Açıklama
Yumuşak bir ışık soldan sola bir ölüm sahnesine düşer.
Merkezdeki ölü kadın yas tutanlarla çevrilidir. O Meryem Ana. Odak noktası: Figürler grubunda tek yatay oluşturur ve geri kalanı tarafından kalabalık olmayan tek kişidir; Tam olarak ortaya çıkan tek bedendir ve kırılganlığı ve yorgunluğu, acılarının egemen olsa bile, elçilerin canlılığı ile tezat oluşturur; Ve sadece o tamamen aydınlatılmış. Atmosfer ve pigmentin ele alınmasıyla yumuşatılan ışık, sahnenin sessiz ciddiyetini güçlendirir.
Caravaggio, dağınık olan havarilerin, mucizevi bir şekilde ölüm yataklarına taşınan müjdeyi vaaz ettiği geleneğini takip ediyor. Sağ altta ağlayan bir kadın var; Yüzü acı içinde saklandı. Ayaklarınızda vücudu yıkamak için bakır bir kase var. Birkaç yıl önce "Mezar" da gösterildiği gibi María Magdalena'ya benziyor.
Benzer şekilde, soldaki rakam muhtemelen San Pedro. Onun yanında, diz çökmüş elçi San Andrés olabilir. Hemen arkasında, sağ eli yükseltilen figür Saint Paul olabilir. Gözlerinde yumruklu adam San Mateo ve sağda duran figür San Juan olabilir. Bu rakamlar ne kadar çok gözlenirse, derin ağrıları o kadar çok hissedilir.
Çoğu zaman, Caravaggio bir karakterin ne hissettiğini ifade etmek için ellerini kullandı. Caravaggio'nun modellerini çok dikkatli bir şekilde poz vereceğini ve sonra gördüklerini boyadığını hatırlamak önemlidir. Patronunun koleksiyonlarına ve özellikle, ölüm yatağının çok sayıda sahnesinin olduğu Marqués Vincenzo Giustiniani'nin heykel antika koleksiyonuna erişimi vardı. Aslında, Caravaggio'yu eylemde görecek olan Giustiniani, Caravaggio'nun eski heykellerin pozlarını düşünceleri ve duyguları iletmek için uyarladığını yazdı. San Pedro'nun elleri mantosuna sarılır. Bu, konuşmaya hazırlanırken bir konuşmacının hareketidir. Ama aynı zamanda saygı duyuyor.
San Pablo'nun yükseltilmiş eli, sessizlik çağrısını temsil edebilir. Kesinlikle ışık ölen bakireye düştüğünde bir durgunluk hissi var. Ayakları uzatılmış olarak katı görünüyor, ancak yüzü huzur içinde ve salonu ölümün uykuda olabilmesine rağmen. Elleri uyuyan biri gibi istekli.
Kimse normalde yapıldığı gibi ellerini göğsüne koymadı. Gerçekçiliğin kesinlikle emsalleri yoktur. Sanki ölmüş gibiydi. Havarilerin ayakları yalınayak ama güçlü giyinmişler. Giysilerinin ağırlığı ezici acılarına katılıyor ve onlara zamansız bir anıtsallık veriyor.
Ölü Maria basit bir kırmızı elbise ile sırtında uzanıyor. Basit görünüşü, cansız kafa, asılı kolu, şişmiş beden ve şişmiş ayakları bize Caravaggio'nun natüralizme olan bağlılığından ve Hıristiyan görüntülerinin daha gerçekçi bir temsili ile şüphe bırakıyor.
Resmin duygusal ve fiziksel çelişkisi rahatlamamıştır. Oda çıplak, sadece retorik değil, aynı zamanda gereksiz detaylar da soyulmuş. Caravaggio, ritüelin herhangi bir göstergesine, olağan kutsal sansür ve mumun bile ve sadece iki dokunuşuna izin vermez: tabutun dibinde güzel ve korkunç bakır tava ve büyük kırmızı perdeleri, alanını dolduran büyük kırmızı perdeler çatı.