Tanım
Fauvizmin burçlarından biri olan Henri Matisse, yirminci yüzyılın sanatsal kanonlarını, amacı gerçekliğin mimetik temsili değil, kişisel ve öznel bir algının yakalanmasıyla renk ve şekil kullanımı ile nasıl yeniden keşfeteceğini biliyordu. 75x60 santimetre ölçen 1919'da bir çalışma olan "Femme Auprès de la Fenêtre" de Matisse, bir anın özünü yakalama yeteneğini ustalıkla sergiliyor, insan varlığını çevredeki alanla dengeliyor.
Resim, kompozisyonun solunda bulunan bir kadın sunar, açık bir pencerenin önünde, yurtiçi alanın ötesinde bir dünyayı önerir. Görünüşe göre basit bir sahne, bir keresinde söylediği gibi Matisse'nin "denge, saflık ve huzur sanatı" yaratmaya olan ilgisini hatırlatan bir duman ve samimiyet duygusu ile yüklenir.
Bu çalışmada renk kullanımı özellikle ilginçtir. Matisse, turuncu ve kırmızı gibi sıcak tonların egemen olduğu, arka planın mavi soğuk algınlığı ve pencereden görünür gökyüzü ile kontrast oluşturan sınırlı ama etkileyici bir palet kullanır. Bu kontrast sadece iç mekanı dışarıdan ayırmakla kalmaz, aynı zamanda kadın figürü ve çevresi arasında dinamik bir gerilim yaratır. Pencereden giren ışık, kadını nazikçe sarıyor, çevre ortamından kopuk olmadan varlığını vurguluyor.
Kompozisyon, Matisse'nin çizgi ve form alanının bir ifadesidir. Kadının figürü, profilini ve elbisesini fazla ayrıntıya düşmeden tanımlayan güvenli ve elde edilen vuruşlarla tanımlanmıştır. Dikdörtgen yapısı ve düz çizgileri ile pencere, sadece resim içinde bir çerçeve olarak değil, aynı zamanda izleyiciye bir açıklık ve fırsat hissi getiriyor ve iç ve dış boşluk arasında sabit bir değişim öneriyor.
Bu çalışmanın, sakin ve tefekkür duygusunu etkileyebilecek postbonelik bir dönemde yaratıldığını vurgulamak önemlidir. 1919'da Matisse, Birinci Dünya Savaşı'nın ajitasyonunun üstesinden gelmişti ve sanatsal çalışmaları yoluyla barış ve istikrar sığınağını aramaya ve temsil etmeye meyilli olabilirdi.
"Femme Auprès de la Fenêtre", kompozisyonun merkezi bir unsuru olarak bir pencere olduğu "Açık Pencere" (1905) gibi Matisse'nin diğer eserleriyle benzerlikleri paylaşıyor. Bununla birlikte, 1919'un bu çalışmasında pencere, canlı dış dünyaya daha az bir portal ve tefekkür ve emeklilik konusunda meditasyon yapan bir yapı gibi görünüyor.
Henri Matisse, kariyeri boyunca, sürekli bir teknik yenilikle ele aldığı bir zorluk olan figür ve arka plan arasındaki etkileşimi yorulmadan araştırdı. Bu özel çalışmada, kompleksi basit, sakin ile canlı olarak dengeleme becerisi, kendini bariz bir netlikle gösterir, "Fenêtre'nin femme auprès'i" sanatsal düşüncesinin evrimini ve katkısını anlamak için önemli bir parça haline getirir. modern sanata.