Listedeki eserlerin çoğu aşağıda çalındı.
Diğerleri insan ya da doğa tarafından yok edilen diğerleri ve diğerleri, son kaderi basitçe eksel olarak bilinir. Bu hazinelerin kaybolduğu nedenler farklıdır, ancak her durumda yaygın bir suçlu vardır: insan.
No.1 Rodos'un devasa
Antik dünyanın yedi harikasından biri olan Rodos'un devasa, Yunan şehri Rodos şehrini yetiştiren Güneş Tanrısı Helios'un büyük bir bronz heykeliydi. Heykel, M.Ö. 280 yılından bu yana, eski Akdeniz'in en önemli ticari limanlarından biri olan şehir limanının yanındaydı.
Helios, Titans Hyperion ve Theia'nın soyundan geliyordu. Helios'un özellikle ibadet edildiği bir yer, Akdeniz'in doğusundaki Dodecanese adalarının en büyüğü olan Rodos'du. Rodos bir polis veya şehir devletiydi ve kazançlı ticaret kontrolünden çok para kazandı. Ticari statüsünü kutlamanın, adanın kazandığı özgürlüğü kutlayan bir hareket olan şehir tanrısının onuruna büyük bir heykel görevinden daha iyi bir yolu yoktu.
Orijinal dev heykel 33 metre yüksekliğinde ve antik çağın raporlarına göre, onu bitirmek için 12 yıl dolu heykeltıraş Chares de sevimli aldı. Her ne kadar Dev, şehrin hareketli limanını ziyaret edenler için kesinlikle inanılmaz bir görüş olduğunu kanıtlasa da, maalesef dev Helios neredeyse 56 yıl kaldı.
228 veya 226 AC'de bir depremle devre dışı bırakılan kırık parçaları, yedinci yüzyılın ortalarında hurda eritmeden önce bir binyıl boyunca Rodos'un yaylarını doldurdu. Rodos Colossus'un hiçbir çizimi bugüne kadar hayatta kalamıyor, ancak eski kaynaklar Helios'un geniş bir elinde sürekli bir meşale ile ayakta durduğunu gösteriyor. Bu açıklamalar daha sonra Özgürlük Heykeli'nin tasarımı için ilham kaynağı oldu.
No.2 Denizanası Kalkanı - Leonardo Da Vinci
Medusa'nın kalkanı zamanla kayboldu, ancak Leonardo da Vinci'nin yüksek bir ruh ve tartışma ile gizemli eserlerinden biri.
Sanat tarihçisi Giorgio Vasari'nin 1550 öyküsüne göre, yüz, incir ağaçlarının ahşap bir kalkanına, kalkanı tasarlayan bir köylü arkadaşı için bir iyilik olarak boyandı. Leonardo deney tarzında kalkanını aldı ve ateşle ısıttı ve yumuşattı.
Hikayeye göre, babası Piero olmak, kalkanı görmeye gelip kapıyı çaldığında Leonardo ona beklemesini söyledi. Boyayı aldı ve ortaya çıkan yumuşak ışıkla bir pencerenin yanında ayarladı. Piero'ya girdi ve resme bir göz attı ve bir bağırışla geri adım attı.
Leonardo daha sonra şunları söyledi: “Bu çalışma, yapıldığı amaca hizmet ediyor; Alın ve al, çünkü üretmeye mahkum olduğu etki bu. "
Resim o kadar gerçekçi oldu ki, başlangıçta Leonardo'nun babasını korkuttu, bu da onu başyapıtı ürkütücü olarak gördü ve gizlice bir grup Floransalı tüccarlara sattı.
Medusa'nın kalkanı Leonardo'nun gençliğinin bu hikayelerinden biri olmaya mahkumdu, bu yüzden Vinci'de (Leonardo'nun doğduğu Toscana'da) veya Floransa'da olabilirdi.
Kalkan uzun zaman önce kayboldu ve bazı modern uzmanlar şimdi Vasari'nin hikayesinin zamanının efsanesi, kentsel bir efsanesinden biraz daha fazlası olabileceğini savunuyorlar.
Kadros çevrimiçi mağazasında denizanası kalkanının bir reprodüksiyonunu satın alın
No.3 Taş Çobanlar - Gustave Coubabet
Tek bir çalışmada gerçekçilik ve saf gerçeklik.
