Tanım
On yedinci yüzyılda İspanyol sanatçı Alonso Cano tarafından yaratılan kuyudaki mucizeyi resim, şok edici bir çalışma ve ilginç detaylarla dolu. Cano tarafından bu çalışmada kullanılan sanatsal stil, draması, duyguların derinliğini ve abartı yaratmak için ışık ve gölge kullanımı ile karakterize edilen Barok'tur.
Cano, derinlik etkisi ve üç boyutsallık yaratmak için çok zorlanmış bir perspektif kullandığından çalışmanın bileşimi çok ilginçtir. Buna ek olarak, sahne karakterler ve ayrıntılarla doludur, bu da izleyiciyi anlatılan hikayeye dalmış hissettirir.
Cano karakterlere ve manzaraya hayat vermek için çok zengin ve canlı bir renk paleti kullandığından renk de işte önemli bir rol oynar. Kadın elbiselerinin sıcak ve parlak renkleri, arka planın en karanlık ve daha koyu tonlarıyla tezat oluşturuyor ve çok ilginç bir görsel etki yaratıyor.
Resmin arkasındaki hikaye de çok ilginç. Çalışma, İsa'nın bir kuyuda Samiriyeli bir kadınla buluştuğu ve ebedi yaşamdan bahsettiği İncil'deki bir bölüm olan El Pozo'daki Samiriyeli'nin mucizesini temsil ediyor. Cano, sahneyi çok ayrıntılı ve duygudur, anın yoğunluğunu yakalar.
Son olarak, resim hakkında da ilginç olan bazı az bilinen yönler var. Örneğin, Samaritan figürünün Cano'nun sevgilisinden ilham aldığına ve çalışmaya samimiyet ve tutku unsuru eklediğine inanılmaktadır. Buna ek olarak, resim tarihi boyunca iki kez çalındı, bu da onu gizemle dolu büyüleyici bir hikaye ile bir çalışma haline getirdi.