En sevdiğiniz resimde her zaman gördüğünüz yerde kaç kez olduğunu hayal ettiniz? Örneğin, o paricin kahvesinde bir içki içmek için oturun veya mavi gökyüzlü yeşil tarlalardan geçin.
İmkansız görünse de, en ünlü modern başyapıtlardan bazılarının senaryoları gerçek hayatta var ve hatta hoş geldiniz ziyaretçileri var. Bu uzak ama aile sitelerini ziyaret ederken, modern sanat severler müze duvarları ve sanat tarih kitaplarının sayfaları dışında en sevdikleri resimleri deneyimleyebilirler. Ressamın ne hissettiğini ve neden o yeri zamanında yakalamaya karar verdiğini anlayabilirsiniz.
No.1 Geceleri Teras Kahvesi - Vincent Van Gogh
Geceleri Café Terraza, Arles'te kaldıkları sırada Van Gogh tarafından boyanmış ilk gece sahnelerinden biriydi. Renkli açık hava manzarasının bu resmi pitoresk bir çalışma, herhangi bir ahlaki endişe olmadan çevresinin cazibesinden hoşlanan rahat bir seyircinin vizyonudur.
Bu tabloya ilham veren orijinal Terrace Coffee, hala Van Gogh'un bu başyapıtı boyadığı yerde, Güney Fransa'da pitoresk bir kasaba olan Place Du Forum'da var.
Arles'teki Place Du Forum, Roma şehirlerindeki diğer birçok forum için olduğu gibi şehrin tarihi merkeziydi. Başlangıçta, mevcut Boulevard des Lices'ten kuzeye nehre kadar büyük bir oranda genişledi.
Van Gogh, Arles'teyken, Eylül 1888'in ortalarında geceleri Café Terraza'yı boyadı. Bu, Van Gogh'un Japonya'daki gibi ışığın benzerliğinden etkilenen Arles halkına taşındığı dönemdi.
Zamanının bu dönemi, Arles dönemi olarak sevgiyle hatırlanır. Van Gogh'un hayatının bu bölümünde en iyi yaratıcı anında olduğu düşünülüyordu.
Bu, bir gece gökyüzünün gerekli olduğu çökmüş fonları kullandığı bir dizi resmin ilkiydi. Yıldızları gözlemi, Van Gogh'un din için yeni cazibesinin sonucuydu. Din sevginin boşluğunu doldurmuş gibi görünüyordu.
Van Gogh, şövalyesini Place du Forum'un kuzeydoğu köşesine, güneye doğru, popüler bir kafeteryanın fenerleri ile aydınlatılan terasa doğru kurdu: Teras kahvesi. Teras kahvesini geceleri çalıştırmak için endüstriyel olarak hazırlanmış bir tuval kullanıldı. Van Gogh, giderek daha karanlık gece gökyüzüne meydan okuyan bir renk nabzı sağlayan bu resim için çok fazla renk ve kontrast ton kullanıyor.
Bugün turistler aynı kahveyi The Place Du Forum'da görebilir ve günlük ve gece eğlencesinin tadını çıkarabilirler: Birçok restoran ve aynı zamanda ünlü Nord Pinus Hotel var.
Kadros Çevrimiçi Mağazasında Geceleri Teras Kahvesi Reprodüksiyonu Alın
No.2 Amerikan Gotik - Grant Wood
1930'da Grant Wood, küçük Eldon Iowa kasabasını gezdi ve büyük bir gotik pencereye sahip küçük bir Beyaz Saray gördü. İlham veren Wood, evi hızla çizdi ve Amerikan Gotik'i boyamak için Cedar Rapids'e döndü.
Tamamlanmasından bu yana, resim bir Amerikan ikonu haline geldi ve reklamlardan oyulmuş dergiler ve çizgi filmlere kadar her şeye ilham veren sayısız parodilerin arka planı ve modeli oldu. Evin iki Gotik pencereyi içeren orijinal kısmı 1881-82'de Catherine ve Charles Dibble tarafından inşa edildi. Bu nedenle, ev Dibble House gibi tarihi yerlerin ulusal sicilinde görünür. Lord Dibble'ın Eldon'da bir kütüphane ahır vardı. Görünüşe göre daha sonra evi kaybetti ve yenilen vergiler için sattı. Yıllar boyunca ev, evde yaşayan veya kiralık bir mülk olarak tutan sahipleriyle el değiştirdi. Iowa eyaleti, o zamanki sahibi Carl E. Smith'in bunu Iowa Eyaleti Tarih Derneği'ne bağışladığı 1991 yılında satın alan şu anki sahibidir.
1920'lerde Avrupa'da sanat okuduktan sonra, sanatçı eve döndü ve bu çalışmayı Batı kültürünün bir kutlaması olarak bölgeselist tarzda yarattı.