Courbet resmini, taş çığır açan resmini yakından gözlemlediysek, sanatçının yoksulların zor durumu konusundaki endişesi belirgindi.
1849'da boyanmış taş çığır açan iki ortak köylü işçisini temsil ediyor. Görünür bir his olmadan boyalı Courbet; Bunun yerine, biri zorla çalışma için çok genç ve diğeri çok yaşlı olan iki adamın imajının tasvir etmeye çalıştığı zorluk ve bitkinlik duygularını ifade etmesine izin verdi. Courbet, işçilere sempati ve bu adamları kendi haysiyetleriyle boyayarak üst sınıf tarafından tiksinti gösterir.
İki ezilen işçi ile rahat bir toplantıdan esinlenen Courbet, anın kongresini kasten kırdı, gergin kaslarından kumlu detayları olan erkekleri yakaladı, giysilerine ve kirli.
Geleneksel olarak, bir sanatçı çoğu zaman el, yüzler ve ilk uçaklarda geçirdi. Mahkeme davası böyle değildi. Dikkatli bir şekilde gözlemlerseniz, onun tarafsız olmaya, yüzlere ve kaya eşit olarak katılmaya çalıştığını fark edeceksiniz, o zamanlar Fransız ressamların çoğunun eserlerine eklediği cazibeyi bir kenara bırakacaksınız. Bu nedenle, kupet gerçekçi hareketin lideri olarak bilinir.
Resim, Courbet'in sanatsal kariyerini başlatmaya yardımcı olurken, "Taş Yeraltı Suyu" nihayet II. Dünya Savaşı'nın birçok kültürel kurbanından biri olmaya mahkum edildi. 1945'te resim, Almanya'nın Dresden şehrine yakın bir müttefik bombalama sırasında yok edildi.
Kadros çevrimiçi mağazasında taş çığır açan bir reprodüksiyon satın alın
4 numaralı adam Crossroads - Diego Rivera
Diego Rivera birçok popülist duvar resmi ve taze boyadı, ancak en ünlü eseri artık var olmayan çalışma olabilir. 1932'de Meksikalı sanatçı, John D. Rockefeller tarafından New York'taki Rockefeller Center'ın duvarları için bir duvar resmi oluşturmak üzere görevlendirildi.
Sanatçıya tema verildi: "Kavşaktaki adam, yeni ve en iyi bir gelecek seçmek için umut ve yüksek vizyonla arıyor."
Rockefeller resmin insanları durdurmasını ve düşünmesini istedi. Rivera'ya iş için 21.000 dolar ödenecekti. Resmi olarak Todd-Robertson-Alld Mühendisliği, Bina Geliştirme Ajanları tarafından görevlendirildi. Komisyonun tamamı üç duvar resmi sağladı. Kavşaktaki adam merkezde olacaktı. Etik evrim sınırı ve maddi gelişim sınırı ile kuşatılacaktır. Merkezi kompozisyon kapitalizmi ve sosyalizmi karşılaştırmayı amaçlamıştır. Bu temel kompozisyon fikri Rockefeller tarafından onaylandı.
24 Nisan 1933'te New York World-Telegram gazetesi, duvar resmine karşı-kapitalist propaganda olarak saldıran bir makale yayınladı. Birkaç gün sonra Rivera, Lenin'in portresini işe ekledi. Lider ön tarafta, sağda ortaya çıktı. Lenin'in bir grup çok düzenli işçiyle el ele aldığı görülüyor.
Askerler ve savaş makinesi sol üstü toplumun kadınları üzerinde işgal etti ve 1 Mayıs'ta Rus tezahürü sağda Lenin'in üstünde görüldü. Rivera için bu, zıt sosyal vizyonları temsil ediyordu: savaş serbest bırakılırken işsizler tarafından gözlemlenen "zengin ahlaksız", sosyalist bir ütopya Lenin tarafından tanıtıldı.
