Tanım
İtalyan sanatçı Camillo di Capelli tarafından sevginin iffetini resim, kompozisyonu ve tekniği için ilk andan itibaren büyüyen bir eserdir. 43 x 34 cm ölçen bu parça, klasik unsurların detaylara ve rafine bir tekniğe büyük önem ile birleştirildiği İtalyan rönesansının sanatsal tarzının bir örneğidir.
Resmin kompozisyonu çok ilginçtir, çünkü sevginin cezasını temsil eden bir sahne. İşin merkezinde, kırbaçlı bir adam tarafından vurulan çıplak bir kadın var. Etraflarında, birkaç karakter sahneyi sürpriz ve şaşkınlık hareketleriyle izliyor. Acı çekiyor gibi görünen kadının yüzünde bir acı ifadesi vardır, onu cezalandıran adam görevinden zevk alıyor gibi görünüyor.
İşin rengi en önemli yönlerinden bir diğeridir. Yoğun ve dramatik bir atmosfer yaratmak için beyaz ve siyah ile birleşen baskın tonlar kırmızı ve altındır. Karakterlerin kıyafetlerinde ve sahnenin detaylarında altın kullanımı, çalışmak için parlaklık ve zarafetin bir dokunuşu sağlar.
Resim tarihi de ilginç. 16. yüzyılda, muhtemelen Floransa'da yapıldığına ve Cardinal Leopoldo de 'Medici koleksiyonunun bir parçası olduğuna inanılmaktadır. 18. yüzyılda, çalışma İspanya Kralları koleksiyonunun bir parçası oldu ve şu anda Madrid'deki Prado Müzesi'nde.
Resmin daha az bilinen yönlerinden biri olası sembolizmidir. Bazı uzmanlar, çalışmayı sevgi ve akıl arasındaki mücadelenin bir alegorisi olarak yorumladılar; Diğerleri olay yerinde aşırılık ve aşkta ılımlılık eksikliği eleştirilerini gördüler.
Kısacası, sevginin iffeti kayıtsız bırakmayan bir eserdir. Rafine tekniği, dramatik bileşimi ve yoğun rengi onu İtalyan rönesansının eşsiz ve büyüleyici bir parçası haline getiriyor.