En ünlü 10 soyut resim

Başlık - İlk Soyut Suluboya Resimlerinin çoğunda bulunduğu gibi iyi bir renk patlaması buluyoruz, ancak yağlar yerine suluboya kullanımı, bu işi 1910'da üretimine ilginç ve oldukça benzersiz kılan gözle görülür farklı bir bitmiş bırakıyor. Hızlı bir şekilde tamamlandı, bu sanat formuna tipiktir, çünkü resim çok hızlı kurur. Ayrıca, hassasiyet konusunda çok fazla endişelenmeden, ancak daha çok renk seçimine odaklanarak ve tuvali farklı şekil ve çizgilerle doldurmaya odaklanıyor. Gerçekten soyuttu ve bu, kariyerinde ilerledikçe gittikçe daha fazla görünen bir şeydi, çünkü kullandığı şekilde gerçeklikten daha fazla hareket etti.

Kandinsky yağlarda uzmanlaştı, ancak zaman zaman suluboya ile çalıştı. Çalışmak için bu kolay araçları ve gelecekteki bir parça için tasarımı anlamaya çalıştığım hızlı çalışma parçalarına iyi adapte olan bir şey bulurdum. Ayrıca, özellikle deneysel olduğu kariyerinin ilk aşamalarında, diğer zamanlarda litograflar, ksilograflar ve aşındırmayı kullandı.

Suluboya ile çalışan Kandinsky bu resmi sadece üç gün içinde tamamlayabilir. Bununla birlikte, acelesine rağmen, Kandinsky son kompozisyona başlamadan önce bu sanat eseri için çeşitli çalışmalar gerçekleştirdi. Başlıkta yorumlanabilecek hıza katılan şey onun renk seçimiydi, çünkü Kandinsky, o zaman duygularını sadakatle temsil edeceklerini bildiği renkleri ustaca seçti. Bu tabloyu görmek için deneyimli kaos ve aciliyeti de çizen ve vurgulayan ve vurgulayan çizgiler ve şekiller.

Soyutlama, bu sanat eseri içinde temsil edilen gevşek ve belirsiz çizgilerle açıkça gösterilmiştir, bu da o zamanlar sanatsal kalabalık arasında önemli bir ilgi uyandırır. Soyut sanat hareketinin önemli bir kışkırtıcısı olarak hiçbir başlık yoktur, çünkü ilk kez uzaktan ayrılmış ve kısıtlamasız bir şeyin o zamanlar sanat eserleri içinde yeterli bir tema olarak kabul edildiği görülmüştür. Başlık yok Avrupa sanatında, geleneksel sanat eserlerinin daha soyut ve engelsiz sanat eserlerine doğru ayrılması gibi tanımlayıcı bir noktaya işaret ediyordu.

1910 ve 1914 arasındaki dönem, Kandinsky'nin kariyerinin zirvesi ve en büyük sanatsal başarılarının zirvesi olarak kabul edildi. Bu nedenle, bir başlık olmadan, tüm referansları tanınabilir formlara açık bir şekilde atan ve Batı Avrupa resminin temsili kurallarının ortaya koyduğu sınırlamalardan ortaya çıkan ilk sanat eserlerinden biri olarak mevcuttu.

Bu toplam özgürlük kavramı, bu dönemde Kandinsky tarafından yaratılan eserlerin çoğunda önemli bir yer işgal etmeye devam etti.

No. 2 Yetkinlik #7 - Hilma af klint

Zamanının erkek sanatçılarının çoğu kadar iyi bilinmese de, İsveç sanatçısı Hilma af Klint, radikal resimleri erkek çağdaşlarının çoğundan önce olan soyut bir öncü sanatçıydı. Çoğunluğunun hayatı boyunca hiç sergilenmediği büyük çalışmasının ölümünden 20 yıl sonra gizli kalmasını istedi. 

Koleksiyon, çocukluk, gençlik, olgunluk ve yaşlılık dahil olmak üzere yaşam aşamalarını temsil ediyor. Botanik unsurları ve doğum ve büyümeyi ifade eden tanınabilir organik nesneleri birleştirirler.

. Yaş Yetişkin 7 numaralı Hilma Klint 3 metre yüksekliğinde ve 2 metre genişliğinde büyük bir tuval, kağıt üzerine, stüdyo katına boyanmış ve daha sonra bir tuval üzerine yapışmıştır.

