Sanat tarihi boyunca, İspanyolca konuşan sanatçılar öncü olarak önemli bir pozisyon oluşturdular. Risk alma korkusu olmadan, genellikle yerli kültürlerinin hatırladığı sembolleri ve teknikleri içerirler. Bunun ötesinde, en ünlü İspanyol sanatçılarının çoğu, yaratıcılıklarını, değişimi etkilemek ve ulusal gurura ilham vermek amacıyla politik ve sosyal ajitasyonu tartışmak için bir platform olarak kullanıyor.
No.1 Diego Velázquez - 1599 - 1660
Diego Velázquez, üreten 17. yüzyıl İspanyol ressamıydı "Las Meninas", Muhtemelen en ünlü resmi ve Kral Felipe IV Kraliyet Mahkemesi üyesi olarak birçok ünlü portre.
Diego Rodríguez de Silva ve Velázquez, 6 Haziran 1599 civarında İspanya'nın Seville kentinde doğdu. 11 yaşında, yerel ressam Francisco Pacheco ile altı yıllık bir öğrenme başladı. Velázquez'in ilk eserleri öğretmeni tarafından tercih edilen geleneksel dini temalardı, ancak İtalyan ressam Caravaggio'nun natüralizminden de etkilendi. Velázquez, 1617'de öğrenmesini tamamladıktan sonra kendi çalışmasını kurdu. Neredeyse 40 yıldır tuttuğu bir pozisyon olan Kral Felipe Mahkemesi'nin bir üyesi olarak gerçekçi ve karmaşık portreleriyle ünlü oldu. Diego Velázquez, onu İspanyol Altın Çağı olarak bilinen şeyin önde gelen sanatçısı yapan başarılı bir kariyere sahipti.
Son yıllarında, İspanyol öğretmeni Papa Masum X ve ünlü "Las Meninas" ın ünlü bir portresi üretti. 6 Ağustos 1660'ta Madrid'de öldü.
Velázquez, Batı sanatının büyük ustalarından biri olarak hatırlanır. Pablo Picasso ve Salvador Dalí onu büyük bir etki olarak gören sanatçılar arasında yer alırken, Fransız izlenimci édouard Manet, Büyük İspanyol'u "ressamın ressamı" olarak nitelendirdi.
Kadros Çevrimiçi Mağazasında Self -portrait - Diego Velázquez'in bir reprodüksiyonu satın alın
No.2 Francisco de Goya - 1746 - 1828
Francisco Goya, bütünüyle Francisco José de Goya ve Lucientes, (30 Mart 1746'da doğdu, İspanya, İspanya; 16 Nisan 1828'de Bordeaux, Fransa'da öldü).
18. yüzyılın en etkili ressamlarından biri olan Francisco Goya, hayatı boyunca muazzam bir başarı elde etti. Çalışmaları genellikle romantik hareketle ilişkilidir ve son büyük eski öğretmenlerden biri olarak kabul edilir. Goya'nın en ünlü resimlerinden biri, 3 Mayıs 1808'de Madrid, ülkenin Napolyon'un mesleği sırasında İspanyol direncini onurlandıran politik olarak suçlanan bir şaheser. Bu yenilikçi çalışma, sanattaki savaşın dehşetinin nasıl temsil edildiğine dair yeni bir emsal verdi.
Velázquez'in gerçek koleksiyondaki çalışmaları üzerine çalışması daha esnek ve spontane bir boya tekniği ile sonuçlandı. Aynı zamanda Goya ilk popüler başarısını elde etti. 1780'de Kraliyet San Fernando Kraliyet Akademisi için seçildi, 1786'da kralın ressamını atadı ve 1789'da mahkemenin ressamı yaptı. 1792'de ciddi bir hastalık Goya sağırını kalıcı olarak bıraktı. Karikatüre yakın yeni bir cesur ve ücretsiz stil geliştirdi. Fresklerinde geniş ve özgür bir stil ve dini sanatta benzeri görülmemiş bir dünyevi gerçekçilik kullandı. Goya, 1795'ten 1797'ye kadar Kraliyet Akademisi'nde resim direktörü olarak görev yaptı ve 1799'da İspanyol mahkemesinin ilk ressamı olarak atandı.
