Tanım
. Çobanların hayranlığı Hugo van der Goes, sanat tarihçileri tarafından sanatsal bir patlama eylemi olarak algılanmıştır.
Ressam için alışılmadık derecede büyük, aynı konudaki Porttinari'nin triptik veya Monforte'undan daha az biliniyor. Sıradan hayatını bırakmadan ve Ortak Yaşam Kardeşleri'nin katı geleneğinde Windesheim cemaatinin bir evlisi olan Brüksel yakınlarındaki Rouge-Cloître manastırında Lego kardeşi olmadan önce üretti.
Sahne, orta bedende görünen ve sahneyi göstermek için açılan yeşil bir perde tutan İbranice Kutsal Yazılar'ın iki peygamberi tarafından çevrilidir. Sahnenin önünde dururken, el ve ağız arasında konuşmaya açık olan, seyirci arasında aracı olarak hareket ederler. Sanat tarihçisi Hans Belting'e göre, panel aslında tiyatro anlamında bir sahne, çünkü perdelerin Bethlehem ahırında iş başlamak üzereymiş gibi açıldığını görüyoruz. "Sahnenin kendisi de üç çoban içeriyor. Los Angeles'ın Mesih'in doğumunu duyurduğunu gösteren bir arka plan sahnesi olarak. Çocuk İsa izleyiciye bakıyor ve arkasında, Mary ve Joseph bir grup melek var.
Bu resim sanatçının son yaratıcı döneminden kalma. 'Çobanların hayranlığı' birkaç kez bir prelat olarak tanımlanmıştır, yani bir altarın alt kısmı, ancak bunun birkaç nedenden dolayı olası değildir. Maria ve Joseph, çocuğa onlarla ibadet eden meleklerle çevrili yemerin her iki tarafında diz çöküyorlar. Tanrı'nın meleğinin Mesih'in doğumunu duyurduğu çobanlar, aceleyle sola, meraklı ve sevinç dolu. Gözlerinin önünde gerçekleşen bu mucizeyle karşılaştıklarında, ağızları açıkken diz çöküyor veya duruyorlar. Resim, bir perdeye çıkarılan iki büyük yarı body figürü tarafından sağa ve sola çerçevelenmiştir. Bunlar, Mesih'in doğumunu tahmin eden Eski Ahit peygamberleridir. Tanrı'nın insan olacağını ilan eden yazarlar olarak olayın derin anlamının altını çiziyorlar. Yemeğin yanındaki mısır demeti, Rab'bin Sofrası'nın ayini ve Mesih'in sözleri ile canlı bir şekilde bağlantılıdır: "Ben cennetin ekmeğiyim."
. Tapmak Sahibinin dindarlığı, servetini ve sofistike olmasını veya görevlendirenleri temsil ederdi. Aynı zamanda, bir dini amacıyla bir dini amacı yerine getirdi. LTemsil edilen kişisel statünün ve gerçekleştirilen dini fonksiyonun bir üst üste binmesi, resmin muhtemelen görsel karmaşıklığı, büyük boyutunun ve canlı renginin sıradan yoksulluk ve canlı renginin sıradan yoksulluğun ahlakına karşı çıktığını kabul ettiği seçkin kentsel ortamın karakteristiğidir. Yeni bağlılığın hareketi ile savunan manevi.
Orijinal kitlesi yeni bağlılıktan daha geniş olmalı ve yine de daha sınırlı olmalıdır. Çalışmanın karmaşıklığı, on beşinci yüzyılın sonunda sosyal elitler arasında popüler olan de Roovere'ninki ile örneklenen karmaşık yerel şiirin türü ile daha yakından ilişkilidir. De Rouo'nun şiirinde olduğu gibi Hugo'nun resminde, Bu zevk onun anlamı için tesadüfi değildir. Bunun yerine, resepsiyon sürecini teşvik eder. Hugo ve Rouverne'nin kompozisyonlarını deşifre etme çabası, muhtemelen resmin orijinal seyircileri olan Kardeşlik üyelerinin sosyal etkileşimi için bir bahane sağlamış olabilir ve resim ve şiir Tommaso Portinari gibi sevinçli olurdu. ve sanatsal himayesi dük, kentsel ve dini çevreler üzerinde maksimum etkiye ulaşmayı amaçlayan Hippolyte de Berthoz.
Hugo'nun iyi bilinen müşterilerinin çok yönlü dini sponsorluğu ve Kutsal Ruh ve Kuru Ağaç gibi örgütlerin dini işlevi ve sosyal kullanımı, sıradan ve manevi, özel ve özetin kolay karışımını, günlük yaşamında doğrulamaktadır. Cadı olarak bir şehir.
On beşinci yüzyılın cadılarında, boya alıcıları satın alımları için belirli arzuları ve ihtiyaçları vardı. Gibi harika resimler Çobanların hayranlığı Sahiplerine, sosyal ve politik alanların hırslarını manevi alanda eşleme fırsatı verdiler.