Tanım
Usta Caravaggio'nun bu çalışması, Rabbimizin Emaus'a ya da sadece Emaus yemeğine hac olarak da bilinir. Resim, ona eşlik eden iki elçinin, bütün gün onlarla konuştuğunu fark ettiği anı gösteriyor.
Sanatçının şöhretinin apogajında boyanmış olan bu, sanat tarihinin en etkileyici dini resimlerinden biridir. Bu resimde Caravaggio, öğrencilerin aniden önlerinde kimin önünde olduğunu anladıkları ikinci exaxt olan anın dramatik doruğunu zekice yakalar. Eylemleri ve doğal tepkisi dramatik şaşkınlığını iletir: biri sandalyesinden atlamak üzereyken, diğeri kollarını bir inançsızlık jestinde uzatır. Ham aydınlatma tüm sahnenin yoğunluğunun altını çiziyor.
Çalışmada Caravaggio, öğrencileri, farklı bir dünyadan gelmiş gibi görünen sakalsız genç Mesih'in aksine, sakallı yüzleri, buruşuk ve püskü kıyafetlerle sıradan işçiler olarak gösterir.
Çeşitli noktalarda gizlenmiş bazı sırlar var. Örneğin sanatçı bir Paskalya yumurtasını sakladı. Meyve sepetinin masadaki öngördüğü gölge, büyük mucizeye bir ima olabilecek bir balığı da tasvir ediyor gibi görünüyor.
Ve bu başyapıtta daha fazla hazine var. Bazen, bir kusur hiç bir kusur değil, bir dahi darbesidir. Örneğin, boyanın ortasındaki masanın kenarında sallanan hasır sepetin kumaşı alalım.
Her ne kadar sayısız göz bu hanın içinde gelişen gizemli dramaya hayret etmiş olsa da, neredeyse algılanamayan bir kusurun anlamı yüzyıllar boyunca fark edilmeden geçti.
Doku örgüsünden öne çıkan gevşek bir dal, Caravaggio'nun ünlü tuvalini cesur bir harekete, gözlemci için manevi bir meydan okumaya dönüştürür.
Bu küçük ayrıntının tüm sonuçlarını takdir etmek için, Caravaggio'nun çalışmalarında çağrıldığı genel çevrenin konturlarını hatırlamaya değer.
Emaus yemeği teması, Rembrandt'tan Velásquez'e kadar tarihte büyük öğretmenlere ilham veren bir şeydir. Anahtar an, Yeni Ahit'teki Luke İncili'nde anlatılır. Arkadaşın gerçeğini görmezden gelen iki öğrencisi olan Lucas ve Cleofás ile Mesih'in samimi yiyeceklerinin tarihi vardır. Resim yaparken ekmek zaten bölünmüş ve kutsanmıştır ve müjdenin hikayesine göre, Mesih'in takipçilerinin gözlerini "açtığı" ve "görüşünden" kaybolduğu zaman geldi.
Başyapıt, gölgeler ve ışık arasında mistik bir eşik yakalar, arkasındaki bir yabancının silueti tarafından sarılan Mesih'ten önceki ikinci sihir dünyadan kaybolur. Vahiy ve ortadan kaybolma arasındaki ölçülemez an, Caravaggio Hila'sını, iki dünya arasındaki usta karşılaşma.
Gerçek Mesih'in baba amcası olduğunda, Cleofás, sandalyesi panik ve şaşkınlık başkanından vahiye yükseldiğinde: dirsekleri ceketinin kollarından dinamik olarak kaldırılır.
Hasır meyvenin diğer tarafında, sağda, Lucas, taramanın imkansızlığını iddia ederek, acı dolu ölümü sırasında çarmıhta aynı duruşu çizerek kollarını uzun süre açar. Bu arada, hancı, Mesih'in sersemlemiş öğrencilerine konuştuğu kelimeleri dinlerken anlamadan gözlemleyerek, insanlık için aşkın bir anın anlamını yakalayamıyor.
Caravaggio, bu olağanüstü sahneyi koreografinin farkında olmalıydı, onu bozulabilir krallık ile ötesinde olan arasında dengeliyor. Diğer sanatçıların sanatta yakalamaya cesaret ettikleri bir vahiy anını göstermek bir şeydir. Başka bir şey, çalışmalarının gözlemcilerinin epifaninin şaşkınlığına gerçekten katılmasını sağlamaktır: tuvalleri manevi bir uyanışın potansiyel ve gerçek olduğu senaryonun kendisine dönüştürmek.
O kolektif şaşkınlık anında, Tanrı'nın sevgili oğlu, beklenen Mesih gerçekleşti ve tüm kutsal metinleri yerine getirdi.
Masadaki meyve seçimi de elbette kasıtlıdır; Tablonun diğer unsurları ile birleştiğinden, sembolik bir anlamı var. Burada çürüyen elma, günaha ve insanın düşüşünün sembolünü temsil eder. Mesih'in gelişi, masa örtüsü üzerindeki cam kaptan yansıtılan ışık ışını ile sembolize edilir; Mesih'in bedeni, onun enkarnasyonu.
Son olarak, Mesih'in fedakarlığı, Bellori'nin eleştirdiği üzümlerle sembolize edilir. Üzüm, Mesih'in kanında Roma Katolik Eucharist olan şarabın kaynağıdır. Sonuç olarak, Caravaggio meyve sepetini, boyadığı hikayenin anlamını vurgulamak ve desteklemek için kullandı.
Caravaggio, bu çalışmada insanlık tarihinde dramatik bir anı temsil etmeyi seçti, yani yakındaki iki elçinin hayal edilemez bir güç mucizesine tanık olduğunu fark ettiği bir saniyenin bir kısmı. Büyük sanatçı anı ustaca bir şekilde dondurur. Sanatçı o anı kalıcı hale getirir, gözlemcinin zamanını almasına izin verirken, iki havarinin hissettiği şok ve şaşkınlık hissini tuval üzerinde somutlaştıran mucizeyi düşünün.
Bu şüphesiz Rönesans'ın gerçek bir şaheseri ve Kadros ekibinin favori bir dini resmi.
Emaus öğrencileri no. 82 listesinde ünlü tablolar