Tanım
Henri Matisse'nin 1903'te boyalı "gitarist" çalışması ve 41x60 cm boyutları, sanatçının ilk yıllarında ortaya çıkan yeteneğinin lezzetli bir örneğidir. Bu resim, Matisse'nin evrimini, tanımlanmaya yardımcı olan ve sıklıkla ilişkilendirildiği bir hareket olan bir Fauvizmin figürü haline gelmeden önce görmemizi sağlar.
"Gitarist" kompozisyonu merkezi bir figür, gitar çalan bir adam sunuyor. Müzisyen, resimsel alanın çoğunu işgal ederek, sanatçı tarafından yakalanan samimi bir anı öneren rahat ve içgözlemli bir poz sunar. Gitarist, sağlam ama hassas bir çizgi ile somutlaşmıştır ve yüz ifadesi, izleyiciye iletilen bir his olan bir tür sakin melankoli uyandırıyor gibi görünüyor.
Renkli paletin ayrıntılı bir gözlemi, ağırlıklı olarak kahverengi, sarı ve gri olan bir kapalı ve ayık tonların bir konjugasyonunu ortaya çıkarır. Bu kromatik seçim, post -impresyonist öğretmenlerin kariyerinin bu aşamasında Matisse'nin çalışmaları üzerindeki etkisini büyük ölçüde yansıtmaktadır. Karanlık, neredeyse korkunç renkler, sonraki çalışmalarını karakterize edecek canlı renklerin patlamasının aksine, resme ciddi bir atmosfer verir.
Boyanın arka planı, dağınıktan, mütevazı bir iç çevre, muhtemelen daha önce bahsedilen bu samimiyet duygusuna katkıda bulunan bir iç alan önermektedir. Çevrenin detaylarındaki sadelik, tüm dikkatin müzisyen figürüne odaklanmasına yardımcı olur ve gözlemcinin konuya ve gitarlara dokunma eylemine daha derin bağlantı kurmasına izin verir.
"Gitarist" sadece insan figürünün bir temsili değil, aynı zamanda Matisse'nin çalışmalarında tekrar eden temalardan biri olarak müziğe bir övgüdür. Müzik ve görsel sanat arasındaki ilişki, Matisse'nin tekrar tekrar araştırdığı, aralarındaki sinerjiyi yakalamaya çalışan ve izleyiciyi iki sanat formunun bulunduğu ve konuştuğu sinestetik bir deneyime yönlendiren bir topraktır.
Teknik üzerinde düşünürken, Matisse'nin, Fauvizm'de tamamen geliştirilecek bir stil olan açık ve işaretli konturlar için tercihini görebilirsiniz. Zaten bu erken aşamada, Matisse, kompozisyonun renk ve yapılandırılması açısından hala daha geleneksel bir şema içinde olmasına rağmen, şekillerin basitleştirilmesini ve çizgilerin salınmasını denemeye başlar.
Matisse'nin "gitaristi" en iyi bilinen çalışmalarıyla karşılaştırıldığında, bir geçiş, ilk etkileri ve onu modern sanatın öncülerinden biri olmasını sağlayacak geleneksellik ile olan nihai molası arasında bir köprü gösteriyor. Bu resim, detaylara ve aldatıcı sadeliğine dikkat etmesi ile, kariyerlerini tanımlayacak ustalık ve yeniliğin paha biçilmez bir öncüsüdür.
Sadece kendi başına bir çalışma olarak değil, Henri Matisse'nin sanatsal gelişiminin bulmacasında anahtar bir parça olarak "gitaristi" değerlendirmek çok önemlidir. Sadece yeteneğinin bir parçasını takdir etmemize değil, aynı zamanda yirminci yüzyılın en büyük sanatçılarından birinin evrimini daha iyi anlamamıza izin verir.