Tanım
Sandro Botticelli'nin Venüs ve Mars'ta sanatçı, Greco -Roman mitolojisi, savaş tanrısını Mars'ı, Venüs tanrıçasıyla birlikte oldukça uzlaştırıcı bir konumda tasvir eden bir sahneyi temsil ediyor.
Tutkuyla seviştikten sonra Mars, Venüs'ün önünde, uykuda, horlama, neredeyse çıplak ve cinsel ilişkilerden tükenmiş. Venüs ise sakin ve sakin, tamamen giyinmiş, mükemmelliğin görüntüsü. Tanrıça saçları elbisesinin kumaşında iç içe geçmiş gibi görünüyor.
Tanrıları bu şekilde temsil ederken, Botticelli kadın bedenini güçlendirir, çünkü Mars'ı "fethetti". Bu şekilde resim, aşkın savaşın üstesinden geldiği kavramının bir alegorisi haline gelir.
Floransa'daki 15. yüzyılın sonunda Vespucci ailesinden sorumlu bu resim, başlangıçta bir gelin için bir düğün hediyesi olarak hizmet etti. Bu tür boyalar normalde kamera adı verilen çok yönlü bir odaya asıldı. İnsanlar, böyle sanat eserleri, aile portreleri ve bunun gibi hazineler de dahil olmak üzere değerli eşyalarını göstergelemek için misafirlerini kameraya götürdüler. Buna ek olarak, bir adam ve karısı bir çocuğu gebe kalmaya çalıştıklarında kamerayla karşılaştılar. Bir kadın seks yapmadan önce güzel bir adama baktığında, erkek bir oğlu gebe alma olasılığını arttırdığına, dolayısıyla küçük bebeklerle çevrili tertemiz erkek Mars formunu arttırdığına inanıyorlardı.
Bu resimde, Botticelli Putti'yi Greco -Roman Mitolojisinde yarı adam yaratıkları, yarı sarhoş keçiler ve sürekli olarak her zaman kutladıkları için heyecanlı olan Satirs olarak temsil ediyor. Lascivious ve şehvetli bir insan anlamına gelen hicivli kelime, bu mitolojik yaratıktan kaynaklanır. Klasik sanatta, satirler tipik olarak insan bedenleri, keçi bacakları, kuyruk, kulaklar ve büyük ve öfkeli bir ereksiyon ile temsil edilir. Bu ereksiyonlar için teknik terim yarı adam, yarım keçi itifaliktir. Bu kelime dağarcığı kelimesi bu tabloyu anlamakla ilgili değildir, ancak satirlerin ereksiyonu için teknik bir terim olması ilginçtir. Satirs olarak Putti'nin Botticelli'nin akıllı tanımı, sevginin (Coupids) temsilini seks ve doğurganlıkla (Satyrs) birleştirir. Sanatçı, Venüs ve Mars'taki satirleri abartılı dik penisleri olan yetişkin erkekler yerine bebekler olarak tanımlasa da, bu yaratıkların tarihsel ve mitolojik bağlamı, bu komisyonun yeni evli bir çift için bir düğün hediyesi olarak doğrudan ilişkilidir.
Bazı sanat tarihçileri buna inanıyor Mars'ın kulağının yakınındaki eşekarısı Sevginin sokmasına atıfta bulunurken, diğerleri Vespucci ailesine atıfta bulunduğu konusunda ısrar ediyor çünkü İtalyanca Wasp kelimesi Vespe. Bir başka eğlenceli detay, Mars'ın derin uykusunun Mars'ı uyandırmaya hazır olan Mars'ın zırhı aracılığıyla izleyiciye bakan Satir. Pek çok zengin görüntü ile Botticelli, seyirciler tarafından işin orijinal bağlamında takdir edilecek bir sevinç ve mizah yakalar ve bugün hala zevk ve kutlanmıştır.
Venüs ve Mars, Venüs'te Mars'ın mesafesine bakın. Kaslı vücudu düşmüş parmağı kadar sarkık, başı uyurken geri eğildi. Venüs bu cinsel karşılaşmada muzaffer olurken, Mars uykuda tamamen kaybolur.
