Tanım
Gaspares Diziani'nin çobanları hayranlığı, 18. yüzyıl İtalyan Barok sanatının bir başyapıtı. 117 x 131 cm'lik orijinal büyüklükteki parça, çobanların Beytlehem'deki çocuğa ibadet etmesinin İncil'deki bir sahnesini gösteriyor.
Bu resmin en ilginç yönlerinden biri sanatsal tarzıdır. Diziani, Chiaroscuro'nun kullanımında bir öğretmendi, yani rakamlarında derinlik ve hacim hissi yaratmak için ışık ve gölge kontrastlarını kullandı. Bu çalışmada, çobanlar ve çocuk İsa, Mesih figüründen çıkan ilahi bir ışıkla aydınlatılır.
Resmin bileşimi de etkileyici. Diziani, sahnede derinlik ve mesafe yanılsaması yaratmak için "hava perspektifi" adı verilen bir teknik kullandı. Papazlar farklı uçaklarda düzenlenmiştir, izleyiciye daha yakın ve diğerleri daha da uzakta, bu da işte bir hareket ve dinamizm duygusu yaratmaya yardımcı olur.
Boyada renk kullanımı da dikkat çekicidir. Diziani, sahnede sevinç ve kutlama hissi yaratmak için parlak ve parlak bir palet kullandı. Çobanların tuniklerinin altın ve sarı tonları, gece gökyüzünün koyu mavisi ile tezat oluşturarak sakin ve dinginlik hissi yaratıyor.
Resim tarihi de ilginç. Diziani, 1740 yılında Venedik'teki San Francisco Kilisesi için yarattı ve burada Venedik Akademisi galerisine transfer edilmeden önce neredeyse iki yüzyıl kaldı. II. Dünya Savaşı sırasında resim boşaltıldı ve savaştan sonra Akademi Galerisi'ne geri dönene kadar gizli bir yerde güvende kaldı.
Resmin az bilinen yönlerine gelince, Diziani'nin çok dindar bir sanatçı olduğu ve çalışmalarına sık sık dini referanslar eklediği bilinmektedir. Ayrıca, bu çalışmada çobanların yüz ifadelerinin yoğunluğuna yansıyan dramatik ve duygusal sahnelerin yaratılmasında bir öğretmen olduğu da bilinmektedir.
Sonuç olarak, Gaspares Diziani'nin çobanları hayranlığı, sanatsal tarzı, kompozisyonu, rengi ve duygusallığı için öne çıkan İtalyan barok sanatının bir şaheseridir. Az bilinen tarihi ve yönleri onu sanat ve tarih severler için daha da büyüleyici ve değerli kılar.