Tanım
Francisco Goya'nın "Saçma Cenaze" resmi (1823), kariyerinin sonunun karmaşıklığını ve duygusal fırtınasını somutlaştıran, hem insan durumu hakkındaki akut algısını hem de grotesk yakalama yeteneğini yansıtan eserlerden biridir. Bu tuvalde, Goya bizi, görünüşte basit olmasına rağmen, altta yatan anlamların taşan ve ölüm ve saçma üzerinde derin bir yansımaya neden olan bir sahneye daldırıyor.
Çalışmanın bileşimi, siyah beyaz arasında değişen ve o anın dramını vurgulayan bir griler ve kahverengi ton paletinin egemen olduğu kasvetli bir ton sunuyor. Renk kullanımı, şu anda hem fiziksel bozulmasından hem de İspanya'nın sosyal ve politik bağlamından derinden etkilenen, sanatçının ruh halinin bir yankısı olan umutsuzluğun ve huzursuzluğun açık bir yansımasıdır. Goya, ölümün idealize edilmiş bir temsili yerine, onu kaba ve açık bir şekilde göstermeyi seçer, bu da resme rahatsız edici ve visseral bir karakter verir.
Boyanın merkezi figürü, kompozisyonun bir köşesine yerleştirilmiş, gölgeler ve melankolik bir atmosferle çevrili bir tabuttur. Bununla birlikte, bu çalışmayı gerçekten tanımlayan şey, onu çevreleyen, ıssızlık ve küçümseme havasıyla dolu neredeyse spektral figürlerdir. Goya, bu karakterleri gevşek çizgiler ve neredeyse hayalet formlarla sunar, karışıklık ve umutsuzluk duygusu uyandırır. Yüzlerinde netliğin olmaması, sanki sahnenin kahramanları ölüm ritüelinde kimliklerini kaybetmiş gibi, cenaze törenlerinin yüzeyselliğine ve sosyal sözleşmelerin boş varlığına dair bir eleştiriyi temsil ediyormuş gibi insanlıktan çıkarmayı gösteriyor.
Goya, benzersiz sembolizmi kullanma yeteneğiyle, bu temsili saçma yaşamdaki bir meditasyona dönüştürür. Cenaze ritüellerinin, yansıma ve düello için alanlar olarak hizmet etmek yerine cenaze ritüellerinin, gerçek anlamı olmayan boş temsiller olabileceğini ortaya koyan bir sosyal ikiyüzlülüğe yönelik bir eleştiri algılanabilir. Bu ölüm keşfi, sanatçının "Sardeli'nin gömülmesi" veya "3 Mayıs'ta infazlar" gibi diğer eserlerle uyumludur, burada insan acılarına ve savaşın yıkılmasına yansımalar.
"Saçma cenaze" nihayetinde Goya'nın kişisel ve evrensel olanı birleştirmedeki ustalığının bir yansımasıdır. Bu çalışmada bulunan korku ve güzellik karışımı, insan deneyimi ile derin bir şekilde yankılanıyor, bizi ölümün kaçınılmazlığını ve kendi yas törenlerimize eşlik edebilecek saçmalıkları düşünmeye davet ediyor. Toplumun boş ritüellerle dolu olduğu bir zamanda, Goya bizi çiğ bir gerçekle yüzleşir: ölümde, hayatta olduğu gibi, görünüşler derinden yanıltıcı olabilir. Böylece, resim sanatçının dehasının kalıcı bir ifadesi ve en derin algılarımıza ve korkularımıza meydan okuma yeteneğinin bozulmaz yeteneği olmaya devam ediyor.
KUADROS ©, duvarınızda ünlü bir boya.
Profesyonel sanatçıların kalitesi ve ayırt edici mührü ile el yapımı yağlı boya boya tablolar KUADROS ©.
Memnuniyet garantisi ile resim reprodüksiyon hizmeti. Resminizin kopyasından tamamen memnun değilseniz, paranızı%100 iade ederiz.