Napolyon istilası ve 1808'den 1814'e kadar İspanyol Bağımsızlık Savaşı sırasında Goya, Fransa Mahkemesi'nin ressamıydı. İspanyol monarşisinin restorasyonundan sonra Goya, Fransızlara hizmet ederek affedildi, ancak çalışmaları yeni kral tarafından tercih edilmedi. 1816'da gravürlerini boğa güreşleri olarak adlandırdı. 1819'dan 1824'e kadar Goya, Madrid'in eteklerinde bir evde yaşıyordu. Yargı kısıtlamaları olmayan, giderek daha kişisel bir stil benimsedi. Evinin duvarlarında idam edilen siyah resimlerde Goya en karanlık vizyonlarını ifade etti. Benzer bir kabus kalitesi hiciv saçmalığını kovalar, atasözleri olarak da adlandırılan bir dizi gravür. 1824'te, Liberal hükümeti restore etme girişiminin başarısızlığından sonra, Goya gönüllü olarak Fransa'da sürgün edildi. Bordeaux'ya yerleşti ve 16 Nisan 1828'de ölümüne kadar çalışmaya devam etti.
Bugün, en iyi resimlerinin çoğu Madrid'deki Madrid Sanat Müzesi'nde.
Kadros Çevrimiçi Mağazasında Self -portrait - Francisco Goya'nın bir reprodüksiyonu satın alın
No.3 Frida Kahlo - 1907 - 1954
Magdalena Carmen Frida Kahlo Calderón (Coyoacán, 6 Temmuz 1907- Coyoacán, 13 Temmuz 1954)
Meksikalı sanatçı Frida Kahlo, kendiliğinden, acı ve tutkusu ve parlak ve cesur renkleri ile hatırlanır. Meksika'da Meksika'ya ve yerli kültüre dikkat ettiği ve feministler tarafından deneyim ve kadınsı biçim tanımından dolayı kutlanıyor.
Derin kişisel ve sembolik çalışmasıyla, yirminci yüzyılın en ünlü sanatçılarından biri haline geldi. Kariyerinin büyük bir kısmında, genellikle Diego Rivera'nın karısı olarak görmezden geldi, ancak resimlerinin takdiri ancak 1970'lerden beri büyüdü. Ferazly Meksika kimliğinden gurur duyuyor, genellikle resimlerine kolej öncesi sembolleri dahil etti ve renkli Meksika elbisesiyle tanınıyor. Gençliğindeki bir otobüs kazası nedeniyle hayatı boyunca sağlık sorunları yaşayan Kahlo, omurga, klavikula ve kaburgalarından, paramparça bir pelvis, kırık bir ayak ve çıkık omuzun birden fazla kırıkına maruz kaldı. Vücuttaki bir sıva ile iyileşirken resme çok fazla odaklanmaya başladı. Hayatında 30 operasyonu vardı. Yaşam deneyimi, Kahlo'nun yaklaşık 200 resim, eskiz ve çizimlerinde yaygın bir konudur. Fiziksel ve duygusal ağrısı, tuvallerde ve kocası, iki kez evlendiği sanatçı Diego Rivera ile çalkantılı ilişkisinde açıkça gösteriliyor. 143 tablosundan 55'i kendi kendine özeldir. Vücudunuzun otobüs kazası ile yıkılması kırık sütunda ayrıntılı olarak ayrıntılı. Kahlo, omurgası kırık bir dekoratif sütun olarak sunularak neredeyse çıplak, yarıya bölünmüş olarak temsil edilir. Cildiniz tırnaklarla noktalı. Ayrıca cerrahi bir cihazla donatılmıştır.
