Tanım
Yirminci yüzyılın en yenilikçi sanatçılarından biri olarak kabul edilen Henri Matisse, "La Gerbe" de bizi, hayatının son yıllarında belirli bir tutku ile geliştirdiği kesilmiş gouache tekniğinde ustalığının yüce bir örneğine miras bıraktı. 1953'te yapılan bu çalışma, modern sanatın bu öncesini karakterize eden duygusal canlılığı ve maceracı ruhu kapsar. Geleneksel olarak resim yapmasını engelleyen sağlık sorunlarından etkilenen Matisse, bu teknikte yaratmaya devam etmenin özgürleştirici bir yolunu buldu. Makas, paletlerindeki fırçaları ve boyalı kağıt haline geldi ve neredeyse palpe edilebilir bir tazelikle renk ve şeklin yeni boyutlarını keşfetmesine izin verdi.
"La Gerbe" nin merkezinde, stilize yaprakları simüle eden organik formların patlaması, yerçekimine meydan okuduğu bir tür yüzen buket görüntülenir. Cerrahi hassasiyetle kesilen bu basit ve akıcı vuruş seti, hem doğayı hem de soyutlamayı uyandıran bir bileşimde düzenlenmiştir. Matisse, bu iki küreyi aynı zamanda derin ve neşeli bir simbiyozda birleştirmenin dahisini başarır.
"La Gerbe" de renk kullanımı özel dikkate değerdir. Bu çalışmada Matisse, kırmızı sarı ve canlı yeşile kadar büyüleyici kırmızıdan sakin maviye kadar bir dizi parlak renk kullanıyor. Bu tonların seçimi kazara değildir; Her renk harmonik bir görsel etki ve aynı zamanda enerji oluşturmak için titizlikle seçilmiştir. Renk şekilleri beyaz arka plan üzerinde dans ediyor gibi görünüyor, işe hafiflik ve sürekli hareket atmosferi veriyor.
"La Gerbe" de mecazi karakter yok, çünkü Matisse saf soyutlamaya girmek için gerçekçilikten radikal bir şekilde ayrılıyor. Bununla birlikte, bu stil gerçeklikten bir kaçış değil, basitleştirme ve görsel ritim yoluyla hayati özü yakalamanın bir yolunu temsil eder. Bu anlamda, "La Gerbe", şekillerin ve renklerin sürekli ve sonsuz bir dansla iç içe olduğu yaşamın bir temsili olarak görülebilir.
"La Gerbe" nin arkasında, fiziksel sınırlamalara karşı mücadelede bir sanatçının hikayesi var, sanatla ilişkilerini yeniden yorumluyor ve yeni ifade biçimleri buluyor. Cerrahi operasyonundan sonraki yıllarda Matisse, bugün sanatsal miralarının silinmez ve etkili bir kısmını oluşturan bu "makasların" oluşturulmasında düzenlendi. Sıkıntıyı bir ilham kaynağına dönüştürme yeteneği, yaratıcılığı ve dayanıklılığının bir iradesidir.
"Sad du Roi" (1952) ve "El Caracol" (1953) gibi diğer kesme kağıdı eserlerinin aynı çizgileri boyunca, "La Gerbe" bizi Matisse'nin çağdaş sanatta devrim yapmak için bu tekniğe nasıl hakim olduğunu takdir etmeye davet ediyor. Parça, bir şekilde, onlarca yıllık deneyleri renk ve şekil ile özetleyen üslup keşiflerinin bir doruk noktasıdır.
"La Gerbe" yi gözlemlemek, sanat tarihi sayfaları arasında bir yankı olarak katlanan taşan ve tükenmez bir yaratıcılık kutlaması olan Henri Matisse'nin yaşamının onaylanmasına tanık olmaktır.