Tanım
Bahçedeki Kadınlar, Monst'un ilk Plein Air Works'lerinden biri olarak büyük bir başarıydı, büyüküyle resim yapan zorluklar boyut Sundu muazzamdı, ancak bu etkileyici başyapıt yaratmaları için onları aştı.
Monet, 1866'da Paris banliyölerinde kiraladığı mülk bahçesinin resmine başladı. İş o kadar büyüktü ki, bir hendekle birlikte bir kasnak sistemi gerekliydi, böylece boyanın kasnakta indirilebileceği, böylece Tuvalin üst alanlarında çalışabilir. Bu çalışmanın amacı, bir manzara içindeki figürlerin havanın ve ışığın etrafında hareket ettiği izlenimini nasıl verebileceğini keşfetmekti. Hedefini boyama gölgelerini ve ışığı amaçlı olarak kullanılan renkle, güneş ışığının yeşillik ve karanlıkta parlayan reflekslerden filtreleme ile organize etti.
Camille'in parçanın solundaki üç figür için poz verdiği bilinmektedir, ancak tüm figürlerin yüzleri belirsizdir ve bir portre tarzında oluşturulmaz.
Monet, elbiselerin hedefini ustalıkla yorumladı, onları merkezi ağaç ve yol tarafından sağlanan bir yeşil ve kahverengi senfoni olan kompozisyonun yapısına sıkıca demirledi.
Monet büyük ölçüde Sainte-Adresse Bahçesi'nden ilham aldı ve bu yere odaklanan birkaç resim yarattı. Bahçedeki kadınlar, eşleşen bir şemsiye ile birlikte çağdaş bir şekilde beyaz, katmanlar ve desenler giymiş bir kadını gösterir.
Monet, 1867 Paris Salonu'ndaki bahçeye kadınlara girdi, sadece komitenin onu yetersiz olarak reddetmesi için, çünkü işin görünür fırça darbelerini veya anıtsal bir temanın eksikliğini sevdiler. Bir yargıç çalışma hakkında "Çok fazla genç bir şey düşünüyor ama bu iğrenç yönde devam ediyor," dedi. "Onları koruma ve sanat kurtarmanın zamanı!"
Monet, hayatının geri kalanında resmi tuttu ve son yıllarında onu Giverny'de ziyaret edenlere sık sık gösterdi. 1921'de, Fransız hükümeti eserlerinin dağılımını müzakere ederken, bir zamanlar reddedilen iş için 200.000 frank talep etti ve aldı. Şimdi Paris'teki Musée d'Orsay'ın kalıcı koleksiyonunun bir parçası.