Tanım
Madam Pierre Gautreau (Louisiana'da doğan Virginie Amélie Avegno; 1859-1915) Paris'te ustaca görünüşü için biliniyordu.
Sargent, portresini resim yaparak ve sergileyerek itibarını iyileştirmeyi umuyordu. Komisyon olmadan çalışmak, ancak bebek bakıcısının karmaşıklığıyla, cüretkar kişisel tarzını vurguladı ve elbisesinin doğru kayışını omzundan aşağı kaydırdı.
Bu portre ilk kez maruz kaldığında, övgüden daha fazla alay aldı. Başlangıçta resim, kadının omzundan aşağı kayan mücevherlerle süslenmiş kemerin gösterdiğini gösterdi, ancak sanat eseri üst sınıf toplumunu şok etti.
Sonunda, onu Metropolitan Müzesi'ne sattığında sanatçı şöyle dedi: "Sanırım yaptığım en iyi şey" ama müzeden modelin adını gizlemesini istedi.
Madam X, portredeki statü ve serveti tasvir etmek için Altın Çağ'ın eğimini cesur ve baştan çıkarıcı bir estetikle karıştırıyor. Bununla birlikte, seyircileri şaşırtan her şeye rağmen, detaylarının çoğu eski klasik geleneklere dayanıyordu: Madam Gautreau'nun saç stili Diana Hunter sembolü.
John Singer Srgent, portrenin itibarını oluşturduğunu ve çektiği kötü şöhrete rağmen, iş başarılı oldu: Madame X, modellerini mümkün olan en gurur verici ve zarif bir şekilde boyama yeteneğini reklamını yaptı ve Büyük Britanya'da sağlıklı bir kariyere yol açtı. 1880'lerin sonlarından beri Amerika Birleşik Devletleri'nde büyük bir saygı.
Sanatçı bir süpervizör olarak doğmuş olsa da, tüm dünyayı dolaştı ve hayatının çoğunu yurtdışında geçirdi, Sargent'ın kariyeri ailesinin anavatanında gerçekten olgunlaştı ve kendini her zaman bir Amerikalı sanatçı olarak gördü. Neredeyse otuz yıldır Boston Halk Kütüphanesi için bir duvar komisyonunda çalıştı, genellikle diğer ABD'li göçmenleri boyadı ve 1906'da New York Ulusal Tasarım Akademisi'nin tam akademisyeni olarak atandı.
1916'da Metropolitan Sanat Müzesi Madame X'i satın aldı. Şiddetli bir hor görme ile çıkış yapan, ancak bugün Batı sanat tarihinde sevilen bir başyapıt olarak değerli, yavaş yavaş kişiselleştirilen bir sanat eseri örneğidir. ünlülerden hüküm giymişler. Bir çalışmanın ilk alımının çoğu, toplumun zevklerine, etiket standartlarına ve zamanın değerlerine dayanmaktadır ve bu tutumlar on yıllar boyunca değiştikçe, halk yeni gözlerle eski resimlere bakmaya başlayabilir .
Sargent'tan Madam X belki de bu eğilimin daha dramatik bir örneğidir, ancak bir sanat eserinin popülaritesini, mirasını ve şöhretini gerçekten neyin tanımladığı hakkında ilginç sorular sormaktadır.