Kavşaktaki adamdaki yüzlerce karakterden en çok tartışmayı yapan Lenin'di. New York World-Telegram'ın 24 Nisan başlığı "Rivera, RCA duvarları ve Rockefeller, Jr. Foots Bill için komünist faaliyet sahnelerini sürdürdü." On gün sonra, Rivera'nın patronu ve ünlü ve zengin bir ailenin bir üyesi olan Nelson Rockefeller, sanatçıya Lenin'i ortadan kaldırmasını istedi. Rivera reddettiğinde, işi tamamen ödendi ve onu kovdu. Duvar resimleri örtüldü ve daha sonra yok edildi, Rivera'nın destekçileri işi kurtarmak için bir araya geldi.
Rockefeller'in işi yok edeceğinden endişe duyan Rivera, bir asistan Lucienne Bloch'tan yok edilmeden önce duvarın fotoğraflarını çekmesini istemişti. Onları referans olarak kullanan Rivera, daha küçük bir ölçekte olmasına rağmen, Mexico City'nin güzel sanatlar sarayında, evrenin denetleyicisi olarak adlandırıldığı Mexico City'nin güzel sanatlar sarayında tekrar boyadı. Kompozisyon neredeyse aynıydı, temel fark, merkezi figürün üzerinde silindirik teleskop destek direği ile hizalanması için hafifçe hareket etmesidir. Yeni versiyonda, sağda Karl Marx ve Friedrich Engels'in yanında Leon Troçki'nin bir portresi ve Charles Darwin de dahil olmak üzere diğerleri Nelson Rockefeller, John D. Rockefeller, Jr., hayatın bir iğrençliği vardı. , bir kadınla diskoda içmek. Kafalarında sanatçının bir tabağı sifilis bakterileri vardı.
No.5 Sir Winston Churchill - Graham Sutherland
1954'te İngiliz Parlamentosu üyeleri sanatçı Graham Sutherland'ın bir portresini görevlendirdi ve Winston Churchill'i 80. doğum günü hediyesi olarak sundu.
Graham, Sir Winston Churchill'in portresi onu yok eden saygıdeğer figürü rahatsız eden sanatçı olarak hatırlanıyor.
Jest tarafından onurlandırıldığını iddia ederken, Churchill onu biraz gurur verici bir pozla yakaladığını düşünen Sutherland'ın gerçekçi yorumunun hayranı değildi. Aslında, başbakan o kadar çok portre tuttu ki sunum törenine katılmamayı düşündü ve hatta Sutherland'a hayal kırıklığını kişisel olarak ifade eden bir mektup yazdı.
Portre kasıtlı olarak "modern" tarzın ya da hatta kötü bir şekilde yürütülen değildi. Aksine, sonuçta 80 yaşın üzerinde olan, kırılgan ve fiziksel olarak tükenmiş olan bir adamın dürüst ve doğrudan bir portresiydi. Bununla birlikte, portre aynı zamanda modelin ciddiyetini aktarmayı başaran kapsamlı bir çalışmadır, ancak savunmasızlığını ortaya çıkardı. Bununla birlikte, bu gerçeklik, Churchill'in İngiliz toplumu, eylem adamı, iddiası olmayan lider ve savaş zamanlarında inatçı olmayan liderleri yansıtmayı sevdiği imajla muhteşem bir şekilde çarpıştı.
Görüntünün cesur dürüstlüğü ve dürüstlüğü göz önüne alındığında, Churchill'in tepkisi belki de kaçınılmazdı.
Churchill ve karısı, resmi bir resim sergileme taleplerini reddetti ve işler birkaç yıl boyunca halkın görüşünden etkili bir şekilde kayboldu. 1977'de liderin ölümünden sonra, Lady Churchill'in sunumundan bir yıldan daha kısa bir süre sonra nefret edilen portreyi şahsen yok ettiği ve yaktığı ortaya çıktı.
Geçmişe bakıldığında, tüm "Churchill portre tartışması" Sutherland için çift kenarlı bir kenar kılıcı olduğunu kanıtladı. Bir yandan, portresinin gücünün bir ifadesiydi. Ancak öte yandan, resim özellikle popüler basında çok sayıda istenmeyen ve haksız bir kötü şöhret getirdi. Bu özellikle Sutherland için rahatsız ediciydi, çünkü mesleğine derinden bağlı olan ciddi bir sanatçıydı.
No.6 Bamiyan Buddaları
Bamiyan Budalarının imajı yıkımdan önce.
