Tanım
Fauvizmin en önde gelen üslerinden biri olan Henri Matisse, bize "yeşil bir bitki ve ekranla odalisque" (1923), oryantal temalar için sürekli büyüsünü ve Orta Doğu'nun egzotik atmosferini yansıtan bir kompozisyon sunuyor. Yirmili yaşlarda çalışmalarını çok fazla işaretledi. Kariyerinin zirvesinde yaratılan bu resim, renk, süsleme ve insan figürü çalışmasının sentezini kapsıyor.
Kompozisyonun merkezi kahramanı Odalisca, görkemli bir şekilde dekore edilmiş bir mobilyalarda zarif bir şekilde uzanarak tasvir ediliyor. Matisse'nin egzotik ortamlarda kadınların temsillerinde tipik olan lüks ve şehvetli bir his vererek ipeksi bir doku öneren kıyafetler giymiş. Kadın figürü, soluk tenli ve sakin özellikleri ile, solda yeşil bir bitki ve arkasında süs ekranı içeren canlı ve zengin tabanla tezat oluşturuyor.
Bu çalışmada renk kullanımı ustaca. Matisse, Odalisca'nın hatırlandığı kumaşın yoğun kırmızısından, bitkinin sahneye tazelik getiren yemyeşil yeşisine kadar değişen bir sıcak ve çarpıcı ton paleti kullanıyor. Canlı yeşilin kırmızı arka plana karşı yan yana konması, izleyicinin dikkatini çeken ve merkezi figürün şehvetini artıran görsel bir gerilim yaratır. Buna ek olarak, geometrik kalıpları ve tekrarları ile ekran, işin görsel karmaşıklığına katkıda bulunuyor ve bize Matisse'nin çeşitli unsurları uyumlu bir kompozisyonda birleştirme yeteneğini gösteriyor.
Soldaki yeşil bitki sadece sahneye doğal bir unsur eklemekle kalmaz, aynı zamanda kompozisyon içinde görsel bir denge görevi görür. Renk ve şekil tamamlayıcısı ve aynı zamanda kadın figürünün arkasındaki ekranın en süs ve soyut unsurlarına karşı koyan bir karşı ağırlık görevi görür. Bu kompozisyon kaynak, Matisse'nin doğayı sahnelerini zenginleştirmek için bir araç olarak nasıl kullandığının, derinlik ve dinamizm eklemesinin açık bir gösterisidir.
Tarihsel bir bakış açısından, "Yeşil Bitki ve Ekranlı Odalisque", Matisse'nin Odaliscas'a adanmış bir dizi resmine aittir, büyük ilgi ile araştırılan, onu oryantal sanatsal bir gelenekle bağlayan şehvetli ve egzotik bir hayali yeniden yaratan bir tema XIX Yüzyıl. Bununla birlikte, öncekilerden farklı olarak, Matisse bu sorunları kendi modern stilleriyle filtreler, düz renkler ve sadece egzotikliği değil, aynı zamanda rafine ve damıtılmış bir modernliği uyandıran basitleştirilmiş şekiller ile karakterize edilir.
Kompozisyon açısından, çalışma titiz bir denge ortaya çıkarır. Odalisca'nın rahat pozisyonu ve etraflarındaki nesnelerin ve desenlerin eğilimi, mekan ve rengin ustaca bir değerlendirmesini gösterir. Matisse, ekranın karmaşık tasarımlarından bitkinin dokusuna ve tekstillere kadar her bir elemanın uyumlu bir bütüne katkıda bulunduğu samimi ve aynı zamanda büyük bir atmosfer yaratmayı başarır.
"Yeşil bir bitki ve ekranlı odalisque" sadece fiziksel güzellik ve dekoratif lüksün temsilinde bir egzersiz değil, aynı zamanda Matisse'nin sanatta saflık ve yoğunluk arayışını örnekleyen renk, şekil ve mekan üzerine bir meditasyondur. Bu çalışmada Matisse sadece bir sahneyi yakalamakla kalmaz, daha ziyade bizi, sanatın çağdaş takdirinde derinden yankılanmaya devam eden ekzotizm ve Fauvista modernliği tarafından şekillenen vizyonuna girmeye davet eder.