AF Klint, yetişkinliği tam çiçekli resimde, leylak arka planında farklı boyut ve renklerde serbestçe akan çeşitli formlarda yorumlar. Merkezi sarı sembol bir çiçeğe benzerken, spiraller ve biyomorfik formlar büyüme ve doğurganlığın sembolleridir.

3 No. Senecio - Paul Klee

1922'de tamamlandı, Senecio Resim Pavlus'un mizah ve Afrika kültürünün bir tezahürüdür. Basit renkler ve şekiller olan Paul, yaşlı bir adamın portresini ortaya çıkarmak için birkaç ton turuncu, kırmızı ve sarı kullanıyor. Formların sanatsal kullanımı, bir gözün yükseltildiği yanlış izlenimini verir. Sol kaş, bir üçgen ile temsil edilirken, diğeri basit bir kavisli çizgi ile oluşturulur. Portreye, yaşlanan bir adamın başı olarak da adlandırılır ve en az yüz detayları olan belirsiz formlar ve formlar kullanarak çocuk sanat eserlerini kasıtlı olarak taklit eder.

İnsan yüzünün bu uyarlaması, dikdörtgenlerde renge bölünür. Düz geometrik kareler, maskelenmiş bir yüzü temsil eden bir dairenin içinde tutulur ve bir Harlequin'in çok renkli takımını gösterir. Sanatçı Senecio sanatçısının bir portresi, sanat, illüzyon ve drama dünyası arasındaki değişen ilişkinin bir sembolü olarak görülebilir. Bu tablo, çizgi, renk ve uzay planlarının grafik unsurlarının sanatçının zihninden bir enerji tarafından harekete geçirildiği Klee'nin sanatının ilkelerini göstermektedir. Yaratıcı karalamalarında, kendi sözleriyle, "Bir Yürüyen Çizgi Çıkar" ı sevdi.

No. 4 Etail Bleue - Joan Miró

Etoile bleue boyası Miró'nun figüratif ve soyut sanat arasında geçişiydi.

Bu resim, Miro'nun kariyerindeki en önemli resimlerden biri olarak bilinir. Özellikle, kullanılan kavurucu mavi gelecekteki çalışmalarının birçoğunda görülebilir ve hatta Mark Rothko ve Yves Klein gibi ressamları etkileyebilir.

Etoile Bleue harika bir tablo, ancak cevaplardan daha fazla soruların bir resmi.

Miró, bugünkü gibi birçok farklı fikrin bir döneminin büyük sentezleyicisiydi, ancak o zamanki sanatsal fikirler bugünden çok daha karmaşıktı.

Resim, izleyicinin görsel olarak tekrar tekrar keşfedebileceği bir işte Fauvistas renklerini, kübist şekilleri ve gerçeküstü niyetleri birleştiriyor. O kadar çok şey arasında, cevapları resim kadar rüya gibi olan birçok sorunuz var.

Mavi şekil sol üst köşede gözlemlenirse. Bir kuş. Büyük olasılıkla, ama kuşun net olmadığı. Bir süre baktığımızda, kesinlikle dinamik bir form olduğunu söyleyebilir, ancak sola, sağa, hatta aşağı ve bize doğru uçtuğunu kolayca iddia edebilir.

Alt merkezdeki büyük kırmızı parça. Ayak mı? Mavi parça dinamik olduğu için kesinlikle stabil ve demirlenmiş olarak görülür.

Bu resim sevgilileriniz için bir mücevher. İlk bakışta, biraz sallanır ve hareket eder, ancak bir an, sağ alttaki elastik figüre doğru hareket eder.

1893'te Barselona'da doğan bir Katalan sanatçısı olan Miró, 1927'nin gerçeküstü rüya peyzaj peinture (étoile bleue) olarak adlandırılan, daha sonraki yıllarda tekrar tekrar kullanacağı sembolleri birleştirerek, Mark da dahil olmak üzere daha sonraki ressamları etkiledi. Rothko ve Yves. Klein

No. 5. Kompozisyon VII - Wassily Kandinsky

. Boyama Kompozisyonu VII Wassily Kandinsky, soyut sanatın birçok hayranı tarafından, yirminci yüzyılın en önemli sanat eseri, hatta belki de şimdiye kadar oluşturulan en önemli soyut tablo olarak kabul edilir.