Yedinci yüzyılın bir noktasında inşa edilen bu efsanevi taş Buddines, Taliban tarafından kültürel bir tasfiyenin kurbanı olmadan önce 1.500 yıldı. 41 ve 53 metre yüksekliğindeki boyutlar başlangıçta doğrudan bir kumtaşı uçurumundan yaratıldı ve şehrin ipek rotasının bir alışveriş merkezi olarak geliştiği bir süre boyunca Bamiyan'ın en muhteşem anıtı olarak hizmet etti.
Yıkımdan önce, vadinin önündeki uçurumda iki anıtsal Buda heykelinin oyulabileceği görülebilirdi. İki figürün en büyüğü batı ucunda bulunuyordu. Sanat tarihçisi Susan Huntington, Vairocana Buda'yı temsil ettiğini savundu. Doğuda bulunan iki anıtsal heykelin en küçüğü Shakyamuni Buda'yı temsil ediyordu.
Dünyanın büyük eski anıtlarının çoğu gibi, Budaları kimin görevlendirdiği heykeltıraşlara görevlendirdiği hakkında çok az şey biliniyor. Bununla birlikte, kendi varlığı bu dönemde Budist inancının ve Bamiyan Vadisi'nin önemine işaret etmektedir.
Bamiyan'daki yıkım, Afganistan'ın tarihi ve kültürel mirasına karşı en muhteşem saldırıdır. Ayrıca yıkımı, ne yazık ki, o ülkenin arkeolojik kalıntılarına verilen tek hasar olmasa da, uyandıran dünya seferberliği için benzersizdir.
Bir düzineden fazla yüzyıldan fazla direnirken, Müslüman imparatorların birkaç saldırısı ve hatta Cengiz Kahn'ın istilası olsa da, Budalar nihayet Mart 2001'de Taliban ve El Kaide'deki müttefiklerinin "puterlar" imgelerini kınayan bir emir verdiğinde yok edildi.
Uluslararası toplumun genelleştirilmiş çağrılarını görmezden gelen gruplar, dinamit ile patlamadan önce havza karşıtı silahlarla heykellere karşı ateş ettiler.
Budaların yok edilmesi kültüre karşı bir suç olarak kınanmış olsa da, daha önce moloz arasında gizlenmiş bir dizi mağara ve metin keşfedildi ve 2008'de arkeologlar, daha önce keşfedilmeyen, kalıntıların yakınında daha önce keşfedilmemiş üçüncü bir Buda heykelini ortaya çıkardı. teröre karşı bir tür kültür intikamı.
7 No'lu San Francisco ve San Lorenzo ile Doğuş - Caravaggio
San Francisco ve San Lorenzo ile doğuş, Palermo'daki Caravaggio'nun kısa süresi ile ilişkili tek bilinen tek çalışmadır ve Messina'nın ibadetinden çok daha gelenekseldir, çünkü çocuk sadece çocuk, bakire düşük bir koltukta otururken yerde yalnız kaldığı için değil , aynı zamanda daha geleneksel pozlar ve çevredeki figürlerin iyi dressed görünüşleri nedeniyle.
Resim yönetimi de Caravaggio'nun son fotoğraflarının çoğundan çok daha hassas ve bitti. Bununla birlikte, yeni edinilen alçakgönüllülüğü tamamen kaybolmadı ve sağdaki San José'nin köylü figürü, geniş kanat şapkası ve esmer elleriyle, gerçekçi kompozisyonların benzer figürlerinin birçoğu için bir prototip gibi görünüyor. Aşağıdaki iki yüzyıl.
Görüntü, Belllori'ye göre, Compagnia di San Lorenzo'nun hitabı için boyandı.
1969'daki soygundan bu yana, Caravaggio'nun doğuş sahnesi sanat dünyası tarihindeki en kötü şöhretli çalıntı resimlerden biri olarak kabul edildi. Başyapıt, İtalya'nın Palermo kentindeki bir şapelden yetiştirildiğinden beri görülmedi, ancak kanıtlar Sicilya mafyasının soygunda rol oynamış olabileceğini gösteriyor.
İtalyan araştırmacılar yeni bilgiler aldıklarını açıkladıktan sonra tarihteki en kötü sanatsal suçlardan birini çözme umutları yeniden canlandırıldı.