Marksist eğilimleri ile yaygın olarak bilinen Frida, devrimci Marksist Che Guevara ve küçük bir çağdaş figür grubu ile birlikte, yirminci yüzyılın karşı kültürel sembolü haline geldi ve resimde hayal gücü ve zihin ilham vermeye devam eden bir miras yarattı.
47 yaşında erken ölümü nedeniyle gelişen kariyerinin kesintiye uğradığını gördü. Mirası hala hayatta ve birçok feminist ve politik hareketin bir simgesi olmaya devam ediyor.
No.4 Diego Rivera - 1886 - 1957
Diego María de la Concepción Juan Nepomuceno Estanislao de la Rivera ve Diego Rivera (Guanajuato, 1886 - Mexico City, 1957) olarak bilinen Barrientos Acosta ve Rodríguez, önde gelen bir Meksikalı ressamdı. Büyük freskleri Meksika ve uluslararası sanatta duvar hareketinin kurulmasına yardımcı oldu.
Meksikalı doğumla Rivera, yetişkin yaşamının iyi bir bölümünü Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri'nde ve Mexico City'deki evinde geçirdi. Kariyerinin başlangıcında Kübizm'e girdi ve daha sonra postimresyoncilikçiliği benimsedi, ancak eşsiz tarzı ve perspektifi hemen kendisi olarak tanınabilir. Siyaset dünyasına özel bir Marksist olarak yer aldı ve 1922'de Meksika Komünist Partisi'ne katıldı. 1930'larda Rus sürgünü Leon Troçki ve karısını evde Mexico City'de aldı. Dengesiz zamanlarda yaşadı ve çalkantılı bir hayat sürdü. , Marksist eğilimleriyle birlikte yaygın olarak bilinen Diego Rivera, devrimci Marksist Che Guevara ve küçük bir çağdaş figür grubu, yirminci yüzyılın karşı kültürel sembolü haline geldi ve ilham verici hayal gücüne ve zihnine ilham vermeye devam eden bir miras yarattı. .
Meksika'ya dayalı ulusal bir kimlik oluşturmaya yardımcı oldu. Meksika kimliğindeki bu gurur, çarpıcı renk paleti ve Maya ve Aztek sanatından etkilenen basitleştirilmiş formların kullanımı ile Rivera sanatında görülebilir. En iyi bilinen eserlerinden bazıları Mexico City'de bulunurken, Rivera da ABD'de yoğun bir şekilde boyanmıştır. Crossroads'taki adam duvar resmi, iş yerinde Lenin'in görüntüsü nedeniyle New York'taki Rockefeller Center'dan kaldırıldı.
No.5 Pablo Picasso - 1881 - 1973
Pablo Picasso, bütünüyle Pablo Diego José Francisco de Paula Juan Nepomuceno Crispín Crispiniano María Remedios de la Santísima Trinidad Ruiz Picasso, (1901'den önce) 25 Ekim 1881, Malaga, doğdu (1901), doğdu) 8 Nisan 1973'te öldü, Mougins, Fransa), ressam, heykeltıraş, kaydedici, seramist ve İspanyol göçmen set tasarımcısı, yirminci yüzyılın en büyük ve en etkili sanatçılarından biri ve Kübizmin Yaratıcısı (Georges Braque ile).
Sanat yaratmanın geleneksel yolunu yok etmek için kendi başına ayrılmadan önce klasik tekniklere ilk hükmeten harika bir çocuktu. Resimler, heykeller, seramikler, çizimler ve gravürler arasındaki hayatı boyunca yaklaşık 50.000 sanat eseri ürettiği için çalışmaları etkileyici.
1900'lerin başında Kübizmin ebeveynlerinden biri olarak, sanattaki gerçeklikten kaçındı ve daha önce bu şekilde yapılmamış bir şey olan tamamen soyutları temsil etmeyi amaçladı. Picasso'nun ana organı, mavi dönem, daha sonra pembe dönem, Afrika etki dönemi, Kübizm dönemi ve gerçeküstücülük ve klasiklik döneminden başlayarak oldukça farklı dönemlere ayrılmıştır.