Bu çalışma, kompozisyon V ve Kompozisyon VI . Üç resim kıyamet temasıyla bağlantılıdır. Bu çalışmada sel ve dirilişin nasıl izlenebileceği kompozisyonun bu tür unsurları. Ana teması nihai yargıdır, ancak bir felaket olarak değil, bir kurtuluş olarak, dünyadan malzemeden manevi'ye geçiş olarak görülür. Bu nedenle, kompozisyon VII, net renkleri ve ışıltılı kontrast çizgileri için serinin diğer çalışmalarından farklıdır.

Kandinsky, izleyicinin görüntüyü onun içine dönüyormuş gibi girebilmesi için bestelerini inşa etti. Kompozisyonun alt kenarını daha ağır hale getirdi, öne doğru iterken, üst kısım izleyici için daha hafif ve daha uzak kalıyor. Sanatçının ana kontrastlarından biri olan mavi ve sarı, aktif hareketin merkezi alanını içeri ve dışarı oluşturur.

Kandinsky, kompozisyonunu VII. Kompozisyonunu hazırlamak için aylar geçirdi, ancak onu boyamak sadece dört gün sürdü. Sanatçı bu resmin yaklaşık 30 çalışmasını gerçekleştirdi. Bazıları Caravaggio veya Leonardo Da Vinci'nin kumaş kıvrımları, ağaçların yaprakları veya insan uzuvları hakkında ayrıntılı çalışmalarla hatırlıyor. Bu seride bazı eserler tekrar tekrar aynı kavisli çizgiyi sunar, diğerleri kompozisyonun temel yapısal unsurlarını şematik olarak gösterir ve bazıları kompozisyonun ayrıntılı bir düzlemini içerir. Buna ek olarak, kompozisyon VII ile ilgili yaklaşık 15 farklı resim vardır: bunlar yağ eskizleri veya kalem, suluboya, cam ve oyulmuş tablolardır.

Bu resmin yaratılışına tanık olan Gabrielle Minter, 25 Kasım 1913'te gazetesinde VII kompozisyonunun tuvalinin Murnau'daki evinde teslim edildiğini ve Kandinsky'nin aynı gece çalışmaya başladığını yazdı. Ertesi sabah resmin ilk fotoğrafını çekti ve öğle yemeğinden sonra ikincisini çekti. 28 Kasım'ın Diario de Minter'a giriş, resmin tamamlandığını söyledi. 29 Kasım'da bitmiş işin fotoğrafını çekti. Böylece büyük bir başyapıtın doğumu kaydedildi.

VII kompozisyon no. Listemizde 100 ünlü tablolar

6 Kompozisyon X - Kandinsky

Soyut resmin ilk şampiyonlarından biri olarak adlandırılan Wassily Kandinsky sadece Rus bir ressam değil, aynı zamanda bir sanat teorisyeniydi. Sanat dünyasında ve soyutlamada kışkırtılan ve bırakan etki, sanat grubu Phalanx ve yeni sanatçı grubundan bu yana, sanatçı olarak çağdaşları için sergiler düzenlediğinden çok muazzamdı. 2017'de 41.6 milyon dolarlık açık artırma fiyatına ulaşan 1913 resmiyle kariyeri boyunca 600'den fazla eser üretti. 

Bu etkileyici kayda rağmen, en önemli çalışması muhtemelen Kompozisyon x. 'Kompozisyonlar' hayatında son. Bununla birlikte, bu çalışma yoluyla form ve ifadenin saflığı üzerine araştırmasını doruklamaya çalıştı. Siyah rengi bu noktaya kadar ılımlı olarak kullandıktan sonra, bu çalışmanın yaşamının sonunda yaklaşan alametin hem kozmosunu hem de karanlığını çağrıştırdığı eleştirildi. 

Başlangıçta, X kompozisyonunun yaratılması, gerçeküstücülüğün biyomorfik formlarından etkilenmiştir.

Ancak Wassily Kandinsky daha sonra resimlerinde organik formlar kullanma sanatını kullandı. Bu daha sonra resimleri boyunca kullandığı bir stil.

Stil işine tekillik verdi. Sergilerde veya diğer yerlerde gösterildiğinde Wassily Kandinsky tarafından yaratılan resimleri tanımamak kolay ve neredeyse imkansızdı.

Ayrıca Fransa'da kompozisyon X oluşturuldu. Boyayı yakından görmek, ressamın siyah bir arka plan kullandığını gösterir. Siyah arka planı kullanmanın ana nedeni, açıkça görülmesi için ön planın renkleridir.