1996 yılında, Mafya'nın bir muhbiri, kendisi ve diğer birkaç erkeğin resmi özel bir alıcıya çaldıklarını, ancak çerçevelerinin tuvalini keserken yanlışlıkla yok ettiklerini doğruladı. On yıldan fazla bir süre sonra, başka bir eski gangster, resmin velayet için bir ahırda gizlendiğini iddia etti, ancak sıçanların ve domuzların onu yakmadan önce onarılamaz bir şekilde hasar gördüğünü iddia etti. Doğuşun kaderi nihayetinde bir gizem olarak kalır, ancak eğer hala varsa, resim şimdi en az 40 milyon dolar değerinde olurdu.
Palermo Belediye Başkanı Leoluca Orlando, Mafya'nın gücünün Sicilya başkentini bir Avrupa kültür başkentine dönüştürmeye yardımcı olan, resmin çalınmasının şehre mafya ve vaftiz babası tarafından hakim olduğu bir zamanda bir darbe vurduğunu söyledi. . "Bugün bu şehir değişti ve Mafya'nın onu götürdüğü her şeyi iade etmelerini talep ediyor."
"Küçük bir kısmını kurtarmak bile bir zafer olarak kabul edilir."
No.8 Ambar'ın Odası
Heykeltıraş Andreas Schlüt ve Amber Gottfried Wolfram'ın Usta Zanaatkârı tarafından yaratılan bu etkileyici kamera 16 metrekarelik bir biçim aldı.
Oda, altın ve kehribarla parlayan süslü altın panellerle kaplıydı: parlak değerli taşlar ve zengin sarı kırmızı renge sahip fosilleşmiş ağaçların taşları. Amber altın kapsama alanı ile desteklendi, aynalar kesildi ve güzel tasarımlarda kabul edildi, görünürde göz kamaştırdı. Oda ilk olarak 1701'de inşa edildi ve 1716'da Prusya Kralı, ardından Federico Guillermo I, Prusya ve Rusya arasındaki bir ittifakı çimentolamak için Pedro El Grande'ye verdi. Genellikle "dünyanın sekizinci harikası" olarak adlandırılan süslü kamera, barok sanatın bir şaheseri olarak kabul edildi ve bugün 140 milyondan fazla dolar.
Bir zamanlar barışı sembolize eden odanın kaderi barışçıldan başka bir şey haline geldi: Naziler kamerayı söktüler ve daha sonra onu İkinci Dünya Savaşı'nın sonuna doğru kaybolduğu Almanya'nın Königsberg'e götürdüler. Çoğu tarihçi, 1944'lük bir müttefik bombalamada yok edildiğine inanıyor, ancak odanın şehirden paketlendiğini ve kaldırıldığını gösteren kanıtlar da var. Oradan, bazı teoriler, Baltık Denizi'ne batan veya sadece bir tonoz veya sığınakta saklanan bir gemiye yüklenmiş olabileceğini gösteriyor.
Son teori, Sovyetlerin kehribar odasının kendi birlikleri tarafından kendi Königsberg istilasında yok edildiğini bildiğini belirtiyor.
Yeni Amber Odası'nın tarihi en azından güvenlidir. 350 farklı ton kehribarını tanımlama noktasında bile, mümkün olduğunca mükemmel bir üreme yaratmak için mümkün olan her şey. Yeniden yapılandırma 1979'da Tsarskoye Selo'da başladı ve 25 yıl sonra 11 milyon dolarlık bir maliyetle tamamlandı
Rusya Cumhurbaşkanı Vladimir Putin ve o zamanki Alman Şansölye Gerhard Schröder tarafından adanan yeni oda, St.Petersburg'un 300. yıldönümünü orijinal odayı uyandıran Pasifik hissini tekrarlayan birleştirici bir törenle işaretledi.
Oda'nın kopyası, St. Petersburg'un eteklerinde, Tsarskoye Selo eyalet müzesi rezervinde halka maruz kalıyor.
Yine de, hazine avcıları, muhteşem bir altın odanın hala karanlık ve gizemli bir mağaranın derinliklerinde bulunmayı umduğunda ısrar ediyorlar.
Kuadros ©, duvarınızda ünlü bir boya.