Venüs, çekici olmayan bir demirci olan Tanrı Vulcan ile evlendi. Venüs'ün sadakatsiz olduğunu öğrendiğinde, onu yerinde yakalamak için ince bir zincir ağı yaptı. Ağ o kadar hassastı ki, iki güzel tanrı çok geç olana kadar yakalandıklarını bilmiyordu. Vulcano, Olympus Dağı'nın tüm tanrılarını gelmeye davet etti ve sıkışmış sevgililere güldü.
Botticelli, hikayeye mizah anlayışı ile yaklaştı, müvekkiline eğlenmeyi amaçlayan birçok eğlence detayı da dahil. Mars o kadar derin uyuyor ki, bir satir'in mızrak ve kask çaldığını fark etmiyor. Bir diğeri dirseğinin altındaki kabuğa (vücut zırhı) girdi. Caracola'nın sesi uyanmaz, yaramaz yaratıklardan biri onu kulağına uçurur. Gürültü ve kargaşa, eşekarısı yuvasını rahatsız etti ve Mars, etrafındaki tüm aktivitelere rağmen uyumaya devam ederken, Zumba'yı başının etrafında yağ böceği sürüsü. Kabuk, denizden doğan, neredeyse uzaktan görülebilen Venüs'ün bir sembolü idi.
Muhteşem Lorenzo olarak bilinen Lorenzo de Medici ile Botticelli Derneği, ressamın mahkemeye çıkan ve giden tüm çağdaş akademisyenler ve şairlerle temas halinde olduğu anlamına geliyordu. Lorenzo de Medici klasik kültürün hayranıydı ve bu konularda kendini çok usta insanlarla çevreledi.
Belki de o zaman, bu görüntüdeki Satyr oyuncularının görüntülerine denk gelen eski bir hikaye olması şaşırtıcı değildir. Roxana ile Büyük İskender'in evliliğini gösteren bir resmin Roma yazarı Luciano'nun tanımıdır. Bu görüntüde, küçük coupids savaşçı Alejandro'nun zırhıyla oynuyor, ikisi mızrağını yükseltiyor ve başka bir kabuğuna sürünüyor. Botticelli, coupidleri Satirler'e dönüştürdü, bu da bilgin ve şair Angelo Poliziano'nun bir şiiri olan bir tıbbi çocuk öğretmeni olan bir şiir hakkındaki bilgilerini gösterebilir. Poliziano'nun şiiri, bu tabloyun yapıldığı yaklaşık olarak yazılmıştır, "keçi bacaklı küçük satirler" den bahsediyor. Onlar rüya gibi bir sevgi ve zevk yeri yaşayan uyuyan bir çobanın yoldaşlarıydı. Belki de Botticelli, bilebilecek olan bu şiirden ilham aldı. İlham kaynaklarının bu olası kombinasyonu, eski ve çağdaş kültür sanatçısının kapsamlı bilgisini yansıtır.
Botticelli ayrıca, zamanın Floransa'da çok şık, eski heykel bilgisini de gösterir. Mars'ın sol ayağı pembe kumaşa yakalandı. Bu alışılmadık detay, iyi bilinen ve hayran olan eski bir heykel olan uyuyan hermafrod'a kasıtlı bir referans olabilir.
Çalışma ayrıca, elbiselerine bağlı Venüs saçlarının örgülerini gösteriyor ve bir mücevherle sabitlenmiş bir kenar oluşturuyor, bu da elbisesini çıkarmayı imkansız hale getiriyor. Belki de Botticelli, sadakatsizliğine rağmen tanrıçanın iffetini vurgulamayı amaçladı. Sarı saçları, soluk tenli ve kırmızı dudakları, şiirde temsil edilen kadın güzelliğinin çağdaş idealine göz kırpıyor. Buradaki Venüs daha çok çağdaş bir Florentine güzelliğine veya belki de bir görüntüsüne benziyor. Meryemana, klasik bir heykel için ve Botticelli'nin resminde boyadığı çıplak tanrıçadan oldukça farklı Venüs'ün Doğumu.