No. 7 Yakınsama - Jackson Pollock

Yakınsama "Pollock'un birincil renkleri attığı siyah beyaz bir resim", Soğuk Savaş'ın krizini yansıtıyor. Başyapıtlarından biridir ve aynı zamanda soyut bir dışavurumcunun en iyi bilinen resmi olabilir. 1964'te Springbok Editions, "dünyanın en zor bulmacası" olarak tanıtılan bir resim bulmacası üretti ve yüz binlerce Amerikalı onu satın aldı.

1951'de Pollock şunları söyledi: “Bana öyle geliyor ki, modern ressam, Rönesans'ın eski formlarında veya geçmiş kültürde zamanını, uçağını, atom bombasını, radyodan ifade edemez. Her dönem kendi tekniğini bulur. " Pollock tekniğini evlerin ve damlaların resminde buldu ve kendi zamanını ifade etmek için kullandı.

237 x 394 santimetre boyutuyla, yakınsama Çoğu iddialı resim Pollock. Görsel parlaklığı ve izleyicideki derin duyguları uyandırmasıyla bilinir. Jackson'ın eserlerinin sanat uzmanları için bile deşifre edilmesi hala zor olsa da, resimleri ifade özgürlüğünün tezahürleri olarak kabul ediliyor. Bu anlamda önemli bir örnek olan yakınsama, en ünlü başyapıtlarından biri olmaya devam ediyor.

İspanyol Cumhuriyeti için 8 Elegory -Robert Motherwell

Robert Motherwell, İspanyol İç Savaşı patlak verdiğinde sadece 21 yaşında olmasına rağmen, zulümleri sonraki yıllarda onu çok etkiledi. Bu, ona yanıt olarak 200'den fazla resim oluşturmasına yol açtı. 'İspanyol Cumhuriyeti'ne seçilen' dizi, insan acısının çok sayıda anısına ve "yaşam ve ölümün acımasız döngüsü için soyut ve şiirsel semboller" olarak hizmet ediyor.

Elejler hakkında Motherwell, “Onları boyadığı bir dönemden sonra, Siyahı benim sorunlarımdan biri olarak keşfettim ve siyah, zıt beyaz, benim için oldukça İspanyol olan bir yaşam ve ölüm duygusu. Aslında İspanyol Kara Ölümü, Matisse gibi bir güneş ışığının parıltısıyla tezat oluşturuyor. ”

Eleiyetleri yaşam ve ölüm üzerine genişletilmiş bir soyut meditasyon oluşturur. Seri boyunca, yatay beyaz tuvaller ritmik olarak iki veya üç dikey çubuğa, serbestçe çizilmiş ve oval şekillerle birkaç aralıklarla noktalanır. Resimler genellikle tamamen siyah beyaz, yas renkleri ve parıltı, ölüm ve yaşamdan oluşur. Motherwell, bu güçlerin dolaşması hakkında hayatta olma deneyimini anlamaları için bir metafor olarak yorumladı.

İspanyol Cumhuriyeti'ni seçti, organik ve geometrik, kazara ve kasıtlı olarak görkemli bir pasajı tanımladı. Diğer soyut ekspresyonistler gibi Motherwell de, sanatçının bilinçli niyetinden kaçan yöntemlerin sürrealisti otomatizm ilkesine çekildi ve inme duygusal bir yükü var, ancak belirli bir şiddetin genel bir yapısı içinde. Aslında Motherwell, renk ve formun dikkatli düzenlemelerini, "onu yoğunlaştırmak için başka şeylerden, ritimlerini, uzay aralıklarını ve renk yapısını" soyut sanatın kalbi olarak gördü.

9 numaralı siyah iris - Georgia O'Keeffe

Bu anıtsal çiçek resmi O'Keeffe'nin ilk başyapıtlarından biridir. Yaprakları doğal boyutun oranlarının çok ötesinde genişleterek, izleyiciyi aksi takdirde göz ardı edebilecek küçük ayrıntıları gözlemlemeye zorlar. Bu grubun resimleri ilk olarak 1924'te sergilendiğinde, kocası ve tüccarı Alfred Stieglitz bile cesaretinden şaşırdı.

