Tanım
Jules Breton tarafından Calvary'ye diken tablo, on dokuzuncu yüzyılın Fransız gerçekçiliğinin bir şaheseridir. Bu sanat eseri, 135 x 250 cm'lik önlemlerle ve ayrıntılı kompozisyonu ile boyutuyla etkilemektedir.
Resim, İsa'nın çarmıha gerildiği yer olan Golgotha'daki haç yapısını temsil ediyor. Sahne, tırnakları İsa'nın ellerine ve ayaklarına çivileyen Roma askerlerinden, sahneyi üzüntü ve acıyla izleyen öğrencilere kadar karakterlerle doludur.
Breton'un sanatsal tarzı gerçekçidir, yani resmin gerçekliğin sadık bir temsili olduğu anlamına gelir. Giysilerin, yüzlerin ve nesnelerin detayları inanılmaz derecede hassas ve gerçekçidir. Buna ek olarak, resmin bileşimi çok sayıda karakter ve büyük bir hareket ve eylem duygusu ile etkileyici.
Calvary'ye dikilmedeki renk de etkileyici. Sahnenin karanlık ve gri tonları bir üzüntü ve ağrı atmosferi yaratırken, kanın parlak kırmızıları ve haçın ahşabı bileşimde öne çıkıyor.
Resmin tarihi ilginçtir, çünkü 1877'de Paris'teki San Vicente de Paul Kilisesi tarafından görevlendirildi. Çalışma, 1878'de Paris'in evrensel sergisinde sergilendi ve halk ve eleştirmenler tarafından çok iyi karşılandı.
Resmin az bilinen bir yönü, Breton'un oyundaki karakterler için gerçek modeller kullanmasıdır. Örneğin, İsa'nın modeli Paris'teki bir heykel atölyesinde çalışan bir adamdı.
Özetle, Calvary'ye dikmek, büyüklüğü, ayrıntılı kompozisyonu, sanatsal tarzı, rengi ve tarihi ile etkileyen Fransız gerçekçiliğinin bir şaheseridir. Yaratılışlarının bir asırdan fazla bir süre sonra bile seyircileri heyecanlandırmaya ve hareket ettirmeye devam eden bir tablo.