Tanım
16. yüzyılda İtalyan sanatçı korregio tarafından boyanan St. Catherine'in mistik evliliği, Rönesans döneminin bir başyapıtıdır. Resim, İskenderiye Aziz Catherine ile elinde bir yüzük tutan ve manevi evliliklerini sembolize eden bebek İsa arasındaki mistik birliğe ayrılıyor.
Bu resmin en şık yönlerinden biri Corregio'nun ışık ve gölge kullanımıdır. Rakamlar, bebek İsa'dan yayılacak, eterik ve başka bir dünya atmosferi yaratan yumuşak, parlayan bir ışıkla yıkanır. Chiaroscuro olarak bilinen bu teknik, Corregio'nun tarzını ayırt etmekti ve geç sanatçıları büyük ölçüde etkiledi.
Resmin bileşimi de dikkat çekicidir. Rakamlar bir piramit şeklinde düzenlenmiştir, üstte St. Catherine ve merkezde bebek İsa ile izleyicinin gözünü resmin odak noktasına doğru çeker. Rakamlar da hareket halinde tasvir ediliyor, St. Catherine yüzüğü İsa'dan almak için uzanıyor, sahneye bir drama ve hareket duygusu ekliyor.
Resmin renk paleti zengin ve canlıdır, sıcak tonları kırmızı, altın ve mavi kompozisyonu koruyor. Renk kullanımı, resimde genel ruhsallık ve ihtişam duygusuna katkıda bulunur.
St. Catherine'in mistik evliliğinin tarihi de ilgi çekicidir. Resim, özel şapeli için Mantua Dükü Federico II Gonzaga tarafından görevlendirildi. Başlangıçta daha büyük bir sunak parçasının bir parçasıydı, ancak geç ayrıldı ve koleksiyoncular tarafından çeşitlidir. Şimdi Londra Ulusal Galerisi'nde.
Resim hakkında az bilinen bir gerçek, kötü şöhretli sanat koleksiyoncusu ve Nazi lideri Hermann Göring'in sahip olduğu on bir tane olmasıdır. II. Dünya Savaşı'ndan sonra, Müttefiklerin çalınan sanatı kurtarma çabalarının bir parçası olarak ulusal galeriye geri döndü.
Genel olarak, St. Catherine'in mistik evliliği, Correggio'nun ustaca ışık, kompozisyon ve rengin çarpıcı bir örneğidir. Zengin tarihi ve az bilinen fıkraları sadece cazibesine ve gizemine katkıda bulunur.