Tanım
Işığın karanlıktan ayrılması, Sistine şapelinin çatısının merkezi boyunca uzanan dokuz merkezi panelden ilki olan Genesis'in kronolojisine göre.
Yaratılışın başlangıcı, aşağıdan görülen, kolları yükseltilmiş sonsuz boşluğa atılan ve ışığın spirallerinin karanlığı süpürmesine izin veren Tanrı figürü ile işaretlenir.
Dört Ignudi'nin pozları, bir simetri etkisi elde etmeye çalışmadan birbirinden çok farklıdır. Böylece, klasik bir profil ve meditatif bir tavırla soldaki Yeremya'dan biri, yeşillik ve meşe palamudu ile yüklenen sağın yürek parçalayıcı hareketiyle güçlü bir şekilde tezat oluşturuyor. Karşı tarafta, iki figür merkeze doğru eğimlidir, ancak Torsos kafaları, sanatçının bakış açısının yetenekli kullanımı sayesinde açıkça farklılaşmış hareketlerle zıt yönlere döner.
Kornişlerde, dört Ignudi, ateş arabasında (solda) ve İshak'ın kurbanında (sağda) cennete yükselen Elijah'ı temsil eden madalyonlar ayı.
Miguel Ángel muhtemelen Sistine Şapeli'nin çatı projesinin son yılı olan 1512 yazında bu paneli tamamladı. Sistine tavanının merkezi boyunca uzanan dört daha büyük sahne ile alternatif olan beş küçük sahneden biridir. Işığın karanlıktan ayrılması, Genesis Kitabının ilk bölümünün 3-5 ayetlerine dayanmaktadır:
"Ve Tanrı dedi ki:" Işık ol "ve ışıktı.
⁴dios ışığın iyi olduğunu gördü ve ışığı karanlıktan ayırdı.
⁵Dios "gün" olarak adlandırılan, zaten "gece" olarak adlandırılan karanlık. Ve ilk gün öğleden sonra ve sabahtı.
Her ne kadar Genesis'in kronolojisi açısından, Sistine tavanı boyunca dokuz merkezi panelden ilki olmasına rağmen, ışığın karanlıktan ayrılması Miguel Ángel tarafından boyanmış dokuz panelin sonuncusuydu.