Wood, Cedar Rapids'in küçük sanat galerisinin direktörü olan Edward Rowan tarafından yapılan bir sanat sergisi için Eldon'daydı. Rowan, Eldon ile çok ilgiliydi ve uzak kırsal alanlara sanat getirmek için bir deney yapmanın ayrıcalıklı bir yer olduğuna inanıyordu. Eldon, John Sharp'ı tanımak dışında Rowan'ın deney için Eldon'u neden seçtiği açık değil.
Wood'un Nan ve Cedar Rapids diş hekimi Byron McKeeby adlı kız kardeşi, Wood'un eski aile fotoğraflarından esinlenen kıyafetler giymiş modeller ve figürler, sadece küçük bir şehrin tipik Amerikalılarını temsil etmeyi amaçlıyor. Wood, güzel olduğu için değil, süslü detaylarının ve basit malzemelerinin garip kombinasyonu ile büyülenmiş olduğu için evi seçti.
Ev bugün hala ayakta, tarihi yerlerin ulusal sicilinde görünür ve her yıl binlerce kişi tarafından ziyaret edilir.
Kadros Online Mağazasında Amerikan Gotik Üreme Satın Alın
3 Japon Köprüsü - Claude Monet
Giverny'deki ünlü izlenimci sanatçı Claude Monet'in bahçesi, Fransa'yı ziyaret eden tüm sanat severler için zorla ziyaret yerlerinden biri oldu. Sanatçının hayatının son kırk yılını geçirdiği, kazma, ekim, söküldüğü ve boyadığı gelişen bir alan.
Mayıs 1883'te Monet ve ailesi, Paris'in yaklaşık seksen kilometre batısında ve Normandiya sınırının diğer tarafında küçük bir kasabaya taşındı. Birkaç meyve ağacının selvi ve bahçeleri ile geniş bir bahçe ile gelen büyük bir ev kiraladı, hemen mülkü yeniden tasarlamaya başladı.
Kasım 1890'da nihayet evi satın alabilirdi. Şimdi, özel arazisinde, çok daha iddialı bir bahçe planına başladı: sonunda altı büyüyecek, sadece türleri yaymak ve ampulleri ayırmak için büyük bir sera inşa edecek ve ayrı bir bahçe kiralayan iki tam zamanlı bahçıvan kiraladı. Evinizden uzak olmayan, tüm sebzeleri ve meyveleri hareket ettirmek için, böylece kendi bahçenizi sadece çiçeklerinize ayırabilirsiniz.
Çiçek bahçesinden memnun olduktan sonra, yerel çiftçiler tarafından sığırları sulamak için kullanılan küçük bir göletli bir bataklık olan yolun diğer tarafına bakmaya başladı. Doğu yüzen bahçeye sahip olma hayalini planlamak için mükemmel bir yer gibi görünüyordu. Ama kolay değildi. İlk olarak, dünya bir demiryolu ve bir ana cadde ile alandan ayrıldı. İkincisi, yerliler planlarını, otoriteyi birleştiren, satın alma sürecini mümkün olduğunca geciktiren bir tutkuyla itiraz ettiler.
Monet, bölgedeki yabancı bitkileri tanıtmaya güvensiz olan yerlilerin direncini aşarak, suyu Epte Nehri'nden yönlendiren göleti genişletmek için onay aldı. Havzayı canlı bir çiçek, ağaç ve çalı düzenlemesiyle çevreledi ve ertesi yıl onu needufares ile doldurdu. 1895'te Japon tarzı bir ahşap köprü ekledi, sonra birkaç yıl sonra göleti ve su zambaklarını boyamaya başladı ve asla durmadı, onları yüzyılın bir sonraki çeyreğinde yoğun arama çalışmalarının takıntılı odağına dönüştürdü.
Kadros çevrimiçi mağazasında Japon köprüsünün bir reprodüksiyonunu satın alın
Sunset'te 4 Parlamento Evleri - Claude Monet
Ekim 1834'te yıkıcı bir yangın, 1512'den beri Parlamentoya ev sahipliği yapan eski sarayı yok etti. Saray, Guillermo'nun fatihinden beri gerçek bir ikametgahtı. Sadece Westminster Hall, Crypt'deki St. Mary Undercroft Şapeli ve mücevher kulesi (mücevherlerin ve altının tutulduğu on dördüncü yüzyılda inşa edildi) yangından kurtuldu.
Sarayın yeniden inşası için sonraki yarışmada sunulan 97 projeden kazananlar Charles Barry ve Augustus Welby Pugin mimarlardı. 1847'de bina pratik olarak 1.200 oda, 11 avlu ve 2.1 mil koridorla bitirildi. Görkemli cephe, altın zirveleri ve Thames'e yansıyan İngiliz krallarının heykellerini görebileceğiniz etkileyici bir panorama sunuyor. En büyük ve en yüksek kule olan Victoria Kulesi, sarayın güneybatı kesiminde yer alır ve burada Parlamento Yasalarının bir kopyası kurtarılır. Sarayın kuzey tarafında dünya çapında kule, Big Ben var.