Gürcistan O'Keeffe'nin siyah irisi, çiçekler ve özellikle de sembolizm açısından zengin bir çiçek olan iris konusundaki birçok eserinin bir örneğidir. Bununla birlikte, Black Iris III'te O'Keeffe'nin amacı bu sembolizme atıfta bulunmak ya da eklemek değil, izleyiciyi çiçeğe bakmaya ve görmeye ve insanların gördükleri farklı yolları düşünmeye teşvik etmekti. Böylece sadece sanat için değil, hayata da bakma sanatı üzerinde derin bir meditasyon haline gelir. Bu makalede SingularArt, O'Keeffe'nin resminde öngörülen sembolizmi ve siyah Iris III oluştururken kendi niyetlerini analiz eder. 

Georgia O'Keeffe, uzun yıllar boyunca Iris resim konusu konusunda endişeliydi, özellikle bulması daha zor olan ve New York'ta sadece birkaç hafta boyunca mevcut olan siyah iris. Iris, Batı dünyasında bir aile sembolüdür: Yunan mitolojisinde Tanrıça Iris gökkuşağını ve cennet ve dünya arasındaki bağlantıyı kişiselleştirir; Hıristiyanlıkta iris, Mesih'in ve dirilişin tutkusunun yanı sıra Meryem'in acısını sembolize eder. Sanat tarihçisi Linda Nochlin, O'Keeffe'nin irisini, kadın cinsel organlarının "kadınsı ve doğal düzenin birliğini" yansıtan "morfolojik bir metafor" olarak tanımlarken feminist bir sembole dönüştürdü. Siyah iris IIIY'nin siyah III'ün açıklaması O'Keeffe'nin diğer iris resimleri onları sanat tarihine ve feminizm ve feminist sanat tarihine demirledi.

Bununla birlikte, O'Keeffe bu açıklamayı reddetti: “Kimse bir çiçek görmüyor, gerçekten çok küçük. Zamanımız yok ve bir arkadaşının zaman aldığını görmek. Çiçeği tam olarak gördüğüm gibi boyayabilseydim, kimse ne gördüğümü görmezdi çünkü çiçek küçük olduğu için küçük boyazdım. Bu yüzden kendime söyledim: Ne gördüğümü, çiçeğin benim için ne olduğunu boyayacağım, ama büyük boyayacağım ve ona bakmak için zaman ayırdığınızda şaşıracağım, işgal altındaki New Yorkluların bile zaman almasını sağlayacağım Çiçekler hakkında ne gördüğümü görmek için. Gördüklerime bakmak için zaman ayırdım ve çiçeğimi gerçekten fark etmek için zaman ayırdığınızda, tüm kendi derneklerinizi çiçeklerle çiçekle koydun ve çiçeğimi düşündüğüm gibi yazdınız ve ne düşündüğünü görüyorum ve Görmek . Çiçek ve ben yapmıyorum.

No. 10 Borsa - William De Kooning

1955'te Kooning Willem çalışma değişimini tamamladı. 1948'de başlayan kadınları içeren figürlerin çalışmalarına uzun süre odaklanmıştı. Bunlar, 1953'teki bireysel sergileriyle, o sırada New York'ta açılan kadınlar konusunda resimler ile ilişkilendirildi. Bu eserlerin bazı başlıkları arasında Kadın I, Kadın III ve Kadın V ve ölü doğası olan iki kadın bulunmaktadır.

1955'e gelindiğinde, Kooning'den insan figürlerini boyamayı bıraktı ve New York'ta mimarlık ve toplulukların soyut temsillerini kullanmaya devam etti.

Kooning Willem tuval üzerinde hızlı hareket izleri kullandı. Görüntü bir sandalyede oturan bir kadını gösteriyor, ancak kadınlar sadece bir zirve kütlesi olarak ortaya çıkıyor. Resimlerini atarken, her zaman yaşadığı bölgeye bir bağlantı tercih etti. Borsa, o dönemde yaşadığı yer olan New York'un merkezi olan çevrenin adını aldı.

Başlangıçta resim sanatçı tarafından 1955'te 4.000 dolara satıldı.

Daha sonra David Geffen Vakfı tarafından Eylül 2015'te 300 milyon dolara Kenneth C. Griffin'e satıldı ve daha pahalı resimler listesinde ikinci sırada yer aldı, sadece 450.3 için satılan Salvator Mundi de Leonardo da Vinci tarafından aşıldı. Kasım 2017'de milyon dolar.

Kuadros ©, duvarınızda ünlü bir boya.