Picasso'nun Demoiseles Sanatı Radikal bir doğaya sahip olduğu için, neredeyse hiçbir yirminci yüzyıl sanatçısı etkisinden kaçamazdı. Picasso hayatının son on yılında yenilikçi olmaya devam etti. Bu, hem hayatında hem de o zamandan beri yanlış anlaşılmalara ve eleştirilere yol açtı ve sadece 1980'lerde son resimleri hem kendi içinde hem de büyüyen nesil genç ressamlardaki derin etkileri için takdir edilmeye başladı. Picasso 1920'lerden çok yüksek fiyatlarla eserler satabildiğinden, çalışmalarının çoğunu kendi koleksiyonunda tutabildi.
No.6 Salvador Dali - 1904 - 1989
Salvador Felipe Jacinto Dalí i Domènech, Marqués de Dalí de Public (Figueras, 11 Mayıs 1904- Figueras, 23 Ocak 1989).
Sürrealizmin en büyük temsilcilerinden biri olarak kabul edilir.
Yirmi yılı aşkın bir süredir kapsayan bir kariyere sahip olan Salvador Dalí, modern sanatın en etkili sanatçılarından biridir. Hafızanın kalıcılığı gibi gerçeküstü resimleriyle ünlü olan Dalí, aynı zamanda üretken bir heykeltıraş, film yapımcısı, fotoğrafçı ve illüstratördü. Hatta kendisi ve eşi Gala'nın organize edeceği efsanevi akşam yemeklerine dayanan bir mutfak kitabı bile oluşturdu.
Erken yaşlardan itibaren Salvador Dalí sanatını uygulamaya teşvik edildi ve sonunda Madrid'deki bir akademide okudu. 1920'lerde Paris'e gitti ve Dalí'nin ilk gerçeküstü evresine yol açan Pablo Picasso, René Magritte ve Miró gibi sanatçılarla etkileşime girmeye başladı.
Kürk Narsisizm ve megalomani eğilimi olan çok yaratıcı bir sanatçı, halkın dikkatini çekmeyi severdi. Bu davranış, sanatlarını takdir eden ve eksantrik davranışlarını reddeden eleştirmenlerini haklı çıkaranları rahatsız etti. Dalí, altın ve aşırı olan her şeye olan sevgisini, lüks tutkusunu ve oryantal modaya olan sevgisini, köklerini İber Yarımadası'nın Arap hakimiyeti zamanlarına kadar izleyen kendi kendini ilan eden Arap soyuna bağladı.
Savaş Avrupa'da, özellikle İspanya'da yaklaşırken, Dalí sürrealist hareketin üyeleriyle karşı karşıya kaldı. 1934'te düzenlenen bir "duruşma" da gruptan kovuldu.
1980'de Dalí, elinde kalıcı titreme ve zayıflığa neden olan bir motor bozukluk nedeniyle resimden çekilmek zorunda kaldı. Artık bir fırça tutamadı, kendini en iyi bildiği şekilde ifade etme yeteneğini kaybetmişti. 1982'de Dalí'nin sevgili karısı ve arkadaşının öldüğü 1982'de daha fazla trajedi meydana geldi. İki olay onu derin bir depresyona gönderdi. Gala için satın alan ve yeniden şekillendirilmiş bir kalede pubole taşındı, muhtemelen halktan saklanmak ya da bazıları spekülasyon olarak ölmek için. 1984'te Dalí bir yangında ciddi şekilde yakıldı. Yaraları nedeniyle tekerlekli sandalyeyle sınırlıydı. Arkadaşlar, patron ve diğer sanatçılar onu kaleden kurtardı ve onu figueres'e geri döndürdü ve onu tiyatro müzesinde rahat hissettirdi. Kasım 1988'de Dalí, Figueres'de başarısız olan bir kalple bir hastaneye girdi. Kısa bir iyileşmeden sonra tiyatro müzesine döndü. 23 Ocak 1989'da Dalí, doğduğu şehirde 84 yaşında kalp yetmezliğinden öldü. Cenazesi, bir kript içine gömüldüğü tiyatro müzesinde yapıldı.