Giverny'de kaldığı süre boyunca Monet, Londra'ya sık sık geziler yaptı. Burada, Westminster Sarayı'ndan, gökyüzünün değişen rengini ve bunun sonucunda ortaya çıkan refleksleri deneysel olarak araştıran 25 çalışma çizdi, bu da onların "takıntısı, neşe ve işkence" olduğu ortaya çıkan sanatsal bir görev. Monet'in bu parçaları St. Thomas Hastanesi'nin ikinci katındaki bir terastan tamamladığına inanılıyor. Bugün bu konumdan parlamentonun ışıltılı kameralarını görmek zor olabilirken, nehrin bankaları ve köprüleri boyunca bir yürüyüş neredeyse aynı manzaralar sunuyor.
Bugün, Westminster Sarayı sadece cumartesi veya Temmuz ve Ağustos aylarında ziyaret edilebilir. Bilet almak için sıraya girebilir ve ziyaretinizin aynı gününü alabilirsiniz. Ancak, çok uzun süre beklememek için erken gelmenizi öneririz.
Çevrimiçi Kuadros Mağazasında Gün batımında Parlamentodan Evlerin Bir Reprodüksiyonu Alın
No.5 Rowers öğle yemeği -Pierre -Augute Renoi
Maison Fournise, Paris'in batısındaki Chatou'daki Seine'deki î des izleniminde yer alan bir restoran ve müzedir. 1857'de Alphonse Fournise, Chatou'da bir tekne kiralama, bir restoran ve yeni turizm ticareti için küçük bir otel açmak için bir arazi satın aldı, çevresini, Maison Fournise, Chatau Adası'ndaki bir restoran, özel hayranlar için popüler bir yer. İzlenimcilik. Paris'in eteklerinde yer alan Maison Fournise, 19. yüzyılın sonunda tekne ve pitoresk restoran kira sunmaktadır. Bu süre zarfında, Renoir ve diğer Fransız ressamlar, tekne partisinin öğle yemeğinde kanıtlandığı gibi düzenli olarak kuruluşu ziyaret ettiler. Restoran 1906'da kapılarını kapatırken, 1990'da yeniden açıldı. Restoran, rowers öğle yemeği de dahil olmak üzere restorandan sahneler boyayan Pierre-Auguste Renoir'in favorilerinden biriydi.
Rowers öğle yemeği Pierre-Auguste Renoir'in en ünlü eserlerinden biridir. Başlangıçta 1882'de Yedinci İzlenimci Sergisinde sergilenen yüzyıllar boyunca büyük ölçekli resim övülüyor.
Bugün, Maison Fournise işte devam ediyor ve onu nehrin yanındaki ünlü balkonunda akşam yemeğinde "izlenimci sevinçleri canlandırmaya" davet ediyor.
Kadros çevrimiçi mağazasında Rowers öğle yemeğinin bir reprodüksiyonunu satın alın
No.6 Cry - Edvard Munch
¨ İki arkadaşla yol boyunca yürüyordum, güneş alıyordum, aniden gökyüzü kan gibi kırmızıya döndü, durdum, bitkin ve çitin üzerine eğildim, mavi fiyort-siyahta kan ve ateş dilleri vardı Ve şehir. Arkadaşlarım yürümeye devam etti ve kaygıyla titriyordum ve doğadan geçen sonsuz bir ağlama hissettim.
Munch tarafından tarif edilen yolun, Oslo Capital de Norveç'in Ekeberg Tepesi'nde bulunan bir bakış açısı olan Valhallvegen Road olduğuna inanılmaktadır. Resim sitesi "Valhallveien" adlı bir yolun yanında bir noktadır. Tepe Ekeberg Tepesi olarak bilinir. Bu yol, Oslo vatandaşlarının şehri görmesi için popüler bir yerdi. Görüşün Valhallveien'deki 180 derecelik dönüşten hemen önce olması gerekiyordu, Munch'un "The Scream" için ilham kaynağı olduğu yerdi.
1893'ten 1910'a kadar Norveç kaydedici ve ressam Edvard Munch, iyi bilinen dizisi The Cry'yi yarattı. Karton ve karton üzerinde dört eserden oluşan bu koleksiyon, bir konu olarak çarpıcı bir figürde yer alıyor. Ortam, renk paleti ve detaylara gösterilen dikkat parça parça değişirken, her biri aynı konfigürasyona sahiptir: karanlık bir gökyüzünün aksine mavi su gövdesini kapsayan bir köprü. Şimdi ünlü bu senaryo, günlüğünde açıklandığı gibi Munch'un yürüyüşlerinden birinden ilham aldı: Bu görüntüyü boyadım, bulutları gerçek kan, gıcırtılı renk olarak boyadım. Bu çığlık oldu.
Kadros çevrimiçi mağazasında Cry'nin bir reprodüksiyonunu satın alın
Kuadros ©, duvarınızda ünlü bir boya.
