in resimdeki karakterleri temsil etmek için gerçek modeller kullandığına inanılıyor. Buna ek olarak, sanatçının müziğe büyük ilgi duyduğu ve hatta birkaç enstrüman oynadığı bilinmektedir.
Özetle, müziğin niteliği, arkasındaki sanat tarzı, kompozisyonu, rengi ve tarihi için öne çıkan etkileyici bir sanat eseridir. İzleyicileri bugüne kadar büyülemeye devam eden ve 18. yüzyılın en önemli sanatçılarından birinin yeteneğini ve yeteneğini gösteren bir tablo.