Tanım
Henri Matisse'nin kromatik evreninde, "Kapalı Pencere" (1919), Fransız ressamın evrimini ve ustalığını örnekleyen önemli bir çalışma olarak inşa edilmiştir. İlk bakışta, resim, insan karakterleri olmadan basit bir kompozisyon sunar, ancak bir huzur ve gizem atmosferi ile yüklenir.
Kapalı pencere, mühürlü olmasına rağmen tefekkür ve yansımayı davet eden bir alanı çerçeveleyen çalışmanın merkezi unsurudur. Matisse canlı ama içerik paleti kullanır: yeşil ve mavi sahneye hakim olur, sakin ve tecrit atmosferi yaratır. Pencerenin yumuşak yeşilinden bahçedeki en derin nüanslara kadar elementlerin düzenlenmesi, sanatçının doğal ışık ve gölgelerle oynama yeteneğini gösterir.
Fauvizmin liderlerinden biri olduğu bilinen Henri Matisse, kariyerinin ilk aşamasını karakterize eden en agresif renk ve form deneylerini geride bırakmıştı. "Kapalı Pencere" de, fırça darbesi, sanatsal olgunluğuna açık bir ima ile orta, kontrollüdür. Titiz katmanlar ve uzman bir petrol yönetimi yoluyla elde edilen boyanın dokusu, resim eylemine neredeyse meditatif bir bağlılık önermektedir.
Pencerenin kapalı olması, içgözlem ve dinlenme için bir metafor olarak yorumlanabilir. Diğer eserlerde boyanmış açık pencerelerin aksine, dışarıdan doğrudan bir bağlantı yoktur, daha ziyade içgözlem duygusuna neden olan bir bariyer vardır. Bu kaynak aynı zamanda, I.Dünya Savaşı'nın sonunda boyanmış eserin tarihsel bağlamını da yansıtabilir, Avrupa'nın değerlerini ve isteklerini geri kazanmaya ve yeniden değerlemeye çalıştığı bir dönem.
Durgunluk ve içgözlemin yanı sıra, çalışma, Fas ve Niza gibi yerlere yapılan gezilerinin, kafes ve pencerelerden ışık ve gölge oyunlarının çalışmalarında tekrarladığı etkilerini de önermektedir. Bahçenin pencereden belirsiz bir şekilde algılanma şekli, daha fazla tarif ettiklerini gösteren soyutlanmış fırça darbeleri ile, özünü kaybetmeden gerçeği her zaman basitleştirmenin yollarını bulan Matisse'nin karakteristik bir mührüdür.
"Açık Pencere" (1905) gibi diğer Matisse eserleriyle karşılaştırıldığında, "Kapalı Pencere" daha içerilmiş ve olgun bir perspektif sunar. Birincisi, dış dünyayı tüm dinamizminde temsil eden bir renk ve şekil patlaması olsa da, "kapalı pencere" bizi, rengin hayati kaldığı, ancak daha sakin ve düşünceli bir şekilde içgözlemsel ve sakin bir görünüme atıfta bulunur.
Kısacası, "Kapalı Pencere", Henri Matisse'nin kariyerinde, bir düşünme ve olgunluk aşamasında belirli bir anı kapsayan bir eserdir. Resim, izleyiciyi sadece sanatçının teknik ustalığına hayran kalmaya değil, aynı zamanda kendini bu sessiz ve kapalı köşeyi yayan sembolizm ve duyguya dalmaya davet ediyor. Hareketsiz kompozisyonda Matisse, ruha bir pencere açmayı başararak, değişim ve dönüşüm zamanlarında ruhun içgözlem ve huzur derinliğini önerir.