Açıklama
Bu tablo, Batı resminin en önemli anıtlarından birinin ulusal sanat galerisine sahip iki kişiden biridir: heybetli iki taraflı Altarpie /1319). Maestà neredeyse iki yüzyıl boyunca Siena Katedrali'nin ana sunağına hakim oldu. Ulusal Sanat Galerisi, Amerika Birleşik Devletleri'nde bu başyapıtın iki paneli olan tek kurumdur. Havariler Pedro ve Andrés'in mesleği, galeri koleksiyonundaki Maestà'nın ikinci panelidir.
Bu doğuşun her iki tarafında duran, yazıları tuttukları rulolarda belirtilen iki İbranice peygamber var, Hıristiyanlar İsa'nın doğumunu tahmin ettiklerine inanıyorlar. Odanın doğuşu, bakire ve Majesty'deki çocuğun anıtsal bir görüntüsü altında "prelate" adlı sunakların ön yatay tabanı boyunca konuşlandırılan İsa'nın (ve diğer peygamberlerin) çocukluğunun diğer sahnelerine katıldı. Azizler ve Melekler (Verreconstruction). Bakire Siena'nın koruyucu aziziydi ve bağlılığının güçlü bir sivil ve dini boyutu vardı. Haziran 1311'deki kurulumundan önce, Duccio Altarpiece sokaklarda zaferle geçit töreni yaptı. Müzisyenler, Siena'nın tüm rahipleri ve keşişleriyle birlikte ona eşlik etmek için işe alındı. Şehrin yetkilileri ve vatandaşlarından oluşan bir alayı, çan çalan kadınlar ve çocuklar takip etti. Mağazalar bütün gün kapatıldı ve yoksullara sadaka verildi.
Maestà'nın görünürlüğü ve otoritesi, Duccio'nun bir öğretmen olarak önemi ile birlikte, Tuscana'nın diğer bölgelerinden sanatçılar daha doğal bir yaklaşım benimsediğinde bile Siena'nın altın için sürekli zevkini ve Bizans tarzının soyutlamasını açıklamaya yardımcı olur. Bu doğuş, Bizans elemanlarını daha çağdaş ve yerel eğilimlerle karıştırır. Bakire'nin yalancı pozisyonu ve ölçekli boyutu, doğuşun simgelerini hatırlatıyor ve birçok ikon ressamı gibi Duccio da yenidoğanı yıkayan ve virginal doğumlarını teyit eden iki ebe içeriyor. Mağara ortamı aynı zamanda Yunan Doğu'dan geliyor, ancak yemlik çatısı, Kuzey Avrupa'nın Gotik sanatında bulunanlara benzer. Altın ve parlak rengin etkisi çok dekoratif olsa da, zarif çizgiler ve sıvı duccio fırça vuruşu Bizans tarzının kemer sıkmasını yumuşatır.
Üç yıldan az bir süredir tamamlanan La Maestà, Duccio'nun herhangi bir sanatçının hiç sormadığından daha fazla 3.000 altın florin aldığı büyük bir şirketti. Öğrencilerinin ve atölye asistanlarının önemli bir yardımına sahip olmasına rağmen, tasarım ve infaz Duccio'nun tüm proje üzerinde kontrol sahibi olduğunu gösteriyor. 1506'da bir yan sunağa taşındı, Altarpiece 1770'lerde kesildi ve bireysel paneller daha sonra dağıldı.
Bu, boyutlarını kesin olarak belirlemeyi imkansız hale getirir, ancak yaklaşık 15 feet genişliğinde olmalı, Basyaller 17 feet yüksekliğe kadar yükselir. Toplamda, muhtemelen 70'den fazla bireysel sahne vardı.