Açıklama
Klasik resmin aksine, bu resim herhangi bir tarih söylemiyor, basitçe Bir fotoğrafçının yapabileceği gibi gerçekliğin bir görüntüsüherhangi bir dini, mitolojik veya geleneksel içerik olmadan. Bu anlamda, bunu şu şekilde düşünebiliriz Antiliter, gerçek kahraman olarak ışık.
Bu ünlü resim Le Havre limanındaki bir sahneden yaratıldı. Monet, Fransız limanında yer alan parçaya puslu bir arka plan sağlayan bir sis temsil ediyor. Turuncu ve sarı tonlar, halk tarafından hemen çok az veya hiç ayrıntı görülmediği koyu gemilerle tezat oluşturur. Ön plandaki en küçük gemileri neredeyse suyun hareketinden kaynaklanan çarpıcı ve Franco bir çalışmadır. Monet, denizde birkaç "parıldayan" renk gösteren ayrı fırça darbeleri ile etkiye ulaşır.
15 Nisan - 15 Mayıs 1874 arasında Monet, çalışmalarını Camille Pissarro, Alfred Sisley, édouard Manet, Paul Cézanne, Edgar Degas ve yaklaşık otuz sanatçı ile sundu. Paris salonunda reddedildikleri için sergilerini kendi başlarına organize ettiler. Çoğu ziyaretçi tiksinti ve hatta tarzdan öfkelendi. Monet'in izlenimi büyük ilgi gördü ve bazı ziyaretçiler, gösterilenleri kesinlikle tanıyamadıklarını bile belirtti.
Sergiye katılan bir eleştirmen M. Louis Leroy, şimdi Le Charivari'de ünlü bir makale yazdı ve bu resmin başlığına dayanarak "İzlenimci" terimini kullandı. Leroy kelimeyi alaycı bir şekilde kullanmış olmasına rağmen, grup onu benimsemeye karar verdi ve Renoir ve Degas gibi ressamlar izlenimci olarak adlandırılmaktan mutluluk duyuyordu.
Şöhretine rağmen, resim Monet'in bu dönemdeki kendi çalışması ve genel olarak izlenimcilikten biraz atipiktir. Işık ve renk izlenimci tedavisinin çok azını gösterir. Renkler çok kısıtlanmıştır ve boya kontrast renklerin ayrı fırça darbelerinde değil, çok ince yıkanmış olarak uygulanır. Bazı yerlerde tuval bile görülebilir ve dolgunun tek kullanımı suya yansıtılan güneş ışığının temsilinde. Resim analitikten daha atmosferik ve Turner'ın eserlerine benzer bir ruha sahip. Bununla birlikte, özellikle devrimci olarak düşünülen izlenimci bir resmin özelliklerinden birini göstermektedir.
Teknik çok "şematik" dir ve maruz kalma için yeterli bir çalışma yerine bir resim için bir ön çalışma olarak görülecektir. Monet'in kendisi çalışmayı bitmemiş olarak gördü ve bu nedenle, beklenen bitişten yoksun olmasına rağmen, aynı sergideki Le Havre gibi çalışmalardan ayırt etmek için 'izlenim' unvanını benimsedi. Bu çalışmada Monet, ayrıntıları minimumda ortadan kaldırdı: Fayansların altındaki tersaneler, tıpkı ön plandaki gemiler gibi birkaç fırça darbesi tarafından öneriliyor. Set, sanatçının geçici bir anı yakalama girişimini temsil ediyor. Neredeyse görünür olan neredeyse soyut teknik, temanın kendisinden neredeyse daha fazla dikkat çekiyor, daha sonra seyircilere tamamen yabancı bir kavram.
Bu tablo hakkında ilginç bir merak, eserin orijinal başlığının basitçe "izlenim" olmasıdır, ancak sanat eleştirmeni Louis Leroy, 1874'te izlenimcilerin maruz kalmasıyla resmini görmek, serginin incelemesinde bununla dalga geçti ve onun başlıklarını başlıklı olarak ele aldı. "İzlenimcilerin maruz kalması" olarak eleştiri. Eleştirisinde Leroy, Monet'in çalışmasına "Tanrı'nın izlenimine! Eleştirmenler yüzlerine yeşil boya küpü atamazlar mı?"
Resim, Kuzey Fransa'daki Le Havre limanında bir deniz manzarasını gösteriyor ve puslu ve geçici bir atmosfer yaratan bir dizi gevşek ve hızlı fırça darbesi ile karakterize ediliyor. Monet, görsel duyumları ve doğal ışığın etkilerini yakalamakla, gerçeği görüldüğü gibi temsil etmekten daha fazla ilgileniyordu. Bu, izlenimci hareketin ayırt edici özelliklerinden biriydi ve "Yükselen Güneşin Baskı" bu tekniğin en iyi temsillerinden biridir.
Bugün, yükselen güneşin izlenimi, gezegendeki en önde gelen ve tanınan izlenimci tablo olarak kabul ediliyor. Ünlü van gogh gece yıldızı resim.
Yükselen güneşin baskısı no. 8 listesinde ünlü tablolar