Sanatsal yapımıyla çakışan eklektik ve eksantrik bir kişilikle, ölümünden 30 yıl sonra halkın hayal gücünü yakalamaya devam ediyor.
No.7 Fernando Botero - 1932 -
Fernando Botero (Kolombiyalı, 1932 doğumlu), hiciv, karikatür ve politik yorumlarla sanatçının tercihini yansıtan hayvanlar ve şişirilmiş oranlara sahip figürlerle boyalı ve şekillendirilmiş sahneleriyle ünlüdür. Kolombiya, Medellín'de doğdu, üç çocuğun ikincisiydi, babası bir sokak satıcısı, Botero sadece dört yaşındayken öldü. Annesi aileyi korumak için bir terzi olarak çalışmak zorunda kaldı. Matadores okulunda bir sezondan sonra Botero, sanatın gerçek mesleği olduğuna karar verdi ve 1948'de 16 yaşında ilk sergisini yaptı. Üç yıl sonra, Kolombiya'nın başkenti Bogotá'ya taşındıktan sonra ilk bireysel sergisinin ev sahipliği yaptı.
1950'lerde Rönesans ve Barok öğretmenlerinin çalışmalarını incelemek için İspanya, İtalya ve Fransa da dahil olmak üzere birkaç farklı Avrupa ülkesine gitti. Ayrıca şu anki Meksika Avant -Garde'ye aşina olmak için Meksika'ya gitti. Botero, Kolombiyalı halk görüntülerinden Diego Velázquez, Pablo Picasso ve Francisco de Goya'nın kanonik eserlerine kadar kullandığı çeşitli kaynak materyali ile ünlü oldu.
Çağdaş Latin Amerika yaşamının temsillerinde, Kolombiya'da kasvetli görüntülerde ve ikonik şişirilmiş figürlerinde, Latin Amerika başkanlarının hiciv görüntülerinde, ilk bayanlar ve hükümet yetkililerinde hüküm süren yoksulluğu ve şiddeti tasvir ediyor. 1960'ların başında Modern Sanat Müzesi'nden Dorothy Miller ile bir toplantı, kariyerinde bir dönüm noktası olduğu ortaya çıktı; İşini soyutlamanın ünlü dil olduğu bir zamanda satın aldı ve daha sonra çalışmalarını müzede önemli bir sergide sergiledi ve uluslararası üne kavuştu.
1970'lerde Botero Paris'e taşındı ve burada firmanın şişirilmiş formlarıyla büyük figür heykelleri yarattı. Hala Latin Amerika memleketinin görüntülerine ve açıkça politik görüntülere bağlı; Son çalışmalarında Irak'taki savaş hakkında doğrudan bir yorumda Abu Ghraib'deki büyük mahkum resimleri yer alıyor. Botero, çalışmalarını modern Kopenhag Müzesi, Paris'teki Mailol Müzesi, Roma'daki Palazzo Bezia, St.Petersburg'daki Miras Müzesi ve Bogotá Ulusal Müzesi'nde sergiledi. Halen Paris, Montecarlo ve New York'ta yaşıyor ve çalışıyor.
Botero şimdi 80 yaşında ve her zamanki gibi üretken. Hevesli bir yaratıcı, binlerce resim ve yüzlerce heykel üretti ve kişisel insan ve nesneler markasıyla büyülemeye devam edecek. Botero'nun dediği gibi, "Bir sanatçı asla tamamlanmaz."
Kuadros ©, duvarınızda ünlü bir boya.
