Tanım
Théodore Géricault tarafından savaş alanından ayrılan İmparatorluk Muhafızları'nın su memuru, Napolyon savaşlarının özünü yakalayan bir başyapıt. Resim, Felow askerleri tarafından savaş alanından uzaklaşan Fransız İmparatorluk Muhafızlarının tahammülsever bir memurunu tasvir ediyor. Ofis, yüzü acı içinde büküldüğü ve üniforması kanla saptırıldığı için bir acı durumunda gösterilir.
Resmin en çarpıcı yönlerinden biri kompozisyonudur. Gérisault, sahnede bir hareket ve drama duygusunu kınamak için diyagonal çizgi kullanıyor. Woued memur, vücudu sonbaharla ilgili gibi öne doğru eğilirken resmin merkezine yerleştirilir. Onu taşıyan askerler çeşitli pozisyonlarda gösterilir, altları savaş alanına bakarken, diğerleri yaralı teklifi güvenliğe taşıma görevlerine odaklanırlar.
Resmin renk paleti de dikkat çekicidir. Géricault, gerçekçilik ve kaza duygusu yaratmak için kahverengi ve yeşillik gibi dünyevi tonları kullanır. Memurun üniformasının kırmızısı, sahnedeki önemini vurgulayarak sessiz arka plana karşı öne çıkıyor.
Resmin büyüleyici bir geçmişi var. Géricult, bir hastanedeki Woueded Askerleri ziyaret ettikten sonra işi yaratmaya ilham verdi. Sahnenin gerçekçi bir bölümünü oluşturmak için yıllarca Napolyon savaşlarını ve askerlerin üniformalarını araştırarak geçirdi. Resim, gerçekçiliği ve duygusal etkisi nedeniyle övüldüğü 1814'te Paris Salonunda sergilendi.
Popülerliği, resmin bilinen yönleri var. Örneğin, Géricault başlangıçta arka plana bir grup asker dahil etmeyi amaçladı, ancak Disis'i sadece yaralı memur ve arkadaşlarına odaklanmak için bıraktı. Ek olarak, resim başlangıçta mevcut boyutundan daha büyüktü, ancak 19. yüzyılda kesildi.
Genel olarak, savaş alanından ayrılan İmparatorluk Muhafızlarının ormanlık memuru, insan savaş maliyetini yakalayan güçlü bir sanat eseridir. Géricult'un yetenekli kompozisyonu ve renk kullanımı onu romantik çağın bir başyapıtı yapar ve tarihsel önemi kalıcı çekiciliğine katkıda bulunur.